Financiële Titanic
Wie de rekening van 2008 en de begrotingswijziging van 2009 van Knesselare na mekaar leest, krijgt een beangstigend gevoel. Het gevoel dat je een ijsberg hebt geraakt: je ziet als opvarenden slechts het topje, maar onder de oppervlakte zit het grote gevaar dat je ganse schip verwoest.
Zo vergaat het dus met onze gemeente. In de gewone begroting, noem het de dagelijkse werking van de gemeente, komen we nu twee jaar na mekaar een half miljoen euro te kort. En dit op een begroting van 7 miljoen! Een tekort van 7.5% dus.
Maar dat is slechts het topje. Want in 2008 heeft men een half miljoen aan reserves kunnen inpalmen en dit jaar is er een groot cadeau van de Vlaamse overheid geweest (het Lokaal Pact) ter waarde van 800.000 euro. Als je dat dus optelt, kom je aan een jaarlijks tekort van meer dan een miljoen oftewel zelfs 15% te kort.
Voor alle duidelijkheid: dat is geen eenmalig gegeven, maar is een structureel tekort.
De eerste (en deels verkeerde) reactie van het college is er al. Er worden massaal investeringen geschrapt.
Ik som even op wat er allemaal niet komt:
- geen nieuwe verkeersborden
- geen kampeervoorzieningen aan Flabbaert
- geen BMX parcours
- geen nieuwe verwarming voor de sporthal
- geen opfrissing van de omgeving van de sporthal
- geen lift aan de sporthal
- geen nieuwe verlichting aan Flabbaert
- geen nieuwe oprit aan Onderdaele in Ursel
- geen lift in de bibliotheek
- geen uitbreiding van de bib in Ursel
- geen aanpassing/uitbreiding van de kinderopvang
- geen nieuwe speeltuigen in de kinderopvang
Vooral die twee laatste dingen vind ik tergend. Het nieuwe megolomane gemeentehuis is er gekomen om verschillende diensten onder één dak te brengen, met name de financiële dienst.
En dat was nodig, want dan kon er eindelijk eens deftig werk gemaakt worden van de overvolle kinderopvang en de capaciteitsproblemen, vooral tijdens de vakanties.
Kortom, heeft men het geld niet verkeerd gespendeerd aan een prestigeproject? En laat men nu de kinderen en jonge gezinnen niet opnieuw in de kou?
En het ergste is dat het nodig is om te bezuinigen, maar dat het amper een invloed heeft op de gewone begroting. Investeringen schrappen zijn geen structurele bezuinigingen.
Het College moet dringend beseffen dat men niet de top van de ijsberg moet verbergen, maar dat men echt moet gaan snijden in de dagelijkse kosten.
De ongebreidelde uitbreiding van het gemeentepersoneel weegt enorm zwaar door. Zal het College de moed hebben mensen terug aan de deur te zetten of kiest men makkelijksheidhalve voor een belastingsverhoging?
Ik kan het niet zien, dat zit nog allemaal onder de oppervlakte. Maar ik voel wel dat we de dieperik in gaan.