David Geens – De kunst van het mogelijke

De laatste dagen slaan media, professoren en (Waalse) politici ons rond de oren met de onverantwoordelijkheid van Bart De Wever en de N-VA.

Het zou onze schuld zijn dat ons land de prooi wordt van speculanten, omdat we er niet in slagen om een regering te vormen.

Maar klopt deze beeldvorming wel?

Laat ik eens een aantal dingen tegenover mekaar afwegen.

We hebben nu een regering in lopende zaken. Deze week werd beslist dat ze de begroting voor 2011 gaan opstellen en daarbij niks speciaal kunnen/mogen/zullen doen. Toch zullen ze het beter doen dan wat Europa aan haar lidstaten voorschrijft en mikken we op een begrotingstekort van 4%.

Hoezo, we doen het slecht? Zonder ingrepen die de mensen pijn doen het beter doen dan wat moet? Waarom scoren we dan slecht?

Moeten we dan een regering vormen, die ronduit links te noemen is? Zou een “echte” doch linkse regering het beter doen dan de huidige min of meer rechtse regering van lopende zaken?

Leuk is om eens terug te kijken naar de vorige grote crisis van de jaren 80 toen linkse regeringen de plak zwaaiden. Ik heb even moeten zoeken, maar ik heb de begrotingstekorten van die tijd teruggevonden, eveneens uitgedrukt in een percentage van het BNP.

15 jaar lang hebben we tekorten gehad van boven de 5%. 15 jaar waarin we linkse regeringen hadden.

Regeringen die vonden dat de crisis wel zou voorbijgaan zonder zware inspanningen. Welke kandidaat-premier heb ik vorig jaar nog horen zeggen “la crise va passer”?

Het zijn de “anticrisismaatregelen” uit die periode die de staatsschuld hebben doen oplopen van 74% naar 134%.

Diezelfde staatsschuld zou nu ook mee aan de basis liggen van de wankele financiële positie van ons land.

Ook dat is sterk overdreven. Meer dan de helft van de schuld is in binnenlandse handen. Een staatsschuld aan de eigen bevolking is eigenlijk geen schuld, want je kan toch jezelf moeilijk geld schuldig zijn. Dus als maar de helft van de huidige schuld overschiet, dan zitten we met 50% staatsschuld bij de beste leerlingen.

We scoren dus beter dan Frankrijk en Duitsland, en toch doen we het slecht?

Waarom?

Simpel, omdat we constant zelf zeggen dat we het slecht doen. De buitenlandse media pikken vaak gewoon onheilsberichten van lokale redacties over. Hoe kan je iemand vertrouwen die zelf altijd maar zegt “ik ben niet kredietwaardig”.

Dat wordt op den duur een self-fulfilling prophecy.

Ik vraag me dus af of we niet de media zelf verantwoordelijk moeten stellen en vaststellen dat zij om één of andere duistere reden met het welzijn van onze maatschappij spelen.

De media worden de vierde macht genoemd, maar ik verdenk hen ervan duistere machtsspelletjes te spelen, in dienst van sommige gevestigde waarden die op hun grondvesten hebben geschud door het succes van de N-VA.

De heelmeesters die nu graag snel aan de macht willen komen, proberen dat te doen door zelf de patiënt doodziek te verklaren, maar nadien zal blijken dat net deze heelmeesters eigenlijk lijkenpikkers zijn.

De geschiedenis herhaalt zich, hopelijk leren we deze keer iets van deze geschiedenis. Misschien dus wel het uitgelezen moment om te luisteren naar een historicus?

Nu ik stilaan begrip begin op te brengen voor de piloten in Ursel en hun pogingen zich in regel te stellen met de nodige reglementering, wil dat nog niet zeggen dat ik het dossier van Groen Ursel uit het oog ben verloren.

Meer nog: ik vind dat mensen hun huis afpakken nog van een andere categorie is dan het verbieden van een hobby. De twee dossiers staan los van mekaar, maar ik vind het onrechtvaardig dat er verschillend opgetreden wordt.

