David Geens – De kunst van het mogelijke

Al gedurende enkele jaren is het de bezorgdheid van de GVP om na te gaan hoe het staat met de parkeerdruk op De Plaats.

Daarom zijn we geïnteresseerd in een update van de tellingen die ooit hebben plaatsgevonden, waarbij werd nagegaan of er veel langparkeerders waren in het centrum. Zeker nu het gemeentehuis verder is uitgebreid en achter het gemeentehuis enkele woningen en apartementen zijn bijgekomen, is het zaak om dit nauw op te volgen.

Spijtig genoeg moeten we vaststellen dat schepen De Blaere – ondanks dat hij zelf het heft in handen heeft genomen, waarvoor alle lof – maar half werk geleverd heeft door af en toe zelf rond te wandelen en de open parkeerplaatsen te tellen. Daarbij kwam hij op eender welk moment op minstens 35 vrije parkeerplaatsen.

35 IN TOTAAL, dus ook de Groene Vijvers en het Drieselken meegerekend. Globaal is er dus volgens de schepen geen probleem. Hij kon ook geen onderscheid maken of er voldoende circulatie zit zodat de plaatsen niet enkel door langparkeerders worden ingenomen.

Want als we wat dieper in detail durven kijken, dan moeten we durven zeggen dat we graag zouden zien dat de echte centrumplaatsen voorbehouden zijn voor kortparkeerders. Mensen die op het gemeentehuis, in De Post of bij onze middenstanders moeten binnenspringen. Dat er vrije plaatsen zijn op de Groene Vijvers, is geen soelaas voor wie moet boodschappen en/of kleine kinderen moet sleuren.

We vrezen nog steeds dat de centrumplaatsen makkelijk worden ingenomen door de vroege vogels, zoals bv de personeelsleden van de gemeente en de post, maar ook arbeiders die met gemeenschappelijk busvervoer naar hun werk gaan.

Wij krijgen nog steeds signalen van de middenstand en omwonenden over de problematiek. Spijtig dan ook om op de gemeenteraad te moeten vernemen dat het reeds van 2008 is geleden dat het college overleg had met Unizo, of beter nog met alle middenstanders, want Unizo is per slot van rekening ook maar één spreekbuis.

We zijn blij dat schepen De Blaere de telling zelf uitvoert, maar hopen dat hij de komende maanden met iets meer zin voor statistiek en detail te werk gaat zodat het geen verbloemde voorstelling is van een reyndersiaanse “er is toch geen probleem”-situatie.

Veertig vrije parkeerplaatsen

Omdat er regelmatig opmerkingen worden gemaakt over moeilijk parkeren in het centrum, vroeg oppositielid David Geens (OGP) of het bestuur soms onderzoekt hoe het gesteld is met de parkeerdruk.

Schepen Erné De Blaere (GROEP9910) antwoordde dat er metingen zijn, maar dat die vrij eenvoudig gebeuren. Een paar keer per jaar stapt hij zelf het centrum af en telt hij hoeveel plekken er nog vrij zijn.

‘Ik passeer de parkings die op wandelafstand van het centrum liggen’, zei De Blaere.

‘Gemiddeld zijn er constant 35tot 40plaatsen vrij, dus er is niet zo direct een probleem.’

‘Dit ligt natuurlijk anders bij rouwdiensten, weekends en kermissen.’ (mye)

© 2010 Corelio

Milieu-inspectie streng voor tijdelijke containers aan sporthal

“Containerpark aanpassen of sluiten”

De containerdienst aan de sporthal van Knesselare ligt onder vuur. Na een negatief rapport van de milieu-inspectie moeten er heel wat aanpassingen gebeuren. En de overheid is streng: “Het containerpark aanpassen of de boel sluiten”.

Knesselare wil de klus zo snel mogelijk klaren.

Joeri Seymortier

Knesselare wacht al jaren op een volwaardig containerpark. Intussen kunnen de inwoners op woensdag en zaterdag aan de sporthal terecht om hun groenafval in enkele containers te dumpen. Die service was lange tijd gratis. Tot september vorig jaar een tariefreglement gestemd werd en de milieu-inspectie langskwam om alles te controleren. Het rapport was negatief en er werd een proces-verbaal opgesteld. Onder andere het feit dat de containers op een zachte ondergrond staan en daardoor vuil in de grond kan dringen, kan niet door de beugel.

