Toch wil ik even inpikken op de initiatieven die u vernoemt.
Dit zijn allemaal scholen type 1 en 2, dus voor kinderen met ASS met een beperkte begaafdheid. Voor deze groep van kinderen zijn er inderdaad in en rond Gent meerdere initiatieven genomen. Soms nog niet genoeg, maar toch al iets meer.
De Zonnewijzer heeft zich specifiek op ASS met normale begaafdheid. Net voor deze kinderen is er heel weinig te vinden, ook in het lager onderwijs. Met als gevolg dat sommige kinderen nu reeds de overgang van De Zonnewijzer hebben gemaakt naar basisscholen in een niet-aangepast type, waardoor deze kinderen wel aandacht krijgen voor hun ASS-probleem, maar de kansen op verdergezet onderwijs ontnomen worden.
We beseffen uiteraard allemaal dat dromen van een oplossing op 1 september irreëel is, maar we willen niet in de eerste plaats toch dat deze materie niet onaangeroerd blijft.
Ik hoop alleszins u toch eerstdaags te kunnen ontmoeten om samen hierover van ideeën te wisselen.
Met vriendelijke groeten,
Namens De Zonnewijzerouders,
David Geens
Vandaag kreeg ik volgend hoopvolstemmend mailtje terug:
From: Coddens Rudy [mailto:[email protected]] On Behalf Of Schepen Coddens Rudy
Zoals ik al in de oorspronkelijke brief aangaf, beseffen we heel goed wat de doorlooptijden zijn van onze vraag.
We hebben de oproep niet gericht voor onze kinderen, maar wel voor de kinderen die later nog komen, de volgende generaties zeg maar.
We houden immers ook rekening met het feit dat de typering van scholen over een tweetal jaren verdwijnt en er dan clusters komen, die de ganse boel gaan veranderen. Het is dan ook onze mening dat door nu reeds aandacht te vragen voor de geschetste problematiek, dit eventueel mee kan opgenomen worden in de gevolgen van de hervorming. Ik ben immers van mening dat de geplande hervormingen in het buitengewoon onderwijs geen project is dat ook na de lancering zondermeer “af” zal zijn, maar bijsturing zal vragen.
Daarom ben ik ook van mening dat het nu een goed moment is om in beleidskeuzes daarmee rekening te houden, zoniet spreken we algauw over misschien vier tot zes jaar vooraleer er terug voldoende ademruimte is na de hervorming om nieuwe zaken op te starten, terwijl als het nu mee wordt opgenomen, het deel kan uitmaken van de noodzakelijke herschikkingen die over enkele jaren zullen gebeuren.
Als ouders hebben we een aparte kijk op de zaken, die op zijn minst “overkoepelend” kan genoemd worden, daar wij door de wachtlijsten – zowel in scholen als andere begeleidingstrajecten – gedwongen zijn een brede kijk te hebben op alle mogelijke vormen van onderwijs en ondersteuning. Vanuit die praktijkervaring zien wij bapaalde overlappingen en hiaten in het aanbod, maar dan vanuit een andere hoek dan beleidsmakers en hulpverleners.
Daarom ben ik alleszins verheugd dat wij kunnen uitkijken naar een onderhoud met schepen Coddens en zijn betrokken medewerkers, ook met het feit dat dit reeds besproken werd en verder zal onderzocht worden.
Wij zijn er van overtuigd dat het beter is samen aan de kar te trekken dan langs de kant te blijven zitten jammeren dat “de overheid” niets doet of niet naar ons zou luisteren.
Wat dus bij deze bewezen is dat in Gent er alvast geluisterd wordt.
Thuis werken we veel met pictogrammen om structuur te brengen in het leven van onze autistische zoontjes.
Aangezien het leven van zulke twee kleine kereltjes constant verandert maar ook de wereld rondom ons, is het soms de ogen open houden voor nieuwe pictogrammen.
