David Geens – De kunst van het mogelijke

Op het einde van deze week moet het mij van het hart. Mijn beslissing is nu definitief. Ik heb lang geaarzeld en geruime tijd nog een (con)federaal model verdedigd hoewel mijn hart 100% Vlaams was en is. Maar nu is het beetje restliefde voor België echt definitief van de baan en is dit huwelijk wat mij betreft een dode overeenkomst geworden, een zondige verbintenis zelfs.

Ik walg momenteel zelfs: niet van Wallonië of de Walen zelf, maar wel van de Waalse pers. Het spel dat zij momenteel spelen, is er echt één van een bijzonder laag allooi. En het kan niet anders of het wordt van hogerhand gestuurd.

Het geplande scenario is overduidelijk: Yves Leterme was niet de kloppen voor de verkiezingen, maar nu zit hij in een positie waar hij wel dood te knijpen valt.

Want als Leterme mislukt, dan is het over and out. Ondanks 800.000 persoonlijke voorkeursstemmen zal hij geen tweede kans krijgen. Terugkeren naar de positie waarin hij de numero uno was – Vlaams minister-president – zal dan ook geblokkeerd worden door onze blauwe smurfen van de open vld.

Leterme is un homme dangereux, l’homme à battre… Men heeft tactisch – strategisch misschien zelfs – gewacht op het juiste moment om de kanonnen te laten losbarsten. Men jaagt Yves op als gevaarlijk wild, vergroot iedere mogelijke fout uit tot ongeziene proporties en als de man dan – als een echte mens en niet als een volslagen robot zonder gevoelens (en ik meende dat tot voor kort de pers ook liefst politici hadden die zich als mens gedroegen) – kregelig reageert, de Waalse pers amper nog een blik gunt, dan pakt men hem daar nog eens op.

Ik heb al eerder geschreven over de verdorven vierde macht van de schrijvende pers. Een kritische blik op de politiek is een morele plicht van de pers, maar de grens moet gezocht worden tussen kritiek en beïnvloeding. Daadwerkelijk sturen is helemaal uit den boze.

Als de pers nu Leterme zo blijft afschilderen, zullen Waalse partijen niet anders “kunnen”, ja zelfs “moreel gedwongen” zijn om een veto te stellen tegen Leterme als eerste minister. En dan hangt hij in de touwen, als niets-betekende senator.

Daarna staat de weg open…

Open voor wie? Misschien Didier Reynders, zullen de meesten denken.

Ik denk dan eerder toch aan een Vlaming. Zoniet staat men gevaarlijk dicht bij een revolutie. Misschien dat de grootste politieke familie, onze smurfjes dus, de eer opnieuw aan Guy gunnen, die al acht jaar heeft bewezen alles van Elio en Laurette te slikken om maar aan de macht te blijven. Didier was daar een bevoorrecht getuige van en zal graag de rol van Elio daarin overnemen.

Vlaanderen kiest voor iemand die meer Vlaanderen wil, Wallonië kiest voor het tegengestelde. Nu willen ze het gelijk aan hun kant halen door die Vlaamse Breydel monddood te maken om daarna hun Waalse perversiteiten door een andere minder Vlaamskwelende strot te duwen.

Voor mij is het nu duidelijk dat België net als een huwelijk is waar de partners nog wel mekaar lippendienst bewijzen door te zeggen dat ze nog bij mekaar willen blijven omwille van de kinderen, maar waar ze mekaar het samen leven onmogelijk maken.

Zo is het ook in onze samen-leving: tijd om in te zien dat de verschillen te groot zijn geworden voor een verzoening. Ik heb het nu eindelijk ook aanvaard. Het is gedaan, er is geen reden meer om samen te blijven.

Hoog tijd voor een fatsoenlijke echtscheiding, voor het tot een vechtscheiding moet komen.

Want als men het gevreesde scenario durft voltrekken, hetzij door Waals toedoen dat een Vlaamse zwakkeling het roer overneemt, hetzij dat bijvoorbeeld het Vlaamse kartel CD&V/N-VA uitverkoop houdt, dan mag men van mij deze keer de fictieve nieuwsuitzending van de RTBF omzetten in werkelijkheid. Dan barricaderen we de taalgrens en ik zal één van de eerste zijn om mijn echte landsgrenzen te gaan verdedigen.

