Linkblog 22 May 2007
De VRT/Standaard peiling
Politieke correctheid gebiedt de politieke kaste om bescheiden te blijven bij een goede peiling. Men mag inderdaad nooit op voorhand het vel van de beer verkopen voor hij geschoten is. Het is dan ook maar normaal dat Jo Vandeurzen en Yves Leterme voorzichtig reageren op de uiterst goede cijfers van de peiling van VRT en De Standaard.
Maar ik ben een echte kartelliefhebber en speel geen enkele rol in deze verkiezingen. Daarom mag ik nu wel eens heel hard JOEPIE roepen.
Tegelijk stel ik ook wel vast dat het kartel te vroeg gepiekt heeft. De hoge score van enkele maanden geleden, zullen we wel nooit meer halen. Maar de zetelverdeling ziet er goed uit. Paars kan niet verder en zelfs paars-groen haalt geen meerderheid. Als deze peiling dus ook maar enige richting kan geven aan het uiteindelijke verkiezingsresultaat, dan zal de CD&V eindelijk na acht jaar weer deel uitmaken van de federale regering.
BRT of VRT?
Maar het is nog een eindje tot aan de eindstreep. Er zijn hoe dan ook nog heel veel onbesliste kiezers, en de media laten zich de afgelopen dagen niet onbetuigd in mogelijke beïnvloeding.
Zo viel het mij op dat zondagavond tijdens de eerste verkiezingsuitzending van de VRT “mondelinge vragen” de vragen nogal gericht geselecteerd waren. Op een gegeven moment dacht ik dat de VRT nogal nostalgisch terug keek op de tijd dat de BRT noemde. Want de V van Vlaams was duidelijk niet terug te vinden in deze uitzending. Vlaams is vies! Dat kon ik alleszins afleiden uit het feit dat twee vragen rechtstreeks gericht waren tegen het Vlaamse karakter van het kartel CD&V/N-VA.
Zo was er eerst de vraag “jaagt u niet te veel Vlamingen schrik aan met uw Vlaams discours“. En niet veel later was er de vraag “waarom creëert u een haatgevoel van de Vlamingen versus de Walen“.
In de zetelverdeling kunnen we zien dat een coalitie tussen CD&V/N-VA enerzijds en het Vlaams belang anderzijds een meerderheid van 47 zetels in de Vlaamse taalgroep zou creëren. Dat geeft toch aan dat in Vlaanderen resoluut wordt gekozen om de Vlaamse weg verder te bewandelen.
Het door de VRT laten uitschijnen dat Vlaams vies is, is dan ook een verkeerde representatie van de feiten. Men begint bij de VRT stilaan de weg te bewandelen om alles wat Vlaams is in het verdomhoekje te verbannen. Het Vlaams belang klaagt steen en been over het gebrek aan visibiliteit op de VRT.
Moet ik nu beginnen vrezen dat het binnenkort ook zover is voor het kartel?
De analyses van deze eerste uitzending in diverse kranten waren ook opmerkelijk eensgezind over één feit. In diverse redactionele commentaren las ik dat Verhofstadt de beste uitleg gegeven had. Als kijker hebben enkele andere dingen gezien.
Ten eerste vond ik dat men nogal redelijk simpele vragen voorbehouden had voor de bijna ex-premier. Zeggen dat Yves Leterme een veel te moeilijke uitleg heeft gegeven aan wat “goed bestuur” betekent, is volgens mij een belediging aan het adres van de intelligentie van de Vlamingen.
Om het dan eens simpel uit te leggen aan de politieke redactie van Het Laatste Nieuws, zal ik het eens zeggen: eerst goed nadenken, dan pas handelen. En niet 20 keer van ideeën wisselen.
Yves, Elio of Johan?
Terug naar de peiling en de mogelijke zetelverdeling.
Als peiling bewaarheid wordt, dan zal de eerste keuze een roomsrode regering zijn. Johan Vande Lanotte bestempelt zichzelf wel als kandidaat, maar wil tegelijk ook geen franstalige premier. Stel dan dat men de regel volgt die zegt dat de grootste politieke familie de premier mag leveren, ontstaat dan niet eveneens de subregel dat binnen die politieke familie de grootste zusterfractie de premier levert? Dat zou in het socialistische geval tot een patstelling leiden….
