David Geens – De kunst van het mogelijke

Hoort Tony Mary – u weet wel, de grote baas van de VRT – nog thuis op de VRT?

Die vraag stel ik mij voor de zoveelste keer als ik volgende episode in de saga omtrent deze man lees.

In de eerste helft van dit jaar was er een ongelooflijke spanning tussen Mary en het Vlaams Parlement en Vlaamse Regering omdat Mary gewoonweg weigerde de beheersovereenkomst te tekenen.

Na een storm van protest, onder andere van voogdijminister Bourgeois en Eric Van Rompuy (die Mary bestempelde als Proud Mary), tekende Mary toch de overeenkomst.

Maar zoals Eric Van Rompuy aankondigde, zouden de spanningen blijven zolang Mary op post bleef en het heeft niet lang geduurd.

Vorige week stond minister Bourgeois weer (terecht) op zijn achterste poten. Mary’s VRT kondigde immers weer een baby van het mislukte kruisbestuifte huwelijk tussen de VRT en Belgacom aan: de reeks Flikken zou immers op voorhand te bekijken zijn op Belgacom TV, weliswaar tegen betaling, nog voor ze op het openbaar net zou worden uitgezonden.

Het toppunt was dat Mary niet eens bereid was om hierover van gedachten te wisselen. Opnieuw nam hij onmiddellijk enkele advocaten onder de arm, om na te gaan wat hij kan ondernemen tegen deze “rechtstreekse inmenging” van de minister. De VRT-topman zou zelfs overwegen om minister Bourgeois te dagvaarden omdat door de goedkeuring van het nieuwe VRT-decreet zijn arbeidscontract “van rechtswege verbroken” werd.

Volgens mij zit daar de ware reden. Mary is de VRT al langer beu en zoekt gewoon een reden om aan te geven dat er sprake is van contractbreuk om zo een ontslagvergoeding van minstens 1 miljoen euro op te strijken. Volgens mij is dat ook de enige reden waarom vlak voor de zomer Mary kon aanblijven ondanks het feit dat alle fracties in het Vlaams Parlement Mary’s positie onhoudbaar vonden. Waarschijnlijk wil Bourgeois niet de geschiedenis ingaan als de minister die 1 miljoen euro moest uitbetalen. Over dit bedrag wordt nogal gesproken, maar niemand kent het echte bedrag. Minister Bourgeois ging trouwens in het Vlaams Parlement niet in op de vraag hoe veel deze vergoeding eigenlijk bedraagt.

Opvallend is wel dat sommige politici, waaronder Jurgen Verstrepen, suggereerden dat er een zwakke plek zit bij Mary, namelijk dat hij al herhaaldelijk zijn contractuele discretieplicht heeft overtreden en zonder opslagvergoeding naar huis zou kunnen gestuurd worden.

Tony Mary is duidelijk zelf overspannen. In augustus vond hij het nodig om namens de VRT en zichzelf een brief te sturen naar Knack. Deze brief is een toonbeeld van pure intimidatie. Mary vindt dat Knack de VRT in een slecht daglicht stelt en wou tot dat moment niet reageren, maar van zodra zijn eigen persoon in een slecht daglicht gesteld zou worden, heeft hij de advocaten van de VRT (dus op kosten van de belastingbetaler – u en ik dus) een brief laten sturen die duidelijk is van toon: de grote Mary van de grote VRT zou aan het kleine Knackje eens zeggen wat ze mogen schrijven en wat niet.

Sommigen beschouwen dit optreden van Mary als het zoveelste bewijs van het feit dat Mary zichzelf als ongelooflijk belangrijk vindt. In “Mary,: le VRT, c’est moi!” beschrijft Jan Neckers, ex-VRT-werknemer, hoe Mary denkt dat de VRT van hem alleen is en niet van zijn aandeelhouders, zijnde wederom u en ik.

Leuk is natuurlijk dat Knack zegt dat er geen artikel in die zin gepland was, maar dat door de felle reactie van Mary hun nieuwsgierigheid geprikkeld is en ze nu wel eens gaan onderzoeken hoe het zit met die onkostennota’s.