Een gemeente leeft voor een stuk van eigen fiscale inkomsten. De meeste van die inkomsten zijn dan ook vastgepind op één gegeven, met name het feit dat je in de gemeente woont. Men moet dan logischerwijze ook een tijdstip nemen om de toestand vast te leggen en bijna altijd is dat 1 januari. Als je op 1 januari in de gemeente woont, dan ben de bedoelde belastingen verschuldigd. Verhuis je later in het jaar naar onze gemeente, dan betaal je voor dat jaar geen belastingen hier of omgekeerd, als je naar een andere gemeente gaat, betaal je daar geen belasting voor het lopende jaar. Lijkt fair, nietwaar?

En dat is volgens mij nog altijd de kern van belastingen: een faire bedrage leveren voor de gemeenschapsdiensten die de overheid je biedt. Niemand betaalt graag belastingen, maar diep in onszelf beseffen we dat het gewoon nodig is en zolang belastingen eerlijk en fair zijn, komen er geen volksopstanden en betalen we braafjes onze bijdrage aan de maatschappij.

Maar het kan anders uitdraaien en soms lijkt het er op dat een beleid vergeet dat men fair en billijk moet blijven. Toch alleszins in Knesselare met het volgende geval, maar zeker niet een alleenstaand geval, denk ik.

Stel je voor: twee alleenstaande mensen in ons dorp leren elkaar kennen en na een tijd volgt het prachtige besluit om de liefde verder onder één dak te laten groeien en gaat men samenwonen. Volgens bovenstaande regel van 1 januari telt, is het dan altijd zo dat in het lopende jaar men eigenlijk alle twee gemeentebelasting moet betalen voor het lopende jaar. Beetje jammer, maar goed, het is nu eenmaal zo.

Mensen die slim omgaan met hun geld kunnen hier rekening mee houden en zo ook in dit dossier dat mij in handen werd gegeven. Om extra kosten te vermijden beslist het koppel vlak voor Nieuwjaar te verhuizen. Als men officieel samenwoont op 1 januari betalen ze voor 2007 slechts 1 keer gemeentebelasting en huisvuilbelasting.

Als gemeente dus jammer dat er een aanslag verloren gaat…

Maar de dame in kwestie gaat tussen 25 december en 31 december tot twee maal toe naar het gemeentehuis om haar adres te laten aanpassen. Maar voor de zowat 96.000ste keer doet het computersysteem weer niet wat het moet doen: werken… En zonder computers die werken, werkt de dienst bevolking blijkbaar ook niet.

Gevolg: de verhuizende dame kan pas op 10 januari opnieuw naar het gemeentehuis om haar domicilie te laten aanpassen naar het adres van haar vriend.

Kunt u de rest van het verhaal al raden?

Jazeker, enkele maanden later krijgt de dame in kwestie op haar NIEUWE adres nota bene een aanslag voor de gemeente- én provinciebelasting. Ze kruipt in de pen en laat het gemeentebestuur alvast weten dat volgens haar ze deze belasting niet meer verschuldigd is. Ze heeft immers al voor eind december in het gemeentehuis laten weten verhuisd te zijn.

Maar onze supervriendelijke burgemeester stuurt haar dit briefje terug:

Propere politiek, niet?

De gemeentediensten draaien mank en veroorzaken dat iemand drie keer moet teruggaan om van adres te veranderen. Dat is op zich al verwerpelijk genoeg. Ik kan als IT’er best begrijpen dat computersystemen pannes vertonen, maar zelfs als IT’er zou ik dan de neiging te hebben een goei ouderwets post-it plakbriefje te pakken en de naam en het nieuwe adres te noteren van mevrouw en haar zeggen dat ik alles later zal opsturen als ik de dag nadien de wijzigingen kan aanbrengen in de computer. Ik zou zelfs een briefje maken, desnoods met de hand geschreven, waar ik noteer dat mevrouw verhuisd is en een correcte aangifte heb gedaan en ik zou daar volledigheidshalve een stempel van de gemeente opslaan zodat mevrouw ook een bewijs heeft haar burgerplicht voldaan te hebben.