Of volgt men de regel dat de grootste partij de eerste minister mag leveren? Dat is dan volgens deze peiling zonder twijfel Yves Leterme.
Voor deze stelling zijn enkele pro-argumenten te noemen. Allereerst is en blijft het een feit dat de Vlamingen de meerderheid van de Belgische bevolking vormen. Voorts is het ook duidelijk uit deze peiling dat de Vlaming stemt voor Vlaamse standpunten, de houding van de (B)VRT ten spijt. Op zulk moment een franstalige premier benoemen, het is zelfs voor Johan Vande Lanotte te gevaarlijk. En ten derde: Yves Leterme is veruit de meest populaire politicus van het moment.
Groene bedankbriefjes
Vera Dua mag zeker niet vergeten heel wat bedankbriefjes te sturen aan de paarse partijen. Tobback en Verhofstadt hebben Al Gore zo hard uitgemolken dat Groen! plots weer de kiesdrempel haalt en in één klap zelfs zeven zetels haalt.
Opvallend in deze peiling in de deelresultaten: niet in Limburg. Daar hebben ze blijkbaar minder last van de opwarming…
De vraag is ook als we naar bovenstaande tabel kijken, of roomsrood niet beter kiest voor de uitbreiding met Groen om een veilige meerderheid te hebben. God beware me daarvoor, als ik mijn mening mag meedelen. Dan zou een meerderheid van de Vlamingen rechts gestemd hebben en toch een sterk naar links hellende regering krijgen.
Een tripartite dan maar, zodat de balans met de Vlaamse regeringsploeg behouden blijft? Ik zou daar durven op gokken. Een tripartite die een tweederde meerderheid heeft om de Grondwet te veranderen en na twee jaar in 2009 vanaf dan de verkiezingen allemaal laat samenvallen. Open VLD zou in dit scenario nog goed wegkomen. Ze blijven deel uitmaken van de macht, zowel op Vlaams als federaal niveau, in ruil voor keiharde garanties omtrent de staatshervorming. En over twee jaar kunnen ze dan hun kans opnieuw wagen, waarbij het Vlaamse voordeel voor het kartel zal weggewerkt zijn.
Ik vermoed ook dat Open VLD anders wel eens smerig spel zou kunnen spelen: niet in de federale regering zou wel eens hun uitstap op het Vlaamse niveau tot gevolg kunnen hebben. Een vis op het groge maakt rare sprongen, je zou van niks moeten schrikken binnen de VLD in dat scenario.
Kortom, het mag er leuk uitzien voor het kartel CD&V/N-VA, makkelijk zal het niet worden als de uitslag in de buurt van deze peiling zit. En dat zal de blauwe spin doctor Slangen nog wel in de verf zetten de komende weken…
Alle gemeentediensten komen op De Plaats
De gemeentelijke diensten worden vanaf volgende zomer gecentraliseerd op De Plaats, waar het gemeentehuis zal uitbreiden. Huis Vanthuyne zal worden gesloopt en in de plaats komt een nieuwbouw. De gemeente zal die huren voor bijna 3.000 euro per maand.
‘Huren is duur. Na 30 jaar zullen we 1,5 miljoen euro aan huur betaald hebben’ Oppositielid David Geens (GVP)
De plannen voor de uitbreiding van het bestaande gemeentehuis op De Plaats bestaan al langer. Ze werden door oud-burgemeester Schrans voor een groot deel voorbereid en komen nu in een stroomversnelling. Als de gemeenteraad woensdagavond het licht op groen zet, zou Huis Vanthuyne (het pand tussen gemeentehuis en Hellestraat) na het bouwverlof gesloopt kunnen worden en meteen daaropvolgend de bouw van de nieuwe vleugel kunnen starten. De bouwpromotor die de uitbreiding doet, realiseert achteraan nog een immobiliënproject.
Oppositie is tegen
De totale extra bureeloppervlakte bedraagt om en bij de 250 vierkante meter en dat is nodig, vindt burgemeester Fredy Tanghe (Groep 9910). ‘Door het nieuwe organogram zal er nogal wat personeel bij komen en onze diensten zitten ook her en der verspreid. Zowel voor de werking van onze eigen mensen als voor de bevolking zal de centralisatie van alle diensten op één locatie heel wat voordelen opleveren’, aldus de burgemeester. De oppositie heeft echter problemen met de huurprijs van 2.975 euro per maand. ‘Als de gemeente Vanthuyne en de ruimte erachter twee jaar geleden had aangekocht via onteigening voor 300.000 euro, en daarna het hele stuk in samenwerking met een projectontwikkelaar was ontwikkeld, had dit een nuloperatie kunnen betekenen voor Knesselare’, meent David Geens (GVP), die van een ‘gemiste kans’ spreekt. ‘Huren is duur. Na 30 jaar zullen we 1,5 miljoen euro aan huur betaald hebben.’