Het belooft een warme zomer te worden. Daarmee begeef ik mij niet op het vlak van david Dehenauw en co, maar ik kijk naar alles wat er momenteel beweegt op het vlak van onze energiemarkt. Daar zijn momenteel heel veel zaken gaande die ik met (bange) argusogen volg.
Het betreft allemaal zaken die hier en daar wel het nieuws zien, maar soms vaak als petit faits divers weggestoken. Sorry als het daarom soms van de hak op de tak gaat, maar ik vind het nodig om het eens bij mekaar te vermelden.
Belangrijke achtergrondinformatie is alles wat met de Pax Electrica II te maken heeft. VRT heeft in een Panorama reportage “Pax Electrabel” eens al een kritisch licht laten schijnen over de uiterst geheime overeenkomst tussen de regering en Electrabel.
Waarom werden de centrales zo snel afgeschreven?
De Belgische kerncentrales zijn al lang afgeschreven. Electrabel heeft er voor gekozen om de centrales op 20 jaar af te schrijven. Dat feit wordt door alle groenrode excellenties de laatste weken dik in de verf gezet en zo ook in deze reportage. Ik vind het wel spijtig dat men vaag blijft over de motivering van deze beslissing.
Was Electrabel van mening dat kernenergie of deze centrales sowieso maar 20 jaar zouden meegaan? Om wele reden dan? Veiligheid? Nieuwe technologie waarvan men toen dacht (of wist) dat ze over 20 jaar voldoende als alternatief beschikbaar zou zijn?
Electrabel moet in ieder geval valabele redenen hebben voorgelegd aan de overheid, want anders kan ik niet begrijpen dat de fiscus in die donkere economische periode waarin onze kerncentrales gebouwd zijn, akkoord is gegaan met zulke “snelle” afschrijving. Want, voor alle duidelijkheid, een langere afschrijving zou geleid hebben tot minder kosten dus meer winsten en bijgevolg meer belastingen. En misschien ook gewoon een lagere prijs…
Of had Electrabel toen al een geheime agenda die er op gericht was om zoveel mogelijk winst te maken? De consument betaalde zich immers blauw aan energieprijzen, lees: voornamelijk aardolieproducten die toen onze westerse economie in een diep dal had geduwd. De elektriciteitsprijs moest misschien niet corresponderen met werkelijke kosten, maar was een “marktprijs” die toch iedereen zou slikken wegens enerzijds de gewenning aan hoge energieprijzen en anderzijds gewoon geen concurrentie.
De voornaamste vraag in die discussie is dan ook of de Belgische overheid een rad voor ogen werd gedraaid of niet…?
Liberalisering zonder prijsdaling
Het gevolg was hoe dan ook dat de consument een dure prijs betaalde, veel duurder dan in andere Europese landen die nog veel meer de kernenergiekaart hadden getrokken (zoals bv Frankrijk). Feit is dat Belgie in de jaren tachtig én negentig bij de duurste energieleerlingen van de Europese klas zat.
Wie dan zou verwachten dat de zogezegde liberalisering tot een prijsdaling zou geleid hebben, was goedgelovig. Als je de inflatie over die lange periode wegcijfert, dan nog stel je vast dat anno 2007 de elektricteitsprijs bij Electrabel 19% hoger ligt dan in de reeds genoemde dure periodes.
Hoe dat zoiets kan, wordt wel onomwonden vertelt in de Panoramareportage: er is in wezen geen concurrentie gekomen door de liberalisering. 90% van de productie in België is nog steeds in handen van Eelctrabel. De resterende productie is dan nog grotendeels in handen van enige concurrent SPE (die zwaar verlieslatend is, notabene) en je moet al in procentpunten gaan spreken als je de capaciteiten van een paar ecospelers zoals Ecopower in rekening brengt.