Dat zou getuigen dat van ambetantenaren geen sprake is in Knesselare…

Maar misschien zijn er gewoon andere orders? Als we de situatie doortrekken en zouden misschien te weten komen dat geen enkele verhuis kon genoteerd worden eind december (of misschien zelfs langer), hoeveel extra aanslagen zou de gemeente dan kunnen innen misschien?

Wat ook de ware toedracht is, het is ofwel onmenselijk beleid of puur winstbejag. Een klantvriendelijke overheid zou beter voor het post-it alternatief gezorgd hebben, maar dat terzijde gelaten had men de eigen fout nadien moeten rechtzetten. En niet een dergelijke onmenselijke brief sturen met de boodschap “betalen zal je doen”… en de kop in het zand voor de fouten in de eigen dienstverlening. Een mens verwacht in zulk geval excuses, en geen “wij hebben altijd gelijk”-briefje.

Een klantvriendelijke overheid, het stond ergens in een verkiezingsprogramma te lezen. Het blijft daar dus duidelijk bij… Nu tellen alleen de centjes …

Vorige week kondigde de Vlaamse Regering aan dat nieuw Minister van Openbare Werken Hilde Crevits gemachtigd werd een dossier in te dienen bij de Europese Commissie om subsidie te bekomen voor de infrastructuurwerken in het project Seine-Schelde.

Hilde Crevits, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, is vandaag door de Vlaamse Regering gemachtigd om voor het Seine Schelde project een subsidieaanvraag in te dienen in het kader van het Trans Europees Netwerk programma. Tegelijkertijd heeft de regering, op voorstel van de ministers Bourgeois en Crevits, ook beslist om de samenwerkingsovereenkomst met Wallonië inzake het project Seine – Schelde goed te keuren. Hierdoor is er opnieuw een belangrijke stap gezet om het project Seine – Schelde als prioritair binnenvaartproject te realiseren tegen 2016.

Het Seine – Schelde project, dat reeds op 16 juni 2006 door de Vlaamse Regering een eerste maal werd behandeld, kadert in de ontwikkeling van een Europese binnenvaartverbinding tussen het Seinebekken en het Scheldebekken en is als dusdanig opgenomen in het Trans-Europees Netwerk (TEN) voor goederenverkeer. Het project beoogt de uitbouw van de Leie tot een Europese hoofdvaaras op het gabariet Vb, eenrichtingsverkeer. Hiervoor dienen er volgende werken te worden uitgevoerd:

– het verdiepen van de vaarweg tot een waterdiepte van 4,50m

– het uitbouwen van een aantal specifieke kruisingsplaatsen

– het verhogen van bruggen tot 7 meter waardoor drielagencontainervaart mogelijk is

– het bouwen van nieuwe sluizen in Harelbeke en St-Baafs-Vijve.

Na afloop van deze werken zal het traject tussen Deûlémont aan de Franse grens en Gent kunnen afgelegd worden door schepen met een tonnenmaat tot 4.500 ton.

De momenteel vooropgestelde timing voor de realisatie van dit project streeft ernaar de werken op het terrein reeds in 2009 te laten starten en het geheel operationeel te hebben tegen eind 2016. Deze timing kadert in het Europese tijdskader verbonden aan de door Europa geselecteerde prioritaire TEN-T projecten waarvan de Seine-Schelde verbinding er één is. In dit verband is er in overleg met de betrokken Waalse en Franse diensten gewerkt aan de voorbereiding van een aanvraagdossier voor het bekomen van Europese subsidies voor dit project.

De Vlaamse Regering heeft vandaag beslist haar akkoord te verlenen met het indienen van een subsidieaanvraag bij de Europese instanties, waardoor tot 30% Europese steun kan verkregen worden.