Kinderopvang opgelost
Volgens Tanghe is een huurprijs van 2.975 euro verantwoord en kan de gemeenteraad later, als blijkt dat er nog budget over is na de vele wegen- en rioleringswerken, nog beslissen aan te kopen. Geens betreurt ook de afwezigheid van een parking, waardoor De Plaats nog voller geparkeerd zal staan, tot wanhoop van de handelaars. ‘Het project is te kleinschalig voor een privé-partner om een parking rendabel te laten zijn’, reageert Tanghe. De centralisatie van alle diensten opent perspectieven voor de goeddraaiende kinderopvang. In de Kerkstraat staat de aanwezigheid van de financiële dienst een uitbreiding van die opvang in de weg. ‘Met de verhuis is dat probleem opgelost’, klinkt het. Ook aan Ursel wordt gedacht. ‘Ook voor de kinderopvang in Ursel, die nu nog boven de bib is gevestigd, willen we een nieuwe plaats zoeken. En het nieuwe personeelsorganogram zal er ook voor zorgen dat er meer dienstverlening komt in het Urselse dienstencentrum’, besluit burgemeester Tanghe.
© 22/5/07 Het Nieuwsblad
Het syndroom van de absolute verliezer door Reginald Moreels
Af en toe wil ik op mijn blog de mogelijkheid geven aan iemand om een gastcolumn te schrijven over een interessant thema.
Deze week kwam ik in contact met Réginald Moreels. U kent hem nog wel, neem ik aan. Hij was van 1995 tot 1999 staatssecretaris en minister van ontwikkelingssamenwerking. Réginald is een echte idealist, die zich in de politiek daardoor al eens heeft vastgereden.
Omdat ik dat gevoel herken, heb ik een boon voor deze man. Daarom publiceer ik bij deze eerst zijn mail die hij deze week stuurde omdat hij daarin eerlijk vertelt hoe het hem vergaan is sinds 1999, maar ook een stuk over zinloos geweld dat hij me vandaag toestuurde. De moeite waard om te lezen en nog eens te lezen…
Oh ja, ook belangrijk om te vertellen: Réginald duwt samen met Celie Dehaene de Senaatslijst…
Eerst de warme email:
Geachte mevrouw, geachte heer,
Tijdens een officiële reis naar Mozambique en Malawi vroeg Yves Leterme mij kandidaat te zijn op de senaatslijst. Ik heb volmondig ‘ja´ gezegd. Ik wens mij vooral verder te engageren voor de christelijke en ethische waarden van onze partij, van onze toekomstige regering.
Waarschijnlijk kent U mij nog een beetje. In Gent geboren in 1949, ben ik afgestudeerd als arts en (nog altijd) gelukkig getrouwd (1974 .) Wij hebben 4 kinderen en pas één kleinkindje.
In 1980 werd ik chirurg in Oostende tot 1995. Gedurende mijn verlof vertrok ik regelmatig op chirurgische zendingen in oorlogslanden en werd als vrijwilliger 8 jaar voorzitter van AZG.
Van 1995 tot 1999 was ik staatssecretaris ! en ten slotte minister van ontwikkelingssamenwerking . Dag en nacht heb ik toen gewerkt om alle corrupte dossiers uit te spitten, en ik heb de ABOS grondig hervormd. Elke cent belasting moet door de overheid eerlijk en nuttig gespendeerd worden ten bate ook van de armsten der armen. In 1999 hebben de kiezers mij bedankt, ondanks de dioxinecrisis, door mijn score te verviervoudigen. Helaas was ik totaal uitgeput en enorm ontgoocheld. Ik werd ziek en verliet de CVP om partijloos senator te blijven. Later aanvaardde ik een opdracht als humanitair gezant voor de Grote Merenregio in Centraal Afrika.