Verharding

“We gaan zo snel mogelijk aanpassingswerken doen aan de containers”, zegt burgemeester Fredy Tanghe (Groep 9910). “We moeten daarvoor een bestemmingswijziging aanvragen bij ruimtelijke ordening. Er moet ook een riolering komen en een ondoordringbare verharding van minstens 1.000 vierkante meter. We gaan dus een tijdelijk containerpark inrichten. Intussen loopt het dossier nog altijd verder om een volwaardig containerpark aan te leggen via het Ruimtelijk Uitvoeringsplan Moerakker. We krijgen daarin de volle steun van de provincie, dus hopen we dat op middellange termijn te realiseren.”

David Geens (GVP) maakte in december vorig jaar het proces-verbaal van de milieu-inspectie bekend. Hij vraagt zich luidop af of de maatregelen die Knesselare nu neemt voldoende zijn om het tijdelijke containerpark open te kunnen houden. “We hebben het hele dossier voorbereid met OVAM en de milieudienst”, zegt burgemeester Tanghe. “We gaan het kostenplaatje zo laag mogelijk houden, maar de klus moet wel goed geklaard worden. De hogere overheid weet ook dat we de aanpassingen niet van vandaag op morgen kunnen doen. We gaan wel laten zien dat we van goede wil zijn en dat we de nodige inspanningen doen om de zaak zo snel mogelijk te regelen. Ik zou niet weten waarom onze containerdienst intussen opgedoekt zou moeten worden.”

Investering

De investeringen die nu gebeuren voor het tijdelijk containerpark zullen ook renderen wanneer aan de andere kant van Knesselare het volwaardige containerpark opent. “Dan kunnen we de verharding nog gebruiken voor opslag van de technische dienst of eventueel voor een uitbreiding van de parking van de sporthal. Mogelijkheden genoeg om hier geen verloren investering van te maken”, besluit Tanghe.

Corry, Patrick en Ivan van de gemeentelijke technische dienst bij de tijdelijke containers naast de sporthal. Foto JVK

© 2010 De Persgroep Publishing

Ik wil eerst zeggen dat ik begrijp dat het voor geen enkel individu leuk is om ontslagen te worden. Persoonlijk is zoiets altijd een drama.

Maar economisch gezien moeten we aanvaarden dat bedrijven het soms goed doen en soms slecht doen. Vakbonden lijken daar geen rekening mee te houden. In goede tijden eisen ze hun “deel van de winst” op, want de werknemer heeft daarvoor gezorgd. In slechte tijden eisen ze “ondersteuning van de koopkracht” van de werknemers die het moeilijk krijgen.

Kortom, voor de vakbonden moeten bedrijven alsmaar uitgeperst worden. Ik wil het nog eens meemaken dat een vakbond oprecht zegt “ok, nu het wat minder gaat, gaan wij onze leden overtuigen om ook hun steentje bij te dragen”…

In het geval van Carrefour kwam mijn haar al helemaal recht toen ik vorige week op Radio 1 de vakbonden hoorden zeggen dat de directie loog in de vele antwoorden die ze gaven op de tweede ondernemingsraad. Meer bepaald ging het over het feit dat Carrefour gebonden is aan hogere loonkosten dan de concurrenten zoals Colruyt en Delhaize.

Eerst de feiten: hypermarkten vallen onder paritair comité 312, retailers vallen onder PC 202.01. Het verschil kort samengevat: 202.01 verdient 100 euro minder en werkt anderhalf uur per week meer en krijgt minder compensatie voor de obligate avond- en weekenduren die er bijhoren in de winkelsector.

Dat de vakbonden nu in een pamflet beweren:

Voor alle winkels: blokkering van de lonen tot wanneer de baremacurve van het PC 202 is bereikt (gedurende meerdere jaren, aldus de directie, en óók blokkering van de index, wat volstrekt onwettelijk is). Overbrengen van de hypermarkten naar het PC 202, verlaging van het overloon voor late uren (40% en 75% in plaats van 50% en 100%), afschaffing van het betaald kwartier, van de vakantiedagen die eigen zijn aan het bedrijf…