Naast het luik binnenvaart binnen het project Seine – Schelde bestaat er ook een luik rivierherstel Leie tussen Wervik en Deinze. In dit deel van het project staat het herstel van het multi-functionele karakter van de rivier centraal. Het versterken van de ruimtelijke samenhang, het verbeteren van de kwaliteit van het ecologisch systeem en het realiseren of herstellen van de relatie tussen de gekanaliseerde waterweg en de natuurlijke rivier of haar meanders zullen hierbij aan bod komen. De tijdshorizon voor deze ingrepen is eveneens Europees verankerd, in de Kaderrichtlijn Water, en ligt wat verder dan voor het luik binnenvaart. Mijlpalen hier zijn 2015, 2021 en ten slotte 2027.

De totale kost van het project Seine – Schelde, dus zowel het luik binnenvaart als het luik rivierherstel, wordt geraamd op circa 300 miljoen euro, waarvoor we een subsidieaanvraag voor 80 miljoen euro hebben ingediend .

“Met de aanpassingen van het traject Deûlémont-Gent binnen het Seine- Schelde project stimuleren wij de binnenscheepvaart als volwaardig alternatief voor het vervoer van goederen over de weg. De Europese subsidies, die voor Vlaanderen op ongeveer 80 miljoen euro worden geraamd, zullen ons toelaten om dit ambitieuze project te realiseren tegen 2016.” besluit minister Hilde Crevits.

Het heeft lelijk huisgehouden in Oost-Vlaanderen. Ik hoorde zonet zelfs dat er een windhoos geweest is in Hamme.

Het verraste me niet. Toevallig zag ik in het wolkendek enkele rare formaties voorbijdrijven. Ze vielen me zo hard op dat ik snel er enkele foto’s van genomen heb.

Op de foto’s is het misschien door het contrast minder goed te zien, maar de kern van deze rare plek was precies een grote neerwaartse bult, omgeven door enkele kleinere bulten. Isabel noemde ze nog kleine puistjes op de wolken, ik antwoordde nog dat als we in de vlakten van de USA zouden wonen, dit volgens mij een aankondiging van een tornado zou zijn.

Nog twee foto’s extra bij meer lezen…

Sinds kort wilde ik mijn honger naar informatie opvullen door iets wat niet van een beeldscherm afstraalt en het milieu op andere wijze dan grijze stroom verbruikend.

Daarom nam ik een testabonnement op De Standaard voor 25 euro.

Daar dit niet van een leien dakje gelopen is, wilde ik mijn bezorgdheid melden aan Corelio:

Beste Standaard,

In juni maakte ik gebruik van jullie aanbod om De Standaard gedurende een maand uit te proberen voor 25 euro.

Ik ben blij dat hoewel ik eerst dacht onmiddellijk voor een kwartaal- of zelfs jaaraanbod te gaan, ik mij bedacht heb en mij eens niet als de impulsiefgedragende consument – die instant bevrediging kan vinden via online aankopen – heb gedragen, maar als voorzichtige huisvader die zowel de financiële lokker als het feit dat er slechts maximaal 25 euro kon verloren gaan heb weten te appreciëren.

We zijn een paar weken verder, tijd dus voor enige conclusies en bezorgdheden die ik graag met u wil delen:

– de opstart van het abonnement was geen voldoening aan mijn normale instantbevrediging van internetaankopen. Het heeft meer dan een week geduurd voor de eerste krant in mijn bus viel. Maar soit, dat maakte het als een onverwacht cadeautje en aangename verrassing, daar waar ik bekend sta als moeilijk te verrassen persoon.

– de inhoud van de ontvangen kranten was geheel naar mijn smaak. Ik lees meerdere kranten en De Standaard is een welgekome aanvulling met analyses en achtergrondinformatie die “mijn” andere kranten mij niet bieden. De andere kranten hebben andere pluspunten en één verschil valt enorm op: de regionale pagina’s kan u beter uit De Standaard weglaten; ze vervullen er weinig nut buiten het vullen zelf.