Daarom heb ik volgend punt ingediend op de gemeenteraad van woensdag 12 januari 2011.

Voorstel tot verleggen van de tolerantiegrens in het Drongengoed

Beschrijving van de huidige toestand

Doorheen het Drongengoed loopt van zuidwest naar noordoost een onzichtbare maar duidelijke tolerantiegrens, net ten zuiden van het vliegveld:

Sta me even toe enkele vaststellingen te doen per gebied.

In het noordelijke deel (dus boven de rode lijn):

• Mogen er een pak activiteiten plaatsgrijpen zonder milieuvergunning.

• Zijn er “maar enkele” klachten wegens overlast, maar die worden genegeerd.

• Staan er verschillende bouwwerken zonder enige bouwvergunning.

• Zijn quasi geen mensen uit ons dorp actief.

• Levert geen inkomsten op voor onze gemeente.

In het zuidelijke deel:

• Wonen enkele honderden mensen, burgers van Knesselare.

• Betalen allemaal belastingen: aanvullende personenbelasting, opcentiemen, algemene leefbaarheidsbelasting (sic), …

• Betreft vergunde verkavelingen.

• Zijn bouwovertredingen, maar meestal is de basisvergunning wel in orde.

• Zijn geen klachten op overlast.

Maar het grootste verschil tussen beiden gebieden zijn de tolerantiewaarden die ons bestuur hanteert.

In het noordelijk gedeelte, worden de overtredingen – en ik laat aan uw oordeel over of deze zwaarder zijn dan in het zuidelijk gedeelte – onder de goedkeuring van de burgemeester toegelaten. Ik citeer uit Het Laatste Nieuws van dinsdag 4 januari 2011:

“Er zijn klachten over geluidsoverlast, maar zolang de clubs zich in orde stellen met alle vergunningen en het vliegen beperkt blijft tot het weekend zie ik geen probleem.”

We kunnen onze burgemeester begrijpen: zomaar de hobby stilleggen van enkele clubs is geen lichtvaardige beslissing. Goed dat hij zijn nek hiervoor uitsteekt.

In het zuidelijke gedeelte geldt echter een nultolerantiegrens. De minste bouwovertreding wordt afgestraft. Mensen krijgen te horen dat hun huis moet afgebroken worden. Ze verliezen onmiddellijk hun woonrecht. En dit omdat ze enkele vierkante meters te veel hebben gebouwd, of vensters gestoken waar niemand last van heeft.

Wat weegt zwaarder? Een hobby afpakken of een huis afpakken?

In beide dossier heeft de gemeente niet het laatste woord, maar onze burgemeester kan wel dezelfde tolerantie hanteren in beide gebieden. Als er in het noordelijk gedeelte wetens willens niet wordt opgetreden, waarom wordt er in het zuidelijk gedeelte dan – met intensieve medewerking van de gemeentediensten – wel opgetreden?

Ons voorstel

Ons voorstel is dan ook heel simpel. We vragen de heer burgemeester rechtvaardig te zijn en iedereen met dezelfde tolerantieregels te bejegenen.

Als er flagrante bouwovertredingen – zijnde zonder enige vergunning – wel wordt toegelaten, dan vragen wij dat de burgemeester zijn functie gebruikt om ook in het andere gedeelte de diensten onder zijn bevoegdheid bevel te geven niet op te treden tegen kleinere overtredingen.

Aan ieder van de raadsleden vragen we dat ze in eer en geweten beslissen en publiekelijk hun stem uitbrengen of ze akkoord gaan met het afpakken van huizen enerzijds en het toelaten van een hobby anderzijds. Daar gaat deze stem over: niks meer maar vooral niks minder.