Eigenlijk wil Carrefour het personeel zoveel mogelijk uitpersen om de loonkosten onder die van zijn rechtstreekse concurrenten te krijgen. Carrefour vergeet daar echter vaak bij te zeggen dat zijn concurrenten ook CAO’s hebben die het lot van de werknemers verbeteren… CAO’s die de loonkosten op een vergelijkbaar niveau brengen!

staat volgens mij haaks op beweringen die ze maakten toen Carrefour in 2007 16 GB’s in een eerste golf sloot en terug heropenden onder franchise. Ze schreven toen:

Maar we hebben wel een zeer duidelijk zicht op de loon- en arbeidsvoorwaarden van de nieuwe personeelsleden en die zijn een heel stuk slechter dan voorheen”, luidt het in een persbericht. Zo komen de nieuwe personeelsleden in een ander paritair comité. Dit betekent dat het aanvangsloon 16,5 procent lager is dan vandaag. Voor een verkoopster met 22 jaar dienst bedraagt het verschil zelfs 40 procent, berekende de vakbond.

Beste vakbond,

wat zal het nu zijn? Is Carrefour duurder en hebben jullie dan (terecht) actie gevoerd in 2007 en 2008 tegen de hervorming tot franchise? Zo ja, dan liegen jullie deze keer.

Of omgekeerd…

Maar de vaststelling blijft dat in één van beide gevallen gelogen werd. En vakbonden mogen dan rechtspersoonlijk niet bestaan, dat geeft hen nog niet het recht om te liegen.

De volgende gemeenteraad gaat door op woensdag 10 maart 2010 om 20u in de raadszaal van het gemeentehuis.

De dagorde:

1. Spreekrecht burgers;

A-punten

2. Intentieverklaring tweede pensioenpijler contractuelen;

3. Principebeslissing tijdelijk containerpark;

4. Principebeslissing zonnepanelen gebouwen Veldstraat – bestemmingswijziging kredieten

(gedeeltelijk);

5. Kerkfabriek St.-Medardus – jaarrekening 2009;

6. Kerkfabriek St.-Willibrordus – jaarrekening 2009;

7. Tariefreglement EID – aanpassing per 01 april 2010;

8. TMVW kapitaalsvermindering T-aandelen;

9. Toetreding tot dienstverleningsbedrijf Cipal;

10. Gebruiks- en tariefreglement promotieborden;

Toegevoegde A-punten

11. Geïntegreerd politiereglement GAS – toevoeging artikel (Groen!).

C-mededelingen

D-punten – schriftelijke vragen van raadsleden

Noot: GVP heeft acht vragen ingediend.

De problematiek van het permanent wonen in recreatiegebied werd sinds vorig jaar eindelijk behandeld door de provincie en het Vlaams gewest.

1 van de maatregelen die werd genomen, is een verduidelijking omtrent het permanent wonen in gebieden bestemd voor recreatief wonen (zogenaamde weekendverblijven). Zo is er het woonrecht gecreëerd dat aan inwoners van weekendverblijven het recht geeft permanent te verblijven indien:

– Ze ingeschreven waren voor 31 augustus 2008

– Weekendverblijf niet groter dan 300m² en hoofdzakelijk vergund is

– De inwoner geen andere eigendom heeft.

Men verliest het woonrecht echter bij:

– Uitschrijving uit het bevolkingsregister

– Verwerving andere eigendom

– Bouwmisdrijf begaan na 1 september 2009

– Als men niet ingaat op een herhuisvestingsaanbod.

Om een zicht te krijgen op de lokale problematiek in Groen Ursel, heb ik daarom volgende vragen gesteld aan het college:

1. Hoeveel inwoners van Groen Ursel hebben woonrecht gekregen?

2. Plant de gemeente een herhuisvestingsaanbod te doen aan deze inwoners? Zo ja, voor wanneer is dit gepland?

3. Welk standpunt neemt de burgemeester in tov nieuwe verzoeken tot inschrijving die niet door de wetgeving voorzien zijn, zoals bv nieuwe geboorten, huwelijken, nieuw samengestelde gezinnen, … wetende dat de federale wetgeving verplicht tot inschrijving wanneer om zulks verzocht wordt?

4. Zal het gemeentebestuur (juridisch) optreden tegen permanente bewoning door inwoners die niet over het woonrecht beschikken?

Ik kijk uit naar de antwoorden op de komende gemeenteraad.