– des te jammerlijker is het dat de bezorging van uw krant zo mankt loopt. De opstart was al vertraagd, maar regelmatig heb ik nu een gat in mijn achtergrondcultuur doordat ik op bepaalde dagen geen krant ontving. Ik heb mij eens de moeite getroost om dit via jullie online systeem te melden zodat ik één dag verlenging van mijn abonnement bekwam. Deze week is het echter de spuitgaten uitgelopen: enkel gisteren heb ik een krant ontvangen. Ik moet echter een heerlijk dikke weekendkrant missen en enkel online kan ik lezen over de echte vorderingen van koninklijk loodgieter Dehaene.

Kortom, ik heb moeite met het maken van een eindconclusie. Mijn geestelijk absorptievermogen stelt mij schromelijk in gebreke indien ik zou verzaken aan een permanent abonnement op De Standaard. Doch mijn financiëel adviseur, in het dagelijks leven tevens mijn echtgenote, verklaart dit als een onheuse investering, wegens de gebrekkige oplevering.

Kan u mij uit de nood helpen? Een betere bezorging die ik graag bewezen zou zien, zou mij zondermeer kunnen overtuigen van het bevestigen van het dagelijks genoegen De Standaard te lezen.

Hopend op een positief antwoord,

Teken ik,

Met vriendelijke groeten,

David Geens

Ik kijk uit naar een antwoord.

Onderstaande tekst is een ingestuurde tekst van de milieubewegingen.

Dit standpunt wordt ondersteund door:Groen vzw, Groene Gordel Front, Natuur en Landschap Meetjesland, WestVlaamse MilieuFederatie, Natuurpunt, Bond Beter Leefmilieu.

Situering

In deze nota willen we de opinie over het project Seine-Schelde-West verduidelijken van de onderstaande organisaties die werken rond natuur, milieu en bos (verder kortweg ” de milieubeweging” genoemd). Door het project Seine-Schelde-West zou de kusthaven van Zeebrugge via de binnenwateren moeten aansluiten op de internationale verbinding Seine-Schelde. De nota geeft een overzicht van de bezorgdheden en vragen en geeft aan welke concrete aandachtpunten moeten meegenomen worden in de verdere voorbereidende studies en in de besluitvorming over dit project.

Noodzaak aantonen – effecten goed onderzoeken

De milieubeweging erkent de problemen die vandaag bestaan inzake het achterlandverkeer van de haven van Zeebrugge. Niettemin staat ze zeer sceptisch tegenover het project Seine-Schelde-West. Binnen de milieubeweging leven veel vragen over nut en noodzaak, de link met andere vervoersmodi, de effecten op waterhuishouding, natuur, landschap en wonen.

1. Nut/noodzaak van een nieuwe binnenvaartontsluiting

Stand van zaken

Het nut en de noodzaak van het project zijn verre van evident. Eerdere studies resulteerden telkens in een negatief maatschappelijk kosten/baten-saldo voor alle onderzochte alternatieven van deze binnenvaartontsluiting. Bijgevolg werd keer op keer beslist om het project af te voeren. In het strategisch plan voor de haven van Zeebrugge werd dan ook eenduidig geopteerd voor de ontwikkeling van de estuaire vaart als alternatieve ontsluiting van de haven. Bij estuaire vaart varen zeewaardige binnenschepen voor een korte afstand langs de kust. De vraag dient gesteld of het project Seine-Schelde-West, als uitbreiding van het project Seine-Schelde, wel voldoende meerwaarde kan bieden in Europees perspectief. De concurrentie tussen havens speelt immers op een Europese schaal. Voor de milieubeweging moet samenwerking en complementariteit tussen verschillende havens in de opmaak van de plannen nagestreefd te worden.

Opinie milieubeweging

In de verdere voorbereiding van dit project zal dus in de eerste plaats en eenduidig het nut en de noodzaak van dit project moeten aangetoond worden, De discussie over nut en noodzaak dient in een Europees perspectief te worden gevoerd. Wij vragen dat daarbij de standaardmethodiek van de Maatschappelijke Kosten Baten Analyse (MKBA) wordt toegepast. Verder vragen we om betrokken te worden bij cruciale momenten in deze studie (zoals keuze van de bestudeerde alternatieven, vastlegging vervoersprognose, de waardering van de verschillende aspecten in geval een Multi Criteria Analyse wordt toegepast, …..)