Verdere liberalising op de helling
Electrabel (en moederbedrijf Suez) willen uiteraard deze positie zomaar niet opgeven. De nogal groene ex-kabinetards die nogal eenzijdig in de Panoramareportage aan het woord komen ten spijt, het belangrijkste nieuws zit in de Pax Electrica die inderdaad gewoon best herdoopt kan worden tot pax Electrabel, want ze zijn de enige betrokken speler in dit geheime akkoord tussen de paarse regering en de “elektriciteitssector”.
Waar komt het op neer? Op de internationale energiemarkt heeft men net zoals in alle economische sectoren door dat concurrentie leidt tot meer kosten en minder winst. Minder concurrentie is dus dubbele winst: minder bedrijfskosten en betere prijzen, altahsn beter voor de betrokken bedrijven. En daarom dat elkaar gedoodverfde concurrenten maar al te graag fusies aangaan.
Aangezien Frankrijk en chauvisme twee pleonastische begrippen zijn, is het maar normaal dat zeker onder de president Chirac alle zeilen werden bijgezet om te voorkomen dat Suez in Italiaanse (Berlusconiaanse) handen zou vallen. De gifpil die hiervoor werd uitgevonden is een fuesie tussen staatsbedrijf Gaz de France (GdF) en Suez.
Een mastodant in barensnood want GdF is een staatsbedrijf en Suez niet. De Franse overheid is chauvinistisch genoeg om Suez Frans te houden, maar om daarom de controle over (en handen in de kas van) GdF te moeten opgeven door een verregaande privatisering zou iets te ver gaan. Een brug te ver lijkt het wel voor de nieuwe Franse president Sarkozy.
En dit heeft gevolgen voor België…
In de Pax Electrica is er immers overeengekomen dat Electrabel in ruil voor fiscale zekerheid een aantal tegenprestaties moet vervullen. Waaronder een eenmalige gift van 100 miljoen euro (da’s dus geld die de paarse regering wel degelijk in de wacht heeft gesleept in tegenstelling tot de stookolievoorschotten van Freya Vandenbossche). En een belofte de prijzen gedurende een aantal jaren te bevriezen.
Een belofte die echt moeilijk te verteren moet geweest zijn voor Electrabel was dat door de nakende fusie van moederbedrijf Suez en GdF de concurrentie in België helemaal een lachertje zou worden (aangezien door de fusie de controle over SPE in dezelfde mastodont zou terecht komen), Electrabel verplicht 2 maal 15 procent van haar productiecapaciteit af te staan. OK, ze zullen deze wel niet gratis moeten weggeven en wees er maar zeker van dat Electrabel niet hun meest rendabele 30 procent uit handen zouden geven.
Nu echter de fusie tussen Gaz de France en Suez weer in vraag wordt gesteld door de nieuwe Franse regering, staan ook al deze afspraken op de helling. Premier Verhofstadt verklaarde begin juni nog formeel in De Tijd dat als de fusie niet doorgaat “alle eerdere gemaakte afspraken dan komen te vervallen”…
Dit scenario lijkt zeer reëel te worden. De nieuwe Franse premier François Fillon heeft vorige week in Le Parisien nog duidelijk gemaakt dat de fusie met Suez niet de enige mogelijkheid is voor Gaz de France: “GDF is een grote onderneming die nood heeft aan een partner om met de groten te kunnen meespelen. Het fusieproject met Suez is valabel, maar er zijn nog andere opties.” Fillon denkt daarbij onder meer aan een samengaan met het Algerijnse staatsgasbedrijf Sonatrach of met het Franse staatsenergiebedrijf Electricité de France (EDF).
En dus lijkt het er op dat als er een nieuwe energiegrootmacht gemaakt zal worden, Electrabel terug de handen vrijheeft om zich niks aan te trekken van de gemaakte afspraken. Dat belooft…
Wie liegt er?
Wel straf is het feit dat het een geheim document bestaat. Je mag zelfs als parlementslid geen notities en zo nemen.