De eerste gemeenteraad van 2010 gaat door op woensdag 10 februari om 20u in de raadszaal van het Knesselaars gemeentehuis.

Op de dagorde:

1. Spreekrecht burgers;

A-punten

2. Vervanging raadslid – wederopname mandaat na studieonderbreking Esther De Loof;

3. Drugspreventie – kennisname budget drugspreventie 2010, goedkeuring jaarplanning;

4. Budget Ocmw 2010;

5. Overdracht wegenis – Groenevijvers;

6. Onteigening fietspad N461 – aanstelling onderhandelaar en aanvraag machtiging onteigening;

7. Aanstelling afgevaardigde directiecomité S-divisie TMVW;

8. Woonbeleidsplan;

9. Milieujaarplan 2010;

Toegevoegde A-punten

10. Invoering “nachtregime” voor de openbare verlichting (Groen!);

11. Bijkomende beperking aanstraling kerktorens – verlengen dovingsperiode (Groen!);

12. Bijkomende beperking aanstraling kerktorens – vervroegen dovingsperiode (Groen!);

13. Mensen met een leefloon krijgen 10 gratis huisvuilzakken (Groen!);

14. Co-ouders krijgen elk 10 gratis huisvuilzakken (Groen!);

15. Gezinnen die genieten van de gemeentelijke zorgpremie krijgen 10 gratis huisvuilzakken

(Groen!);

16. Voor inwoners die minimum 100 m van het dichtstbijzijnde vuilnisophaalpunt wonen en zelf

hun vuilniszak daar naartoe moeten brengen (Groen!).

C-mededelingen

D-punten – schriftelijke vragen van raadsleden

Gisteren was ik te gast op de nieuwjaarsreceptie van de N-VA. Deze had plaats in Antwerpen.

Leuk aan zo’n avond is dat je een pak mensen terugziet. Velen van hen had ik niet meer gezien sinds de verkiezingscampagne van juni 2009.

Interessant was ook de speech van Bart De Wever. Veel criticasters beweren dat N-VA zoals zovele kleine partijen niet in staat is tot regeren omdat een kleine zweeppartij per definitie minder tot compromis bereid zou zijn, maar ik denk dat onder leiding van het huidig partijbestuur er toch een gezonde dosis realisme is.

We staren ons immers niet blind op onafhankelijk en zelfgenoegzaamheid. De speech van Bart was gisteren een waarschuwing om Vlaanderen niet te laten inslapen. Hij refereerde daarbij aan een (vaak fout geciteerde) uitspraak van een familielid van mij: wat we zelf doen, moeten we beter doen (en niet: wat we zelf doen, doen we beter).

Vlaanderen moet inderdaad opletten of we glijden geruisloos van een topregio naar een regio met een mooi verleden maar rotslechte toekomst.

Ik denk dat het de moeite waard is om naar de belangrijkste passages uit Barts toespraak te luisteren (&copy: VRT):

We moeten dus zeer duidelijk het onderste uit de kast halen. Daarom plaats ik nog even de link naar de website Laat Ons Ondernemen. Deze is een online petitie uit naam van ondernemers die de overheid vragen om ons te steunen in plaats van te beknotten.

Er is dringend nood aan een mentaliteitswijziging. Jan met de pet vindt de ondernemer, ja zelfs de kleine zelfstandige, iemand die zijn zakken vult, bulkt van het zwart geld en/of leeft op de kap van zijn uitgebuit personeel.

De waarheid is heel wat minder. Als ondernemer kan je beter niet ziek vallen en goed sparen voor je pensioen. Personeel aannemen is vaak een helse opdracht. Iemand belonen kost pakken geld. 500 euro extra loonkost resulteert nog amper in 150 euro nette voor de betrokken werknemer. Goede werkkrachten individueel belonen wordt ontmoedigd. Voor iedereen gelijke barema’s. De Sovjetunie heeft al bewezen dat zoiets niet werkt.

(Jonge) mensen moeten stilaan beseffen dat werk, een job, zowel rechten áls plichten inhoudt. Het is als ondernemer tegenwoordig een moeilijk evenwicht in mensen begeleiden in een persoonlijk groeitraject. Mensen opleiden, opleiding laten volgen, en dan horen “ik ben nu meer waard, ik ben weg” of “ja, dat heb ik nu al een jaar geleerd, nu wil ik iets anders leren”… het doet pijn dat je niet meer kan verwachten dat werknemers niet lijken te beseffen dat er nog zoiets is als renderen. Iemand een jaar opleiden kost veel geld en als die dan eindelijk gaat renderen, is er geen enkele vorm van loyaliteit.