De laatste dagen krijg ik avker de opmerking te horen “nu krijgt N-VA mijn stem toch niet meer, ze overdrijven in moeilijk doen”…

Mijn hart bloedt, want ik besef maar al te goed hoe men tot deze redenering komt. Daarom dat ik een boos oog werp op de media in Vlaanderen, die niet eens de moeite meer doen om het één en andere te kaderen in een context.

In een krantenartikel van 1000 tekens lang, kan je enkel maar kwijt dat de Walen 16 miljard aan bevoegdheidsoverdrachten wilden geven en dat de N-VA “neen, dank u” zei.

Maar er zit veel meer achter. Het is enorm complex en daarom heb ik 1 item gekozen om uit te werken als voorbeeld, met name de werkloosheidsuitkeringen en de controle hierop.

De Franstaligen zijn immers wel bereid de sanctionering van de werklozen – of beter gezegd de werkonwilligen – over te dragen aan de regio’s. Doch de RVA zelf en de uitkeringen zelf moeten federaal blijven.

Fijn, denkt u, dan kan Vlaanderen toch eindelijk zelf optreden tegen sociale profiteurs en zal Wallonië dat ook kunnen doen.

En daar zit het net: kunnen doen. Waarom zouden ze het doen? Ze verdienen er zelf niks extra aan. Integendeel: per werkonwillige die ze dumpen, hebben ze iemand minder in hun baronieën van georganiseerd profitariaat, maar krijgen ze ook minder uit het federale spaarvarken.

Ik heb het even uitgetekend. Dit is de situatie zoals ze nu is, beetje simpel voorgesteld.

De bovenste cijfers zijn samengesteld op basis van de verhouding in inkomensbelastingen opgesplitst per gewest. Voor iedere 1000¤ die we als Vlaming in de federale spaarpot steken, steekt een Waalse landgenoot slechts 639¤ in diezelfde spaarpot.

Onder de federale vetpot heb ik dan de verdeling getekend hoe dit gezamelijke geld terug verdeeld wordt op basis van de cijfers van de werkloosheidsuitkeringen per gewest.

Daar zie je dat een Vlaamse werkloze slechts 745¤ terugkrijgt van de 1000¤ die zijn werkende Vlaamse buurman heeft gestort. Een Waalse werkloze krijgt dus 255¤ Vlaams geld.

OK, we weten inmiddels dat zulke transfers bestaan.

Maar als we dan zeggen “fijn, we gaan nu hervormen”: het valt te verwachten dat Vlaanderen vanuit zijn besef van goed bestuur, op zoek gaat naar de mensen die profiteren van het systeem.

Stel nu eens dat we 10% van de werklozen zouden schorsen of zouden afvallen omdat we de uitkeringen zouden beperken in de tijd. Slechts 10%, in werkelijkheid zal het verschil veel groter zijn.

En aan Waalse kant veranderen ze… NIETS. Want in verandering zijn ze ze niet zo goed, dat hebben ze nu al 208 dagen bewezen.

Wat schiet er dan nog over van die 1000¤ van de werkende Vlaming? 671¤. Dankzij die “geweldige hervorming” gaat er nog eens 74¤ van die 1000¤ extra naar Wallonië.

Ik geef toe dat het simpel uitgelegd is, maar het toont duidelijk aan wat de N-VA zo belangrijk vindt: responsabilisering.

Als je de geldstromen federaal laat of de regelgeving federaal laat, dan krijg je perverse effecten. Dan krijgen de Vlamingen “hun” hervorming die hen structureel armer maakt.

Centen en verantwoordelijkheden moeten hand in hand gaan. Alle voorstellen die gemaakt zijn in de nota’s van Van de Lanotte, bevatten quasi geen gezamelijke overdrachten van centen en bevoegdheden.

Begrijpt u nu waarom we bij de N-VA beter het been stijf houden? We mogen ons niet zomaar laten doen. We gaan nu na al die tijd en het mandaat dat de kiezer massaal aan de N-VA gegeven heeft, toch niet opteren voor een akkoord waar we slechter van worden.