2. De verhouding tot de andere verkeersmodi en ontsluitingsinfrastructuur

Stand van zaken

In het strategisch plan van de haven van Zeebrugge worden tal van andere infrastructuurprojecten voor de ontsluiting van de haven van Zeebrugge vooropgesteld, in de eerste plaats de verbetering en uitbreiding van bestaande wegen en spoorwegen en de aanleg van enkele missing links. Omtrent verschillende van deze projecten bestaat reeds lang een consensus, maar de uitvoering van deze projecten wordt keer op keer op de lange baan geschoven. Wij willen pleiten om prioritair (en versneld) werk te maken van een betere ontsluiting via het spoorverkeer door deze consensusprojecten uit te voeren.

Opinie milieubeweging

Het nut en de noodzaak van een nieuwe binnenvaartontsluiting zal niet enkel vanuit de binnenvaartproblematiek (waarbij moet afgestemd worden met eerder gemaakte afspraken rond de estuaire vaart) moeten aangetoond worden. Ook vanuit de globale ontsluitingsproblematiek en de doelstellingen rond modal split van de haven van Zeebrugge moet de meerwaarde aangetoond worden.

3. De weerslag van dit project op de verdere uitbouw van de achterhaven en de Brugse binnenhaven

Stand van zaken

In het strategisch plan van de haven van Zeebrugge lag – voor wat betreft de binnenvaartontsluiting naar het directe hinterland – de nadruk vooral op de verdere ontwikkeling van het Boudewijnkanaal tussen de Zeebrugse en Brugse havengebieden. Met dit project verschuift die nadruk naar het oostelijk gedeelte van de achterhaven. In dit oostelijk gedeelte werden echter reeds een aantal andere projecten voorzien, zoals de aanleg van ontsluitingswegen en de buffering ten opzichte van de woongebieden van Knokke-Heist.

Opinie milieubeweging

In de verdere voorbereiding van dit project zal bijzondere aandacht moeten geschonken worden aan de aansluiting van het nieuwe kanaal met de achterhaven van Zeebrugge. Daarbij zal de impact van deze aansluiting op alle andere kernbeslissingen en acties van het strategisch plan duidelijk in beeld moeten worden gebracht (e.g. impact op de natuur- en buffergebieden aan de oostzijde van achterhaven, impact op andere acties inzake ontsluitingsinfrastructuur in deze zone, impact op de leefbaarheid van Heist, enz…). In afwachting van deze verduidelijking pleit de milieubeweging voor een volledige stand-still in deze zone.

4. De impact op de totale waterbalans en waterhuishouding van de regio

Stand van zaken

Naast dit project worden er in de West- en Oost-Vlaamse regio nog tal van andere kanaal- en havenprojecten voorbereid die elk hun weerslag zullen hebben op de waterhuishouding van de regio. Zo is er de impact van de Seine-Scheldeverbinding via de Leie op de overstromingsproblematiek in het Gentse, de impact van een mogelijke nieuwe sluis in Terneuzen op de zoet-zout-balans in het achterland, enz… Er ontstaan in die zin grote vragen omtrent de cumulatieve effecten van al deze ingrepen op het totale watersysteem dat gebonden is aan dit kanalennetwerk. Dat systeem omvat ons inziens niet enkel de beschouwde kanalen, maar ook het kanaal Gent-Terneuzen en het Schelde-Estuarium. Naast deze globale effecten zijn er ook lokale / regionale effecten op de waterhuishouding te verwachten. Uit de ervaringen met de verbreding van het kanaal Gent-Brugge weten we dat deze gevolgen niet alleen voor de mens (overstromingen waar ze voorheen nooit optraden) maar ook voor natuur en landbouw belangrijk kunnen zijn.

Opinie milieubeweging

De milieubeweging vraagt om een totaalbeeld op te maken van de cumulatieve impact op het watersysteem (waterbalans, verzilting, problemen en kansen, …) veroorzaakt door alle geplande kanaal- en sluisprojecten in deze regio. Daarnaast is een zeer grondige studie van de gewijzigde waterhuishouding essentieel. Niet alleen de voorkoming van nieuwe ongewenste overstromingen maar ook de relatie met het grondwaterregime en de impact van dit alles op de natuur moet zeer grondig bestudeerd worden vooraleer een beslissing genomen kan worden.