Ik scheer niet iedereen over dezelfde kam, maar ik ben nu al 15 jaar werkgever en ik merk duidelijk het verschil. Werk is nu iets wat moet inpassen in het persoonlijke leven. Flexibiliteit is nodig voor het drukke gezinsleven mogelijk te maken, maar niet om het bedrijf te steunen in moeilijke tijden.

We (=de ondernemers) mogen niet klagen, zegt men dan. Maar misschien doen we dat niet genoeg. Als een bedrijf ergens 50 man buitengooit (om welke reden dan ook), dan staat de vakbond paletten te verbranden en is de media aanwezig. Als een bedrijf failliet gaat, wordt met de vinger gewezen naar het (slechte) management.

Waar is de aandacht voor de ondernemer die zich elke dag inzet voor zijn bedrijf én zijn werknemers?

Daarom vind ik de affiches van deze “Laat ons ondernemen” campagne goed gekozen. Er mag/moet dringend eens aandacht komen voor de moed van ondernemers. Waardering ook. Zowel van de overheid als van de werknemers. Want zonder ondernemers is er geen economie, zonder economie geen geld. Noch voor de werknemer, noch voor de overheid.

Dus ik voeg aan Barts oproep “Wakker worden” graag aan toe “Het is tijd om iets te ondernemen”.

Vorige week veroorzaakte onze kersverse aartsbisschop (neen, hij is nog geen kardinaal – ben ik nu de enige die zich ergerde aan al die kranten die de titel “Léonard nieuwe kardinaal” gebruikten?) al zijn eerste rel.

In 2007 kwam de bisschop (toen nog bisschop van Namen) al eens in opspraak omdat hij homo’s abnormaal noemde. Later veranderde hij zijn woorden een beetje zodat de zinssnede niet meer het woord abnormaal bevatte, maar toch bleef duidelijk dat hij homoseksualiteit een ongezonde vorm van seksualiteit vond.

Dat heeft hij dus nu bewezen door zijn vergelijking met anorexia te maken. Deze keer zegt hij letterlijk dat hij anorexiapatiënten niet abnormaal vindt, maar wel ziek.

Ik noem mezelf een christen die door culturele toevallen katholiek is opgevoed. Maar als gelovige houdt het me wel bezig welke richting de Rooms-Katholieke Kerk denkt uit te gaan. Daarom dat ik eens stevig hierover heb nagedacht.

Iemand als abnormaal bestempelen: ofwel doe je dat om te stigmatiseren ofwel doe je dat op basis van feiten. Feitelijk betekent abnormaal volgens Van Dale “van de norm afwijkend” of “in ziekelijke richting afwijkend”.

Dus de volgende vraag dan is “wat is de norm?“. De encyclopedie van de antropologie geeft hierop een goed antwoord:

Een norm is een stelsel van ideeën dat voorschrijft hoe je je dient te gedragen. Het zijn de “regels” voor sociaal aanvaard gedrag. Normen zijn relatief in de zin dat ze niet in gelijke mate gedeeld worden door de individuen in een samenleving.

Normaal zijn betekent dus niet noodzakelijkerwijs dat je zoals de meerderheid moet zijn. Het betekent dat je je gedraagt zoals de meerderheid dat aanvaardbaar vindt.

Dus het is niet omdat de meerderheid van de mensen hetero zijn, dat homo’s abnormaal zijn. Want de meerderheid heeft dat al lang aanvaard dat er homo’s zijn.

Dus in die uitspraak zit Mgr Léonard dus duidelijk mis.

Is het dan te vergelijken met een ziekte? Een ziekte is iets wat de gezondheid verstoort, wat schade aanbrengt, hetzij lichamelijk of geestelijk.

Anorexia is dus duidelijk een ziekte. Ze is zonder twijfel schadelijk. En in de mate dat het al een vrije keuze zou betreffen (quod non) is het zeker ook niet normaal, want zeer zeker niet als norm aanvaard door onze samenleving.