De perceptie van de media werkt dus tegen ons, maar als de N-VA nu al een verdienste heeft die geen enkele politieke partij de afgelopen vijftig jaar heeft gehad, is het dat ze volhoudt.

Voor mij is de maat vol. Er is blijkbaar een mail rondgestuurd met de oproep mij eens stevig aan te pakken omtrent het vliegveld in Ursel.

Ik kan begrijpen dat de gemoederen oplaaien nu de sluiting nakend is, maar tegelijk hadden enkele piloten mij reeds goede argumenten bezorgd waardoor ik begon te begrijpen waar de problemen zaten.

Ik wilde dan ook met die mensen verder praten, maar als men (andere piloten/leden van de clubs) mij fysisch gaat bedreigen, dan heeft dit maar 1 effect: dan stoppen de gesprekken en dan wint diegene die me met valabele argumenten heeft kunnen overtuigen mijn stem.

Ik trek me dus vanaf nu geen kloten meer aan van dat vliegveld, voor mijn part komt er subtropisch zwemparadijs in de plek of pakken de militairen het terug in dienst.

En nog dit aan alle leden: ik had documentatie in handen die me begrip deed opbrengen voor jullie standpunten. Die gaat nu achter slot en grendel. Als jullie vliegveld gesloten wordt, kijk dan eens boos naar de ruziestokers die het nodig vinden om mensen te gaan bedreigen. Als ze dat met mij doen, hebben ze dat ook bij anderen gedaan. Misschien zelfs bij milieuambtenaren.

Moeten jullie dan nog verwonderd staan dat milieuvergunningen die eerst toegekend worden, nadien in beroep vernietigd worden?

Doe zo voort mensen, ik wens jullie veel succes.

Ik trek mijn handen van dit dossier.

Als ik de columns lees van Mia Doornaert, vraag ik me echt af in welke hoedanigheid ze deze schrijft. Is zij onafhankelijk columniste bij De Standaard? Of is zij dan gewoonweg woordvoerster en verdedigster van de politiek van premier Leterme?

Haar laatste: was niets meer of minder dan het verdedigen van de werkwijze van haar baas. Haar grootste vijand is Bart De Wever van de N-VA. Alles wat de Vlaams-nationalisten zeggen, schiet bij Mia in het verkeerde keelgat. Als Jan Peumans in een spelletje een antwoord geeft dat politiek incorrect zou kunnen zijn, dan zit zij er bovenarms op om hem er van langs te geven.

Het bevestigt nog maar eens door onze kranten linkser dan links willen zijn. Op zich is het niet te verwonderen dat een journalist in ideologische achtergrond heeft die hem naar links doet neigen. Een journalist wil immers dingen veranderen, wil zijn visie op het wereldgebeuren geven, en wil er een goede bijdrage aan leveren. Basisingrediënten om een linkse rakker te worden.

Voor wie daar dieper wil op ingaan, kan ik u het boek “Media & journalistiek in Vlaanderen de media kunnen uw gezondheid schaden” aanbevelen. In dat boek staan enkele grondige analyses waarom onze media links zijn terwijl de Vlaamse onderstroom duidelijk rechts is.

Wat men dan nog meer opvalt is dat zelfs dit linkse gedrag van onze Vlaamse kranten niet links genoeg is voor de Waalse politici. Vorige week beschuldigde Elio di Rupo onze journalisten dat zij een autonoom militantisme tentoon te spreiden. Dit is nog maar eens het beste bewijs dat het linkse Wallonië veel linkser is dan waar wij ons een beeld van kunnen vormen in Vlaanderen. Wallonië wordt zo stilaan het meest communistische land ter wereld.

Want hoe kunnen we anders verklaren dat de kranten die zo vaak veraf zitten van de Vlaamse onderstroom, volgens de Waalse premier dan toch zo rechts berichten?