5. De gelijk- en volwaardige invulling van de natuurfunctie in de geïntegreerde benadering

Stand van zaken

De milieubeweging staat volledig achter de geïntegreerde en multifunctionele benadering zoals die wordt vooropgesteld voor het Seine-Schelde-West project. Het is positief dat bij de uitvoering van dit soort projecten tegenwoordig de inrichting van natuurvriendelijke oevers en bermen en het verzekeren van vrije vismigratie standaard als minimum wordt meegenomen. De invulling van de functie natuur begint daar echter nog maar mee en mag daar niet toe beperkt blijven. Ook de kansen en potenties voor natuurontwikkeling en – herstel in gans het gebied dat via deze kanalen ontwaterd wordt, dienen onderzocht en benut worden.

Opinie milieubeweging

De milieubeweging vraagt uitdrukkelijk voor een volwaardige invulling van de functie natuur. We zijn van oordeel dat het project niet kan doorgaan zonder dat verschillende maatregelen genomen worden om de globale ecologische en landschappelijke kwaliteit van het gebied te behouden en waar mogelijk te versterken. Dit kan door de natuur- en bosgebieden en hun verbindingen in de omgeving van het kanaal te versterken. Deze maatregelen moeten ook de negatieve impact van het kanaal op het landschap en de ecologie compenseren. Wij wensen zeer nauw en actief betrokken te worden bij de verdere studies en planning rond de invulling van het natuurluik van dit project.

6. De impact op het landschap en de woonomgeving

Stand van zaken

De milieubeweging vraagt bijzondere aandacht voor de maximale vrijwaring van het omliggende landschap. De huidige kanalen en hun bermen zijn belangrijke landschapselementen in een regio die gekenmerkt wordt door zijn open en landelijk karakter. Ze dragen ook bij tot de rust en landelijk karakter van tal van woonkernen.

Er bestaat een algemene vrees dat de aanpassing van de vaarweg onvermijdelijk zal leiden tot een verregaande industrialisering van dit open landschap en een verstoring van de rustige woonomgeving. We willen ook wijzen op de grote impact die een verbreding zou betekenen voor heel wat bewoners van de kanaalomgeving.

Opinie milieubeweging

Bij verdere voorbereiding van dit project zal de totale ruimtelijke impact van dit project in beeld moeten worden gebracht, waarbij het behoud van het landschap en respect voor de leefbaarheid van de woonkernen als bindende uitgangspunten vooropgesteld moeten worden. Het kanaal mag de deur niet openzetten voor een wildgroei aan nieuwe industrieterreinen midden in de landelijke gebieden die het doorsnijdt.

7. Inspraak

Stand van zaken

De milieubeweging is, net als andere stakeholders, betrokken bij de klankbordgroep van het project, en zal worden betrokken bij de verschillende technische werkgroepen. Dat is een goede zaak, want het verhoogt de betrokkenheid. We benadrukken het belang van een maximale openheid bij het lopende onderzoek – dit is essentieel om het draagvlak voor deze studies te garanderen.

Opinie milieubeweging

De rol en functie van de zogenaamde “territoriale werkgroepen” – en ook de relatie tussen die werkgroepen en de zogenaamde “technische” werkgroepen – is nog niet geheel duidelijk. Afhankelijk van de taakverdeling kan het nuttig /noodzakelijk zijn om de stakeholders ook in deze territoriale werkgroepen op te nemen.

Vorig jaar heeft men in Ursel het project “Dorp InZicht” opgestart en heeft men een uitgebreide enquete gehouden onder de Urselnaren.

De resultaten werden al een tijdje geleden voorgesteld in Ursel. Omdat ik denk dat ook in Knesselare er wel mensen zijn die interesse hebben in Ursel, volgt bij meer lezen de samengevatte resultaten van de enquete.

[foldergallery folder=”wp-content/uploads/media/1/20070708-dorpinzicht/” title=””]