Einde 2002 heb ik mij aangesloten bij de nieuwe christen democraten waarvan ik te laat bewust werd dat het een opportunistisch avontuur was. Het was een vergissing. Een paar maanden waren echter genoeg om te beseffen dat ik mij niet los kon maken van mijn christen democratische wortels. Mijn sociaal, politiek en humanitair engagement (ik vertrek af en toe op zending) zijn intact gebleven, alhoewel ik het allemaal veel serener beleef. Met veel aandacht voor de persoonlijke ontmoetingen, zeker als ze niet moeten..
Meer dan twee jaar geleden, goed genezen en vooral innerlijk versterkt ben ik terug bij de vernieuwde CD&V komen aankloppen om vrijwillig mijn diensten aan te bieden. Toen heeft dhr. Verhofstadt mij nog een zeer interessante internationale functie aangeboden maar ik heb die geweigerd om terug bij de christen democratie te mogen aansluiten.
Na een specialisatie in urgentie- en rampengeneeskunde heb ik 2 jaar gewerkt als gezondheidsinspecteur in Vlaams-Brabant. Momenteel werk ik op het kabinet van Yves Leterme als arts expert.
Maatschappelijk blijven ziekte en handicap, de werkloosheid, de vereenzaming, alsook het veiligheidsgevoel zeer belangrijke uitdagingen. Mijn belangrijkste zorg is echter een efficiënte, betaalbare, toegankelijke gezondheidszorg. Zonder enige vorm van discriminatie. Wie daarover mijn standpunt wil lezen kan dit vinden op mijn website.
Tijdens de verkiezingscampagne kan ik onmogelijk elke Vlaming persoonlijk aanspreken. Ik zou heel dankbaar zijn indien er via uw familie en vrienden een ‘mond aan mond reclame´ zou gebeuren of een aanbeveling per mail doorsturen. (wie kaartjes wil, kan dit op mail aanvragen).
Als U één of meerdere effectieve kandidaten aanduidt, mag U ook voor één of meer opvolgers stemmen, dus denk even aan mij!
Een respectvolle en warmhartige groet,
Réginald.
Mei 2007.
Jakob Heremansstraat, 23 9000 Gent–0473 250286.
[email protected] ; [email protected]
www.reginaldmoreels.be
En dan de tekst die Réginald mij vandaag toestuurde:
Het syndroom van de ‘absolute verliezer’.
Bij elk nieuws van een neergestoken tiener, een zelfmoordaanslag in Bagdad of in Gaza, een huisvader die zijn vrouw en kinderen in bed neerknalt en zichzelf dan doodt, een HIV patiënt die zich wreekt door zoveel mogelijk partners te besmetten, een opvoeder die zich muslim noemt en in London een metrostation doet ontploffen, vraag ik me nog telkens af welke druppel de emmer deed overlopen?? Deze vraag houdt mij bezig omdat ik in de wereld toch als oorlogschirurg een en ander heb meegemaakt met die smerige tuigen van wapens, maar ook een aantal keren van aangezicht tot aangezicht werd geconfronteerd met de wanhopige haatblik van een kindsoldaat of het agressief machogedrag van een militieleider.
Is de mens echt slecht? Waarom kan een mens zo wreed zijn, wreder dan gelijk welk van de diersoorten waaruit we geboren en getogen zijn? En kan mij ook dit absolute kwaad overkomen?
Mijn voorzichtige hypothese is dat er eenzelfde rode draad loopt door het individueel en collectief geweld. Het gevoel een absolute verliezer te zijn. En met verlies bedoel ik vooral vernedering, de vonk van elke agressie die soms jaren na een vernedering, of ze terecht of onterecht zo wordt aangevoeld, kan optreden.
Daarna stelt zich de volgende vraag waarom de ene mens er extreem geweldig gaat op reageren, en de andere het zal blijven opkroppen of verwerken?! Of zijn het de omstandigheden die zo vernederde personen toevallig uitdagen om geweldig te reageren. Ieder mens heeft ten slotte de vrijheid en verantwoordelijkheid om niet in te gaan op zijn agressieve neigingen, zo leert ons toch de discipline van geweldloos omgaan met anderen.