Natuurlijk zou Elio di Rupo liever hebben dat de Vlaamse kranten Bart De Wever en zijn N-VA helemaal doodzwijgen. Berichten over de duivel, is deelnemen aan zijn zwarte kunsten, volgens di Rupo en zijn volgelingen.

Ik wil de Waalse keuzes helemaal niet aanvallen. In een democratie hebben zij evengoed het recht te kiezen voor de richting die ze uit willen. En als dat een linkse rechtsomkeer is, dan moet dit kunnen volgens mij.

Maar het is totaal fout dat zij op een religieuze manier ons proberen te dwingen hetzelfde te doen. En hun ideologie niet volgen is een soort van ketterij. Al wie niet voor hen is, is tegen hen. Moet verbrand worden. Ook de kranten die hen (slechts) ten dele gelijk geven.

Kan het nog duidelijker zijn dan dat ons land tegenwoordig bestaat uit twee totaal verschillende gemeenschappen? Het is bijna onbegrijpelijk dat Wallonië niet zelf vraagt voor meer autonomie. Als ze toch zo een totaal andere keuze willen maken dan Vlaanderen, waarom maken ze zich dan niet los van Vlaanderen?

Is geld dan echt het enige wat ons nog bindt? Beseffen de Waalse politici dat het communisme enkel maar kan overleven als er massaal geld wordt ingepompt? Geldt dat dan nota bene van het kapitalistische Vlaanderen moet komen?

Ik denk daarom dat het uitgangspunt van de N-VA al jaren het juiste uitgangspunt is. Los van het feit of Vlaanderen al dan niet ooit onafhankelijk moet worden (er zitten bij de N-VA kiezers ook een pak kiezers voor wie volledige onafhankelijkheid niet hoeft, dat geef ik grif toe), moeten we de juiste vraag stellen bij deze hervorming.

We moeten duidelijk aangeven wat ons nog bindt in plaats van te focussen op wat ons scheidt. Dat beginsel zit zelfs al in onze grondwet in het beruchte artikel 35. We zijn de facto een confederatie, laat ons dan de structuren ook zo vastleggen. Dan kan ieder landsdeel de richting uit die het verkiest. Ook Wallonië verliest dan een ongewild blok aan hun been.

En laat ik ook één ding duidelijk stellen in Vlaanderen: wij hebben geen patent op goed bestuur. Ons bestuur kan en moet nog pakken beter worden. Op veel vlakken is het een flauw afkooksel van het Belgische recept. Teveel regelneverij, te starre administraties en raar maar waar te veel afhankelijkheid van een overheid zijn eerder symptomen van wat iedereen denkt te vinden aan Waalse kant, maar waar ook wij een grote fout maken.

Een ver familielid van me wordt vaak fout geciteerd: “wat we zelf doen, doen we beter”. Dat klinkt zo zelfgenoegzaam.

De waarheid is dat Gaston Geens heeft gezegd “wat we zelf doen, moeten we beter doen”. Die uitspraak is nog steeds actueel, actueler dan ooit.

Ook dat moeten we dus in overweging nemen bij de hervorming. Hervormen om hetzelfde verder te doen met lichtjes andere mensen: neen, dank u. Kindergeld laten uitbetalen door een Vlaamse instantie, maar met federale regels, is maar een voorbeeld van iets wat dan geregionaliseerd mag lijken in de grote hoop van 14 miljard overdrachten naar de deelstaten. Het is nog veel meer een voorbeeld van hoe we het niet moeten doen en waarom de N-VA niet zomaar ja zegt tegen nietszeggende voorstellen van de franstaligen.

Want een hervorming die dezelfde soep gaat schenken uit een Vlaamse kom in plaats vanuit een federaal soepbord, die kan ik missen als kiespijn. Dan nog liever opnieuw kies-pijn bij nieuwe verkiezingen.

Ik krijg de laatste dagen meer en meer telefoontjes en mailtjes van mensen die klagen dat in hun straat nooit gestrooid wordt.