Homoseksualiteit verstoort niks. Een paar goeie vrienden van me zijn homo en als het al een effect heeft, is het positief, want het zijn van de leukste mensen die ik ken.

Dus is Léonard weer mis in zijn mening…

Léonard heeft zoals iedereen het recht op een mening, maar hij moet wel realiseren dat zijn mening niet de norm is of de mening van een meerderheid weerspiegelt. Een enorm verschil met vroeger en de Kerk moet daar nog heel hard aan wennen.

En intussen mag de goegemeente daar ook aan wennen. Moeten we op onze achterste poten staan als een minderheid zijn mening verkondigt? Moeten we die meteen zelf als abnormaal brandmerken of als onwenselijk bestempelen?

Iedere mening heeft zijn recht op bestaan, vind ik, zelfs al is het een mening die aan de uiterste randen van het sociaal aanvaardbare of zelfs daarbuiten bestaat. Meningen kunnen en mogen niet opgelegd worden, maar evenmin mogen ze afgepakt worden.

Laat Léonard en de zijnen dus maar doen. Ik lig er niet wakker van. Ik realiseer me één ding: als Jezus vandaag op aarde zou komen, hij zou zulke mensen uit zijn tempel jagen en vervolgens zou hij de homo’s bezoeken en de anorexia patiënten genezen. Want die boodschap van liefde vind ik wel nog terug in de Bijbel. Al vraag ik me af of Léonard dezelfde bijbel leest…

In Knesselare kan men alvast niet zeggen dat de politieke partijen niet werken. Zelfs op zondag zijn we begaan met hoe we onze gemeente besturen.

Een tijdje geleden had ik een open brief gericht aan Fons De Neve, voorzitter van de gemeenteraad.

Deze brief is duidelijk niet in dovemansoren gevallen, want mijn oproep om met de fractieleiders samen te werken aan de werking van de gemeenteraad werd door Fons gehonoreerd.

Vandaag zijn we samengekomen op vraag van Fons en hebben we de pijnpunten van de afgelopen tijd overlopen. Chapeau voor Fons dat hij dit gedaan heeft. Het is voor hem immers dikwijls ook dansen op een politieke slappe koord: als voorzitter van de gemeenteraad moet hij waken over de rechten van alle fracties en raadsleden, maar hij is en blijft natuurlijk ook lid van de meerderheid. Gelukkig dan ook één van de intelligentere en welbespraakte leden van Groep 9910, hoewel dit hem soms misschien parten speelt en hij te veel in de rol van spreekbuis van de meerderheid wordt geduwd.

Het blijft natuurlijk een spel van meerderheid en oppositie. Er zal zelden of nooit een punt van de oppositie zomaar aangenomen worden en als oppositie beseffen we dat op de gemeenteraad de beslissingen niet door ons genomen worden.

Ik vond het wel aangenaam dat de meerderheid erkent dat ze door een wakkere oppositie zelf gedwongen zijn aandachtig te blijven en onrechtstreeks soms bijgestuurd worden.

Natuurlijk vind de meerderheid dat ik scherp uit de hoek kan komen, zeker op mijn website. Ik zal ook constant het evenwicht moeten zoeken tussen het belang van een maatschappelijk debat en het debat op de gemeenteraad.

Als de voorzitter op de gemeenteraad voldoende ruimte laat voor discussie en de schepenen eens wat vaker aanport om niet naast de kwestie te antwoorden, dan denk ik dat we daar inderdaad terug het debat kunnen voeren.

Waar ik dus niet mee heb gezegd dat ik alles ga doodzwijgen op mijn website; per slot van rekening zitten we niet in de gemeenteraad om onze mening te verkondigen, maar zijn we volksvertegenwoordigers. Ik blijf het dus belangrijk vinden om ook op voorhand publieke discussies te hebben zodat we weten wat er leeft onder de bevolking. Sommigen zullen dat doen door aan de toog te vertellen waar men mee bezig is, ik hang meer aan de digitale toog.

We zijn halverwege de legislatuur, het was positief van Fons om onszelf eens te evalueren. Ik geloof dat we op de volgende gemeenteraden de verandering zullen voelen en de voorzitter de schepenen wel eens zal aanporren om een echt debat te voeren, in plaats van enkel iets mee te delen.

En als het geloof op een zondag kan versterkt worden, mogen we allemaal content zijn 😉 .