Gedragswetenschappers, sociologen, psychotherapeuten, zelfs politici kunnen een multivariabele analyse maken van de meest relevante bevorderende factoren van geweld. Maar het crimineel gedrag hangt volgens mij van meer af dan van man of vrouw, ouder of jonger, homo-of heterofiel, allochtoon of autochtoon, langdurig werkloos of werknemer, alcohol en drug verslaafd of niet, rijker of armer, muslim of christen, gelovig of atheist te zijn
Dat ‘agressief surplus’ dat impulsief of koelbloedig vanuit onze zogenaamde geevolueerde hersenschors een fatale steek toedient of een schot lost, kennen wij niet, ten minste ik niet. Toch denk ik dat het gevoel op alle fronten uw nut, uw waardigheid, uw houvast aan waarden zoals liefde, respect, eerlijkheid, kortom alle nestwarmte te verliezen misschien wel de enige gemene deler van ultiem geweld zou kunnen zijn.
- Voor je jezelf als absolute verliezer ervaart moet je in de vicieuze cirkel geraakt zijn van de gemengde schuld. Je beschouwt wel de andere die u vernedert als een vijand maar je kunt er toch niet aan ontsnappen u af te vragen of je er zelf geen schuld aan hebt. Je begint jezelf als waardeloos te voelen, daardoor geen respect meer te verdienen van uw omgeving, op school, op de werkvloer, in uw eigen familie. De psychologen noemen dit de ‘identificering met de agressor’. Het komt erop neer dat je als buitenstaander ook iemand als uzelf vernederd zou hebben Daarom zal de wraakgedachte van de verliezer zowel gericht zijn op de anderen,wie het ook weze, als op zichzelf. De waarde van uw medemens schat je maar aan uw eigen waarde.
- Wat ik dramatisch vind en geen uitleg voor heb is dat het zwarte schaap niet noodzakelijk diegene is die je fysisch heeft aangevallen of psychisch gekwetst en vernederd, maar vaak een ‘rustige leerling of een lieve echtgenoot’ wild om zich heen begint te schieten of messteken uitdeelt zowel aan diegenen die hem of haar het meest bekend, zelfs geliefd, zijn als een toevallige nog onbekende voorbijganger. De man die zijn vrouw en kinderen in bed neerschoot was niet verwikkeld in een procedure van echtscheiding. En de jongens die recent aan Jo of Bart een messteek toedienden, maar het kon evengoed andere tieners zijn, werden misschien gepest op school of thuis maar reageerden zich niet af op de leerkracht of de medestudenten. Daarvoor vind ik reeds geen afdoende uitleg, zeker niet in een klimaat van maatschappelijk onbehagen, want dan hoeven we ons serieuze zorgen te maken over iedere malcontente burger, vereenzaamde mens als een potentiële moordenaar..
De absolute verliezer heeft zijn natuurlijke drang naar zelfbehoud verloren. De enige zin die hij aan zijn geweld wil geven haalt hij bewust of deels bewust uit de martelaarsgedachte. Dit geldt vooral voor de mensen die hetzij om politiek-nationalistische, met de religie als strategisch voorwendsel, gaan opofferen maar ook anderen mee gaan offeren. Dit maakt het verschil uit tussen een echte martelaar die alleen de hand aan zichzelf legt uit ideaal en de zelfmoordterrorist die zijn dood maar zinvol vindt als hij anderen ook doodt. En het vaak doet omdat hem een beloning is beloofd in een ingebeeld hiernamaals. Zo gaan ook terroristen te werk die onschuldige slachtoffers in een lijnbus opblazen, want voor hen bestaat er geen onschuldige burger ten minste niet in het kamp dat zij bestrijden.
Waar ik me verder vragen over stel is het weinig verband tussen de scholingsgraad, de opleiding, de sociale uitsluiting, armoede, van de extreme verliezer. Wetenschappelijk is reeds aangetoond dat de terroristen zowel uit de Russische revolutie, de Rode Brigades ea. in onze contrijen, de huidige Palestijnse of Irakeze godsbrigades, eenzame jongeren zijn, niet ouder dan dertig, goed geschoold, uit welvarende gezinnen, en eigenaardig niet dogmatisch religieus opgevoed. Het zijn ook meestal mannelijke machos en de opkomst van ook vrouwelijke zelfmoordterroristen blijven de uitzondering die de regel bevestigen.
De religie ontdekken deze kandidaten maar later wanneer ze in kontakt komen met godsdienstfanaten, die hen het sacrale van het geweld inpompen om alle niet godsdienstigen en ongelovigen aan hun godsdienst als potentiële vijanden te beschouwen en ze uit de weg te ruimen. Maar het is ook het gevoel van vernedering en extreem verlies dat deze jongeren doet doorslaan naar moorden, want niet iedere religieuze fundamentalist is vroeger een christelijk kruisvaarder geworden en wordt nu muslimmartelaar.