Ik verwijs dan altijd eerst naar het strooiplan dat op de gemeentelijke website staat.

Maar nu blijkt steeds meer dat straten die rood ingekleurd staan als “te strooien”, helemaal niet gestrooid worden.

Al dagen vrees ik voor ongevallen en vandaag was het notabene vlak voor mijn deur zo ver. Niet te verwonderen natuurlijk, want die drempel hier is al in normale omstandigheden al moeilijk genoeg om te nemen. Met het vriesweer zie ik heel wat chauffeurs sukkelen: als je te traag rijdt, beginnen je wielen te slippen om er op te geraken. Ga je te snel, dan riskeer je dat je door de bots omhoog begint te schuiven en eenmaal je schuift op die ijsvlakte, is er geen stoppen meer aan.

1 keer heb ik de vluchtheuvel gestrooid weten worden, in het begin van het vriesweer. Precies alsof hij gekruid moest worden als een gerecht.

De gevolgen vandaag zijn er naar. De wagen is total loss, de bestuurders zit in het gips.

Ik ben benieuwd of dit geen staartje krijgt. In Damme dagvaardde men ooit de burgemeester voor een slecht verlicht kruispunt. Zou hier dan niet hetzelfde gebeuren omdat die vluchtheuvel niet gestrooid was. Ik hoop dat dit geen dure grap wordt voor de gemeente, want ofwel wordt de gemeente aangeklaagd ofwel de burgemeester, maar dan zal die de advocatenrekening wel doorgeven aan het schepencollege en dus aan de gemeente. (Persoonlijk opdraaien voor de rekening zal pas gebeuren bij een eventuele veroordeling, en zelfs dan nog…)

Ik heb dan ook inmiddels aan schepen Speeckaert enkele schriftelijke vragen gesteld. Heeft onze gemeente nog genoeg zout? Is er uit overmacht nog amper gestrooid? Hoe komt het dat belangrijke verbindingswegen geen enkele gestrooid werden, ook niet in het begin van de winterprik.

Wederom heb ik zelf geen antwoord klaar als de mensen mij zeggen “waarom betalen we 87,50¤ gezinsbelasting, 1650 opcentiemen en 8% personenbelasting als er zelfs niet één keer kan gestrooid worden”.

Een tijdje geleden stelde ik enkele schriftelijke vragen aan het schepencollege omtrent het wegeltje dat men aangelegd heeft tussen Kouter en Koffiestraat.

De burgemeester was zo goed me snel het volgende antwoord te bezorgen:

De voetweg van 1,60 meter ,zoals aangegeven in de Atlas der buurtwegen, is privaat eigendom met een openbare erfdienstbaarheid.

Dit werd aan de erfgenaam – eigenaar en de nieuwe eigenaar voor de verkoop meegegeven dat deze voetweg terug de oorspronkelijke functie moest verkrijgen . In de bouwvergunning is dit eveneens vermeld.

Alle bouwvergunningen worden automatisch doorgestuurd naar het kadaster voor verdere behandeling.

De afsluiting werd geplaatst op initiatief van – en betaald door de eigenaars.

Ik heb nu nog even voor de zekerheid nagevraagd of die doorsturing naar het kadaster betekent dat men geen grondbelasting (je weet wel, die hoge opcentiemen) moet betalen op de oppervlakte die als openbaar nuttig wordt beschouwd.

Begroting in evenwicht

Na de zware belastingverhogingen die Knesselare vorig jaar moest doorvoeren, wordt voor 2011 een begroting in evenwicht op tafel gelegd. Ook oppositiepartij GVP moet toegeven dat de begroting cijfermatig in orde is. Toch is er kritiek.