Verhofstadt hangt nadien wel de held uit door het document door te faxen maar wie zegt dat dat geen opgekuiste versie was?
Nog veel straffer is dat Johan Van de Lanotte beweert dat de brief een persoonlijk initiatief van de premier was en deze laatste zegt dat de brief door de regering wordt gedragen.
Hoedanook de gevolgen zijn er inmiddels wel. De aardgasprijs gaat 20% omhoog. Zonder pardon, een week na de verkiezingen. Goed getimed en de consument wordt weer dik in de maling genomen.
Bijgevolg wordt de nog niet bestaande nieuwe regering reeds snel op de korrel genomen. Wat gaan ze doen? De kans is vrij reëel dat een oranje-blauwe regering de kerncentrales zal openhouden. Maar hoe gaat ze de “winst” gebruiken om versneld groene energiebronnen aan te boren? Een “motteballentaks”?
Jean-Pierre Hansen zegt het heel terloops maar wel heel duidelijk: “Hebt u al een taks meegemaakt die de prijs voor de consumenten goedkoper maakt?”.
Marktprijs stijgt bij Electrabel, maar daalt volgens VREG
De prijsterugval van aardgas gedurende de eerste vier maanden van dit jaar was zelfs spectaculair, zo blijkt uit een eerste berekening van de Vreg, de Vlaamse regulator voor de elektriciteits- en gasmarkt. In januari werden nog recordprijzen genoteerd. De Vreg wijst erop dat het om voorlopige berekeningen gaat, die evenwel voldoende betrouwbaar zijn om er conclusies uit te trekken.
De gemiddelde prijs voor een jaarcontract voor een gezin dat zich met gas verwarmt, is sinds januari met 16 procent teruggevallen, van bijna 1.200 euro naar 1.000 euro. Daarmee komt de gasprijs opnieuw in de buurt van het peil van juli 2003, toen de Vlaamse energiemarkt volledig vrijgemaakt werd.
bron: Nieuwsblad 15 mei 2007 door Pascal Sertyn
Het straffe is dat Electrabel net beweert dat de laatste drie jaar de marktprijs met 46% is gestegen en dat hun prijs maar 21% is gestegen bron: Het Laatste Nieuws van 16 juni 2007 door Frank Dereymaeker). Wel straf (opnieuw) dus dat officieel onderzoek aantoont dat de prijzen terug op het niveau van 2003 staan. Zelfde niveau, volgens mij wil dat dus zeggen dat er een stijging van 0 komma 0 procent is.
Volgens mij is daarmee gewoon aangetoond dat het inderdaad de simpele waarheid is dat Electrabel op jacht gaat naar nog meer winst. 2,14 miljard euro is dus nog niet genoeg…
Afgelopen weekend zijn in Vlaanderen meer dan honderd vale gieren gesignaleerd. De reusachtige aasvogels, met een vleugelspanwijdte tot 2,80 meter, komen uit de Spaanse Pyreneeën en zijn hier uiterst zeldzaam.
Zaterdag werden 18 gieren gesignaleerd in de provincie Antwerpen en 10 in Limburg. Zondag dook een groep van 94 gieren op boven de Vlaamse Ardennen rond Oudenaarde, Ename en Gavere. Zondagavond laat streek een deel van die groep neer in het Oost-Vlaamse Knesselare en ook in Ursel werden de vogels gesignaleerd.
Mij verwondert dit niet dat gieren die op zoek zijn naar kadavers in Knesselare en Ursel neerstrijken. De kans is inderdaad groot dat ze hier voedsel gaan vinden. Ik ben er immers van overtuigd dat er nog wel genoeg lijken in de kasten van het gemeentehuis te vinden zijn 😆 .
Als vader van twee autistische kindjes, is deze problematiek voor mij geen ver-van-mijn-bed-show. Ik maak dagelijks de strijd tegen vele muren en kaaien mee, als betrokkene en als bevoorrecht toeschouwer. Mijn echtgenote nog veel meer dan ik, zij is het vaak die de eerste contacten legt.