In onze sterk geseculariseerde maatschapij geldt echter deze religieuse motivatie niet, laat staan dat we voor onze nationaliteit nog zouden ten strijde trekken. Alleen allochtonen zijn wel een specifiek doelwit waarop absolute verliezers hun frustraties zouden durven uitwerken.
En even onrustwekkend doet dit specifieke geweld zich voor bij ons waar zoveel welvaart heerst. Opvoeding zal wel een rol spelen, echtscheidingen zullen kinderen blijven kwetsen, geweld thuis zal jongeren de straat doen opgaan om het na te bootsen. Maar niet iedere gekwetste jongere, of volwassene zal absurd, of schijnbaar absurd een moord begaan.
Dus blijft het enigma bestaan hoe een mens onvoorspelbaar en onzichtbaar zich kan ‘laten gaan’ tot zo daden. Hoe op grotere schaal bloedige dictators uit Oost en West, Noord en Zuid, zovele banale burgers konden meetrekken in de banaliteit van het absolute kwaad tot op een punt van wreedheid dat elke vorm van bestialiteit nog ver te boven gaat…
Tussen de cultuur en het individu staat de beschaving. Wij zijn het die de graad van beschaving invullen, die selecteren tussen de massa interessante en perverse informatie die op ons afkomt, die beslissen of wij voorrang geven aan materiële dan wel aan spirituele houvasten, of we vanaf jongsaf op school verplichte lessen en ateliers gaan geven in actieve geweldloosheid, en of wij in de dagelijkse omgang nog in staat zijn de eenzaamheid van de naast ons zittende te breken met een solidaire gebaar.
Geweld is van alle tijden, is genetisch ingebakken, dit weet ik al. Maar een tederder omgeving wordt wel een mogelijk krachtig vaccin om geweld in te tomen. De absolute verliezer die in een warme sfeer terechtkomt zal zijn onderliggende haat en wraakgevoelens naar boven doen komen, erover communiceren met een naaste vriend of vriendin, een broer of zus, een moeder of misschien een vader, daar ben ik wel van overtuigd. Zo wordt onvoorspelbaar geweld voorspelbaar, de onzichtbare dreiging van de banale burger zichtbaar.
Maar eerlijkheid dwingt mij toe te geven dat na zovele jaren luisteren en praten met mensen, patiënten ,binnen en buiten de grenzen, in oorlog en vrede, ik radeloos sta. En machteloos hoewel ik alles zou geven om als was het maar één mens zo’n moord niet te laten plegen.
Zij die nu toch alle uitleg hebben over de persoonlijkheden van de moordenaar op Bart of Jo, de zelfmoordterrorist, de massamoordenaar zou enige discretie in hun analyses sieren. Wie weet zijn wij de extreme verliezers
Réginald Moreels, arts.
Een mopje
Met de verkiezingen in aantocht, hoor je af en toe een politicus iets vertellen wat een glimlach ontlokt.
Soms is het echter aan de toog dat je een vertelsel hoort dat je doet lachen.
Met onderstaand mopje heb ik alvast toch effe me nog eens verslikt…
Elio Di Rupo, Didier Reynders en Guy Verhofstadt vliegen over België in een privé jet. Elio wendt zich tot Didier en zegt: “Weet je dat ik een biljet van 500 euro door het venster zou kunnen werpen en iemand gelukkig maken.”
Didier repliceert: “Da’s goed, maar ik zou 10 biljetten van 50 euro door het venster werpen en 10 personen gelukkig maken.”
Om niet onder te doen zei Guy : “Ik zou 100 biljetten van 5 euro door het venster werpen en 100 mensen gelukkig maken.”
De piloot zucht en zegt tegen zijn copiloot:
“Maar hoor die arrogante kerels eens bezig. Zij realiseren zich niet dat wij die drie klootzakken uit het vliegtuig kunnen gooien en 10 miljoen mensen gelukkig maken!”
Geen verbod op zwaar vervoer in Nieuwstraat
Er komt dan toch geen tonnagebeperking in de Nieuwstraat in Knesselare. Gemeenteraadslid David Geens (GVP) stelde een tijdelijk verbod voor vrachtwagens voor, maar daar gaat de meerderheid niet op in.