“Het blijft jammer dat we in Knesselare zo weinig terug krijgen”, vindt David Geens (GVP). “Ondanks het feit dat we met zijn alleen een pak meer belastingen betalen en dat er ondertussen een pak huizen zijn bijgekomen en het inkomen van de gemeente dus nog harder aangegroeid is. Er zijn geen grootse dorpskernvernieuwingen. De vernieuwing van Urseldorp is zelfs maar magertjes uitgevallen. Onze personeelskosten liggen verhoudingsgewijs hetzelfde als in de rest van het Meetjesland. Waarom kan er dan zo weinig openbare dienstverlening zijn? En voor wat er al is, moet altijd meer betaald worden.”

(JSA)

© 2010 De Persgroep Publishing

Ik ben de laatste dagen overstelpt geweest met vragen. Ik heb geaarzeld voor ik rechtuit antwoord zou geven, maar ik ben nu eenmaal van het principe dat bestuurders van een overheid best zo transparant mogelijk werken. Mijn blog is altijd een voorbeeld geweest van de dingen eerlijk te vertellen zoals ik ze zie.

Onderstaande is op basis van vragen en antwoorden die we als gemeenteraadslid konden stellen. Vergeef het mij als ik dus iets fout heb begrepen of niet duidelijk genoeg heb weergegeven of er nog bepaalde feiten anders uitdraaien.

Het klopt dus dat vanaf midden december er een groep minderjarige niet-begeleide vluchtelingen naar Knesselare komen.

Eerst en vooral: het woord “niet-begeleide” slaat niet op het feit dat ze hier in Knesselare onbegeleid zouden zijn. Het slaat op het feit dat het minderjarigen zijn die in ons land zijn aangekomen zonder familie of wettelijke voogd. Daar zijn kinderen bij, maar ook tieners.

Zij krijgen zonder uitzondering snel een wettelijke voogd toegewezen, meestal vrijwilligers. Deze mensen staan dan in voor de wettelijke begeleiding van deze jongeren en helpen hen met alle poespas omtrent hun asielaanvraag.

Deze jongeren moeten dus asiel aanvragen, net zoals volwassenen en kunnen dus ook asiel geweigerd worden. Er is wel één verschil met volwassenen: minderjarigen kunnen niet uitgewezen worden, ook niet als hun asiel geweigerd wordt.

De Belgische staat moet dus ook voor deze jongeren zorgen, wat betekent dat ze uiteraard gehuisvest moeten worden, maar ook begeleid worden. Fedasil neemt hier een belangrijke taak op zich.

In dit dossier is het een vrijwillig aanbod van de Broeders van Liefde die naar de overheid zijn toegestapt met een project om een 25-tal van die minderjarige asielzoekers op te vangen in Huis Betanië in de Kloosterstraat in Knesselare.

Deze jongeren zullen daar begeleid worden door een team van een achttal mensen van de Broeders van Liefde. Er zal dus altijd iemand aaanwezig zijn.

De jongeren zullen voornamelijk jonge tieners zijn. Ze zijn leerplechtig en moeten dus naar school gaan. Zij gaan daarvoor naar een OKAN-klas (onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers). Voor deze jongeren zal dit in het begin in Gent zijn, maar er zijn contacten met scholen van de Broeders om te kijken of daar OKAN-klassen dichter in de buurt kunnen ingericht worden. Deze asielzoekers zullen zelfstandig met het openbaar vervoer naar school gaan.

Ook om rechtuit antwoord te geven op een veelgestelde vraag: het is geen gesloten opvang. De jongeren zijn vrij om naar buiten te gaan en worden zelfs aangemoedigd om deel te gaan nemen aan het sociale leven in de gemeente. Zij mogen dus, onder duidelijke afspraken zoals eigenlijk iedere ouder met zijn kinderen hoort te maken, ook naar bv het jeugdhuis gaan, de voetbal, jeugdbeweging, enz…

Aan de gemeente wordt gevraagd om voor een warm onthaal te zorgen en mensen aan te sporen zich in te zetten voor deze jonge mensen. Men zal dus op zoek gaan naar vrijwillige initiatieven van bv jeugdbewegingen, sportclubs, … waar deze jongeren welkom zullen zijn.