Onze oudste gaat momenteel naar De Zonnewijzer in Gent. Dit is een kleuterschooltje binnen het stedelijk onderwijs met twee klasjes, volledig aangepast aan de noden van autistische kleuters met een normale tothoge begaafdheid. Vrij uniek in Vlaanderen. Autisme krijgt terecht steeds meer aandacht, zowel in zorginstellingen als in het onderwijs. Gelukkig maar want momenteel wordt 1 op de 156 kinderen gediagnosticeerd met een austismespectrumstoornis (ASS).
Het probleem is echter dat men al te vaak deze extra zorg uitbouwt binnen instellingen en scholen die in het buitengewone vallen en dus ervaring hebben met kinderen met een mentale achterstand. Historisch gezien vindt men autisme nu nog vaak terug in type 7 scholen: type 7 was vooral bedoeld voor gehoorgestoorden waar nogal ASS-kinderen in terecht kwamen omdat men vroeger vaak onterecht dacht dat het een hoorprobleem was. Nu vind je ze ook bijvoorbeeld terug in type 2 voor leerlingen met een matig of ernstig mentale handicap, type 1 voor kinderen met een licht mentale handicap of type 8 voor kinderen met ernstige leerstoornissen.
Zoals je kan zien, is er niet echt een typering waar ASS-kindjes met een normale begaafdheid in thuis horen. En wat erger is, er staan projecten op stapel die deze typeverdelingen gewoon van tafel veegt en waar in de nieuwe structuur nog steeds of anders gezegd helemaal geen aandacht wordt gegeven aan de specifieke noden van normaalbegaafde ASS-kinderen.
Daarom is het een zegen dat er een school bestaat zoals De Zonnewijzer. Het spijtige is natuurlijk dat dit project eigenlijk navolging verdient. Er zijn slechts een paar scholen die ondanks de types waartoe ze behoren, toch inspanningen doen voor ASS-kindjes met een normale begaafdheid. In het stedelijk onderwijs in Gent ontbreekt dat echter nog en daarom heb ik mij namens de ouders van de kinderen van De Zonnewijzer geëngageerd mijn schouders onder dit project te zetten.
Onze eerste stap was een brief aan de verantwoordelijke schepen van Onderwijs, de heer Rudy Coddens.
Aan de schepen van Onderwijs Stad Gent
Gent, 12 mei 2007
Geachte heer schepen,
Allereerst wensen wij, de ouders van de kleuters van De Zonnewijzer, u te bedanken en proficiat te wensen met de oprichting van “De Zonnewijzer” twee jaar geleden. Hiermee hebt u al tientallen kinderen met autismespectrumstoornissen én hun ouders nieuwe kansen gegegeven waar zij van verstoken zouden gebleven zijn zonder dit aangepaste kleuteronderwijs.
Wij hopen dan ook dat u later met trots zal terugkijken op deze moedige beleidsbeslissing.
Zulk project verdient echter navolging. In de eerste plaats navolging in de rest van het land. We hopen dan ook dat de Minister van Onderwijs eerstdaags De Zonnewijzer een bezoekje zal brengen en met eigen ogen zal kunnen vaststellen dat aangepast kleuteronderwijs voor kinderen met ASS een noodzaak is.
Maar we menen ook dat dit succesverhaal niet abrupt mag stoppen voor onze kinderen op de leeftijd van zes jaar. U bent waarschijnlijk wel op de hoogte van de schrijnende toestanden in verband met wachtlijsten en het beperkte aantal plaatsen in lagere scholen aangepast voor ASS-kinderen…
Met veel pijn in ons hart moeten we nu al vaststellen dat vele kinderen die in De Zonnewijzer zo’n goede startbasis hebben meegekregen, vervolgens noodgedwongen in scholen en types terechtkomen die niet 100% aangepast zijn aan hun noden. Het is jammer dan te zien hoe de kansen die u samen met het team van De Zonnewijzer en de directie van De Zonnepoort hebt gecreëerd voor deze kinderen gewoon in troebel water gegooid worden.