De bouwwerken in de verkaveling Wijngaard schieten goed op. De Nieuwstraat in Knesselare is nog niet lang heraangelegd, maar nu moeten heel wat vrachtwagens die naar de bouwwerven van de Wijngaard moeten door de nieuwe straat. Geens vreest dat dit voor problemen gaat zorgen en stelt een tonnagebeperkig voor. Hij vindt dat vrachtwagens beter langs de Kouter rijden, want die straat wordt binnen twee jaar toch volledig vernieuwd.
«Als we een tonnagebeperking zouden opleggen in de Nieuwstraat zouden we het probleem alleen verleggen», zegt mobiliteitsschepen Erné De Blaere (Groep 9910). «We kunnen moeilijk tonnagebeperkingen opleggen voor elke bouwwerf die in Knesselare opgestart wordt. Het aantal leveringen voor de Wijngaard is trouwens beperkt.» (JSA)
© 18/5/07 Het Laatste Nieuws
Uitbreiding gemeentehuis
Tijdens de begrotingsgemeenteraad was het nog één van mijn grote vragen: waar blijft de uitbreiding van het gemeentehuis?
Wel, het lijkt er nu versneld aan te komen. Volgende week staat het punt op de dagorde. Eindelijk hebben we zicht op de plannen.
Om kort nog even samen te vatten: twee jaar geleden kwam het huis “Van Thuyne” naast het gemeentehuis te koop. Op aandringen van de GVP werd nog machtiging gegeven aan het schepencollege om een onteigeningsprocedure te starten. Aangezien er een serieus verschil zat tussen de vraagprijs en de officieel geschatte prijs (waar een gemeente zich moet aan houden), was het quasi onmogelijk om tot een onderling akkoord te komen tussen gemeentebestuur en de verkopers.
Gemiste kans
Bij een eventuele onteigening had de gemeente de handen vrij om zelf te beslissen over het ganse lot. Achter het huis hoort immers nog een heel stuk grond. Een uitbreiding vooraan had gepaard kunnen worden aan extra parkeerruimte achteraan.
De argumentatie van toenmalig schepen van financiën Tanghe en ex-burgemeester Schrans was dat het allemaal te lang zou duren en te veel zou kosten en ze hebben nooit de onteigeningsprocedure opgestart. Een gemiste kans dus en al snel was een projectontwikkelaar gaan lopen met het ganse stuk.
Nochtans hebben we toen al deze twee argumenten tegengesproken.
Door een onteigening bij hoogdringendheid omwille van openbaar nut uit te voeren, had men zonder enige vertraging kunnen werken. Er zou dan nog getwist kunnen worden over de prijs, hoewel de officiële schattingen héél duidelijk waren: voor 300.000 euro had de gemeente eigenaar kunnen worden.
Dat het te duur zou worden was ook zeer twijfelachtig. Allereerst was de aankoopprijs zeer aantrekkelijk, maar tegelijk hebben we toen al de idee geopperd om met een privaat-publieke samenwerking (PPS) te werken. De gemeente had de ganse hoek kunnen ontwikkelen samen met een projectontwikkelaar in een constructie dat het voor de gemeente minimaal een nuloperatie zou geweest zijn. En na bijvoorbeeld 30 jaar eigenaar kunnen worden van het geheel of zo.
Maar die kans is verkeken: een projectontwikkelaar ontwikkelt nu het ganse stuk en kan de gemeente vragen wat hij wil. De appartementen en huizen brengen al een aardige stuiver op, er komt geen extra parkeerruimte en de gemeente kan niet anders dan akkoord gaan met de huurprijs.
De plannen
Laat ons alvast eens de plannen bekijken (klik op de plannen om ze groter te bekijken):
De tweede afbeelding laat het zijaanzicht in de Hellestraat zien. Achteraan zal een soort van patio komen die moet toelaten voldoende licht in het nieuwe stuk te laten invallen. Waarschijnlijk zal dit ook de rokersplek worden.
De totale extra bureeloppervlakte is ongeveer 2 maal 122m². Binnenin zal met verplaatsbare wanden gewerkt worden. Zo kan men dynamisch aanpassen aan de noden.
Bovenaan zal de bestaande zolder verder uitgebreid worden en tegelijk vlot toegankelijk gemaakt worden. Ik vermoed dat deze verder als archiefruimte zal gebruikt worden.