Andere veelgestelde vraag of beter het antwoord er op: neen, dit is niet op kosten van het OCMW. Dit is een initiatief van de Broeders van Liefde en zij zullen daar waarschijnlijk wel financieel voor vergoed worden door Fedasil.

Volgende FAQ: het gaat hier niet om een tijdelijke opvang die iets te maken heeft met de kazernes en vakantiekampen die nu geopend worden voor de toevloed van asielzoekers. Het gaat hier om een permanente opvang. Het is de bedoeling dat de jongeren hier langere tijd zijn, zeker indien hun asielaanvraag wordt goedgekeurd. Er zullen soms mensen vertrekken en anderen komen, maar deze opvang in ons dorp is dus iets wat niet van voorbijgaande aard is.

Volgend item: ja, de politie is op de hoogte. Het zijn geen criminele jongeren die begeleid worden, het zijn minderjarige asielzoekers, maar ik ga er van uit dat het gezonde verstand van de burgemeester ook denkt aan de ongerustheid die mogelijks kan leven bij onze inwoners. Waar ik trouwens alle begrip voor heb! Het is niet abnormaal dat sommige mensen een beetje angstig zijn en het is maar normaal dat we als gemeenschap ook mogen verwachten dat deze nieuwkomers gevraagd worden zich aan onze regels en wetten te houden.

Moest dat niet zo zijn, dan zal ik bij de eersten zijn om onze burgemeester hierop te wijzen.

De beslissing is nog niet definitief. Normaal moet de federale regering van (mank) lopende zaken het licht op groen zetten tijdens hun ministerraad van vrijdag 15 december. Fedasil gaat er van uit dat dit zonder probleem zal gebeuren en dan zullen de eerste jongeren reeds op 16 of 17 december hier aankomen.

Mochten er nog vragen zijn, mail me gerust. Onbekend is onbemind en ik vind dus dat we zeker het recht hebben op juiste informatie, dus als er iets is wat ik zelf niet weet, zal ik wel op andere deuren gaan aankloppen.

Oppositiepartij GVP uit Knesselare pakt uit met een affichecampagne tegen de verhoging van de belasting voor de aansluiting van riolen. Volgens David Geens een zoveelste belastingverhoging die vooral jonge gezinnen treft.

Knesselare moest vorig jaar bijna alle belastingen verhogen omdat de gemeente in de rode cijfers zat. Dit jaar wordt enkel de belasting voor de aansluiting van rioleringen aangepast. “De aansluitingen van de riolering gebeurden tot nu door eigen personeel, maar vanaf januari zal TMVW dat doen”, zegt burgemeester Fredy Tanghe (Groep 9910). “We vroegen nu 500 euro, aangevuld met de onkosten die moesten gemaakt worden. Vanaf januari leggen we de belasting op de aansluiting voor riolen vast op 1.250 euro per dossier. Zo weet iedereen van in het begin wat alles zal kosten.”

David Geens (GVP) pikt de verhoging niet. Op zijn website kan je een affiche downloaden waarop staat dat Knesselare verboden is voor jonge gezinnen. “De belasting op de aansluiting van rioleringen bedroeg in 2007 nog 250 euro en nu 1.250 euro. Opnieuw worden vooral jonge gezinnen getroffen, want het zijn zij die bouwen en verbouwen. Ook vorig jaar kwamen de verhogingen zo goed als allemaal op de kap van jonge gezinnen terecht.”

Burgemeester Tanghe vindt de kritiek maar niets: “Jonge gezinnen zijn hier meer dan welkom. De belasting moet niet betaald worden in nieuwe verkavelingen omdat alle voorzieningen daar voorhanden zijn. Jonge gezinnen bouwen meestal in nieuwe verkavelingen, dus zo worden zij niet getroffen.”

(JSA)

© 2010 De Persgroep Publishing