We willen bij deze dan ook een oproep lanceren om een vervolg te bouwen op het succesverhaal van De Zonnewijzer. Dit project verdient na- én opvolging in de vorm van een lagere school die met een zelfde pedagogische opdracht en met een zelfde visie en ingesteldheid ten opzichte van jonge kinderen met ASS, de weg die werd ingeslagen kan voortzetten.
We begrijpen ook dat er tijd nodig is om dit uit te bouwen. Een nieuw pedagogisch project staat niet in enkele maanden op poten. We doen deze oproep dus niet in de eerste plaats voor onze kinderen, maar voor alle kinderen die nu en in de toekomst hun plaatsje zullen vinden in De Zonnewijzer.
Momenteel worden ingegrijpende wijzigingen voorbereid in het systeem van Bijzonder Onderwijs die hun weerslag in de scholenorganisaties zal vinden in het schooljaar 2009-2010.
Als ouders van kinderen met een autismespectrumstoornis vrezen wij dat onze kinderen dan nog meer dan nu in minder aangepaste onderwijsvormen zullen terecht komen.
Tegelijk biedt deze reorganisatie misschien de kans om een vervolg op het kleuteronderwijs van De Zonnewijzer op te richten.
Het zou een geweldig initiatief zijn moesten onze kinderen en zovele andere kinderen met ASS die nu in diverse lagere schooltypes verspreid zitten, hun eigen plek vinden. Want alle goede bedoelingen ten spijt van de Minister van Onderwijs, ASS is in het huidige onderverdelingsstelsel van types moeilijk in één enkel vakje te plaatsen. De nood aan een eigen aangepast type is duidelijk vast te stellen voor al wie een bezoek brengt aan De Zonnewijzer en daar met eigen ogen kan zien wat er met onze kinderen kan bereikt worden indien het onderwijs aangepast is aan de specifieke vereisten van autisme.
We hopen dat we eerstdaags een onderhoud met u mogen hebben waar we enerzijds u in de eerste plaats willen bedanken voor de kansen die u gecreëerd hebt voor onze kinderen, maar we anderzijds samen met u deze problematiek willen bespreken en vernemen welke opties er naar de toekomst zijn. Als we uw visie en onze ervaring en enthousiasme om hier een vervolg op te maken samen kunnen brengen, zijn er misschien opnieuw beleidsbeslissingen mogelijk waar iedereen later trots zal naar kunnen kijken.
Met vriendelijke groeten,
Namens de ouders van De Zonnewijzer Gent
David Geens
Niet lang daarna kregen we een mail terug van Rudy Coddens:
Geachte heer ,
Beste David ,
Beste Ouders van De Zonnewijzer,
Ik heb uw brief aandachtig gelezen.
Bedankt voor de lof die geeft mbt de oprichting van de kleuterschool De Zonnewijzer.
Ik ben als beleidsverantwoordelijke die dit mee mogelijk gemaakt heeft natuurlijk heel tevreden dat dit door iedereen geapprecieerd wordt.
Wees er wel van overtuigd dat dit initiatief enkel kon slagen dankzij de schitterende dagelijks inzet van de kleuterjuffen en de rest van het team.
Dit schooljaar hebben we in de basisschool voor buitengewoon onderwijs type 1 , Het Kompas ( Ijskelderstraat ) , naast een bestaand klasje voor kinderen met ASS ook een tweede klasje mogelijk gemaakt. Ook in De Zonnepoort en het BUSO Bert Carlier wordt extra aandacht besteed aan kinderen met ASS
Via de opgebouwde expertise in De Zonnewijzer proberen we in de toekomst tevens andere basisscholen te ondersteunen die met vragen zitten.