Uitbreiding kinderopvang?
We zijn natuurlijk al jaren voorstander van deze uitbreiding. We zijn wel héél benieuwd naar welke diensten zullen gecentraliseerd worden. We hopen natuurlijk dat in de eerste plaats de financiële dienst uit de Kerkstraat zal verhuizen, zodat daar de kans wordt gecreëerd om de kinderopvang uit te breiden.
Op die manier zou men op meerdere punten vooruitgang boeken: men kan dan voortaan heel wat kosten uitsparen (gedaan met dure communicatielijnen, heen en weer geloop, dubbele investeringen in copiers enzo…), maar men kan dan ook iets doen waar de bevolking echt wat aan heeft, namelijk de gemeentelijke kinderopvang – die fantastisch werkt en daardoor zo’n succes is – verder uitbreiden.
Aangezien men momenteel alle zeilen bijzet om nieuwe kavels aan te snijden en jonge gezinnen welkom te heten in onze gemeente, is het de plicht van ons bestuur om daar waar we kunnen de voorzieningen voor jonge gezinnen voldoende te ondersteunen.
Meer parkeerdruk op De Plaats
Een keerzijde van de gemiste kans om zelf de ontwikkeling te doen, is het feit dat een projectontwikkelaar natuurlijk geen geld wil laten schieten. Dus geen extra parkeerplaatsen… En dan ook meer druk op de al de drukbezette centrumparkingen.
Duur betaald
Zonder twijfel is deze huuroplossing een dure oplossing.
Als we even gaan rekenen, dan hebben na 30 jaar (gerekend aan een gemiddelde inflatie van 2%) al 1.5 miljoen euro huur betaald. Tel daar nog de kunsten bij om het nieuwe stuk uit te rusten en het oude deel enkele veranderingen te laten ondergaan, samen met de intresten op dat bedrag en je zit aan bijna 2 miljoen euro oftewel 80 miljoen oude Belgische franken.
Als het bestaande huis Van Thuyne was aangekocht via onteigening en daarna het ganse stuk via PPS was ontwikkeld, had dit een nuloperatie kunnen betekenen voor de gemeente. Zeker op lange termijn had men op zijn minst er voor kunnen zorgen dat de gemeente eigenaar werd. Nu is ze veroordeeld om te betalen wat Chavaz uit Heverlee er voor wil vragen.
Ja, er is een voorkooprecht indien Chavaz ooit gaat verkopen, maar de eigenaar bepaalt wel volledig zelf de vraagprijs.
Het is een goede zaak dat de diensten gecentraliseerd zullen worden en er meer plek komt om ons gemeentepersoneel fatsoenlijke werkplekken te geven. Er zijn echter verkeerde keuzes gemaakt. Het ganse dossier verdient dan spijtig genoeg ook weer deze stempel:
Dagorde gemeenteraad 23 mei 2007
Ze volgen mekaar snel op, de gemeenteraden. En het is niet een losse flodder, maar wel eentje met enkele zware dossiers.
Plaats van het gebeuren: raadszaal gemeentehuis. Tijdstip: 20u.
Voor de geïnteresseerden, de dagorde staat bij meer lezen.
A-punten
- Rechtspositie gemeentepersoneel: administratief statuut, geldelijk statuut en reglement contractuelen
- Organogram: vaststelling
- Financiële weerslag op begroting en meerjarenplanning
- Vacante betrekkingen: openverklaring
- Uitbreiding gemeentehuis
- Uitbreiding opdracht studiebureau KMO-zone
- Kerkfabriek Sint-Medardus: begrotingswijziging 1
- Jeugdwerkbeleidsplan 2005-2007: verantwoordingsnota 2006
- Intercommuncales: algemene vergaderingen en aanstellingen vertegenwoordigers (Imewo, TV-Oost, IVM, Westlede, TMVW)
B-punten
- Voorontwerp 2de fase – H.Sakramentstraat, Maldegemse-, Knokseweg (deel), Kouter
- Voorontwerp Aquafinproject 21749: saneren lozingpunt Urselcentrum
- Aanvullend politiereglement Hoekestraat
C-mededelingen
- Samenstelling milieuraad
- Plannen zonering – openbaar onderzoek Knesselare, Maldegem
- Aanbesteding Molenstraat