Ik besef echter dat , ondanks alle inspanningen die de jongste jaren geleverd werden vanuit ons stedelijk onderwijs de nood aan aangepast onderwijs zeker nog niet volledig ingevuld is.
De vraag naar een vervolg op de kleuterschool De Zonnewijzer is , zoals u terecht stelt , geen beslissing die we onmiddellijk en ondoordacht kunnen nemen.
Ik kan u wel verzekeren dat ik uw vraag zal bespreken met de verantwoordelijken van de school , mijn medewerkers en pedagogische adviseurs.
Dit antwoord was op twee punten echter teleurstellend:
Ten eerste is het zo dat de scholen die de schepen noemt, allemaal scholen type 1 en type 2 zijn en de klemtoon dus leggen op kinderen met een beperkte begaafdheid waarbij aparte ASS-klassen worden ingericht.
Ten tweede hebben we na deze mail het gevoel dat onze vraag tijdelijk aan de kant wordt geschoven. Een onderhoud en een actieplan opstellen moet toch zeker mogelijk zijn? We zijn realistisch genoeg om te beseffen dat er geen vervolgonderwijs is in- of opgericht in één-twee-drie… Net daarom mag er geen tijd verloren gaan. We blijven dus aandringen om alvast snel de schepen te kunnen ontmoeten.
Daarom ook breng ik dit verhaal in de openheid. Want de 14 kinderen in De Zonnewijzer staan zeker niet alleen in dit geval. Ik hoop nog meer ouders te leren kennen die hetzelfde meemaken en die hun schouders willen zetten onder een bredere werkgroep om dit probleem onder de aandacht te blijven brengen van de beleidsmensen. Niet alleen in Gent, maar in alle steden en zelfs bij de betrokken minister van Onderwijs.
Het kan volgens mij niet anders of het jeukt bij de Limburgse gouverneur Steve Stevaert. En misschien wel door de processierups, maar ik denk ook door de uitslag van 10 juni…
Overal spreekt men van het niet-vervangbare van het Stevaert-effect… Maar de man is niet dood, integendeel… Hij heeft nog altijd moeite om als gouverneur zijn politieke bek dicht te houden. In zijn eerste gouverneursmaanden werd hij zelfs tot de neutrale orde geroepen…
De man heeft dus duidelijk nog goesting in echte politiek. Ik denk dat hij nu de klassieke wachthouding aanneemt: wachten tot hij gevraagd wordt.
Nu Johan Vande Lanotte zijn ontslag heeft gegeven als voorzitter, de overblijvende teletubbies ook niet echt denderend scoren (vergelijk even met open vld: de partij gaat achteruit maar het trioclubje zelf houdt individueel wel stand): wie moet het daar nu doen in het rode kamp? Caroline Gennez? Dan heeft Mia De Vits nog een streepje voor, dunkt me…
Ze zitten in zak en as, de rooien… Steve Stevaert lijkt me gewoon iemand te zijn die karakterieel niet zal kunnen weerstaan om nu de grote redder te worden. Veel riskeert hij niet… Hij heeft tijd (tot 2009 minimaal). Lukt het hem, is hij de grote rooie van de 21ste eeuw. Lukt het hem niet, dan kan hij zeggen dat hij niet kon herstellen wat te veel “euh” beschadigd was.
Of komen er andere goede ouwe getrouwen terug? Antwaerps president Patrick bijvoorbeeld? Partijvoorzitterschap combineren met een taak als burgemeester: why not? Of wordt het good old Cambridgeboy Vandenbroucke?
Ook Spirit kan nu beter doen wat ze moet doen: stoppen met bestaan en wie wil krijgt een gratis lidkaart van SP.a.
Alle post-verkiezingscommentaren bij mekaar genomen: in België haalt geen enkele partij de absolute meerderheid. Geen enkele partij kan dus geheel haar programma uitvoeren…
De CD&V/N-VA zal dus inderdaad water in de wijn moeten doen, maar als centrumpartij is ze daarvoor het ideale bindmiddel.
Persoonlijk hoop ik dat de opdoffer voor de VLD daar eens een hele generatie naar huis stuurt en ze hopelijk tegelijk niet vervangt door het incestueuze nakomelingenschap dat dezer dagen alle partijen vergiftigt.
Als de open vld eindelijk eens terug liberaal wordt en zo een liberaal accent kan toevoegen aan een rooms-blauwe regering, dan zou ik zelf nog veel gelukkiger zijn dan dat ik nu al ben.
Maar ik vrees dat dit een droom zal blijven: Verhofstadt is die enige die zegt “we hebben verloren”… De rest staat te kwijlen rond “we halen 20% in de Senaat” en “de blauwe familie blijft de grootste” tot “ze gaan heel sterk rekening moeten houden met ons”…
Mijn respect gaat uit naar Vande Lanotte: die heeft verloren en zegt het ook zo. De SP.a zal als ze dat elan aanhoudt het snelst bekomen van de nederlaag. Als open vld de nederlaag niet wil (h)erkennen, dan zal ze nog lang in een sukkelstraatje zitten.
Ik hoop dus op een vlotte vorming (ik zeg hoop, ik zeg niet dat ik er van uitga dat dit zomaar kan of zal gebeuren) met rooms-blauw langs beide kanten van de taalgrenzen.
Ik hoop ook dat alle partijen (verliezers en nieuwe winnaars) de federale staat accepteren: inbreken of uitstappen in of uit een regionnale regering of dat als eis vastbinden aan de federale coalitiegesprekken zou bij de start van de informele of formatieve ronde moeten als preambule vastgelegd worden.
Ik hoop tevens oprecht dat échte liberalen (misschien zit een deel daarvan bij JMDD, hoewel ik JMDD niet zelf als een echte liberaal zie) nu zich eens gaan verenigen en terug voor een echte rechtsliberale partij zorgen.
En voor N-VA hoop ik dat de Vlaamse kiezer begrip heeft voor het feit dat 30% geen 51% is…
In die zin hoorde ik van de week op de radio een mooie. Ik twijfel of het van Bart De Wever zelf was, ik stemde net iets te laat af:
“Als student lifte ik van huis naar Leuven. Als er in West-Vlaanderen een auto stopte die me meenam tot Gent, was ik al aardig op weg. Als ik een auto had die tot Brussel ging, was ik er bijna. Iedere stap bracht me dichter bij mijn doel… Heel soms viel het zelfs voor dat door een leuk gesprek, de chauffeur zelfs zo vriendelijk was door te rijden tot Leuven.
Mocht ik enkel instappen in de auto’s die direct naar Leuven reden, dan had ik er nog lang mogen staan. Misschien zelfs nu nog…”
Vlaanderen wordt morgen niet onafhankelijk. Zelfs niet met de 30% die het Vlaamse kartel gisteren haalde.
In die zin nu al geen speculeren over het al dan niet wegsturen van N-VA, hetzij nu reeds in de formatie of later na x aantal maanden in de regering (zoals het FN door Wilfried MArtens), is rekenen op het niet-in-gedachten-houden van bovenstaand verhaaltje… De weg is lang en moeilijk. Wie niet bereid is dat stap per stap aan te pakken (iedere lange reis begint met een kleine stap), zal een sterker Vlaanderen niet vooruit helpen, integendeel, dan staan we er nog verder van af…
En er is één scenario dat ik enkel als nachtmerrie wil meemaken: mathematisch is paars-groen wel mogelijk… Laat ons hopen dat men zich niet gaat vastklampen aan de macht (en dan kijk ik vooral naar de PS die daar wel eens zou kunnen voor gaan) en dat we dus een regering van verliezers aan de macht krijgen…
Autisme 
No Comments