Het lijkt me duidelijk dat dit niet zo langer kan. Een behoorlijke hap uit het Vlaamse budget gaat naar de VRT en we kunnen dan minstens verwachten dat dit geld goed gebruikt wordt. De eeuwige spanning tussen politiek en de onafhankelijkheid van de VRT zal er altijd wel zijn, hoewel velen menen dat de VRT een rode SP.a burcht is.

Tony Mary zal zich duidelijk blijven afzetten tegen de politiek en we mogen niet vergeten dat hoe dan ook de VRT een publieke omroep is en dus op een bepaalde manier controle moet krijgen vanuit de maatschappij. Politisering van een omroep is uit den boze, maar zonder pluralistische controle bestaat het risico dat de openbare omroep nog veel sneller in de greep zal geraken van een bepaalde strekking.

Oh ja, u kan trouwens gerust zijn. De betalende buurman zal u uw ogen niet kunnen uitsteken door u weken op voorhand te verklappen wie de verkrachter was en waar het lijk verborgen was. De Raad van Bestuur van de VRT besliste gisteren dat minister Bourgeois gelijk had en dat alle VRT-programma’s slechts betalend “on demand” kunnen aangeboden worden nadat ze gratis werden uitgezonden op het publieke net.

Ocharme, denk ik bij mezelf, als ik op de site van het Nieuwsblad lees dat enkele Frantalige politici uit Sint-Lambrechts-Woluwe klacht hebben ingediend tegen Leterme op basis van de antiracismewet omwille van zijn uitspraken.

Die antiracismewet streeft een nobel doel na, maar ze is volledig uitgehold als je kijkt naar de doelen waarvoor ze als middel wordt ingezet.

Ik heb in vorige posts al aangehaald hoezeer het Politiek Correct Denken een versmachtende bijsmaak heeft gekregen net omdat ze gesteund wordt door de antiracismewet. Het geeft mij op zeer korte termijn het gevoel dat vrije meningsuiting momenteel in België (en Europa) meer onderdrukt wordt dan toelaatbaar zou mogen zijn in een westerse democratie.

In ieder geval moet onze rijke traditie van moppen en humor met onmiddellijke ingang tot het verleden gaan behoren. Geen grapjes meer over “De Limburg”, over westvlaamse kleiboeren, over Poolse huishoudsters, … Soms heb ik bijna schrik als ik in mijn mailbox een mailtje terugvind waarvan het onderwerp begint met “Dit moet je lezen; LACHEN”… Ik ben er zeker van dat één dezer dagen de Federal Computer Crime Unit mijn computer komt aanslaan, want het bezit van zulke moppen zal zeker en vast al wel strafbaar zijn.

Ik moet wel vaststellen dat die twee heren uit Sint-Lambrechts-Woluwe alvast geen steun zullen krijgen van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding. Jozef De Witte, directeur van dat centrum, is namelijk van mening dat je geen meerderheden kan discrimineren. En aangezien de franstaligen, dixit henzelf, in de meerderheid zijn in de Vlaamse Rand, is er dus niks aan de hand voor Yves Leterme.

Maar ik blijf bezorgd om de effecten van dit alles. Racisme strookt niet met respect en respect is een sleutelwoord in mijn visie op de samenleving. Maar ik vind respect voor ieders idee en mening minstens even belangrijk als het respect voor iemands geloof, voor iemands cultuur, voor… Een eigen mening maakt net zoveel onderdeel uit van iemands identiteit als al het ander genoemde. De antiracismewet verbiedt discriminatie om wat iemand gelooft bijvoorbeeld. Maar als de rechtbank die twee Franstalige heren gelijk zou geven, dan mogen zij wel Yves Leterme discrimineren op basis van zijn mening.

Ik vind het een zorgwekkende wending dat bijvoorbeeld in Wallonië er reeds een commissie bestaat die erover moet waken dat de schoolboeken de principes naleven van gelijkheid en non-discriminatie zoals bepaald in de grondwet, de antiracismewet en de antidiscriminatiewet.

Dat dit tot rare zaken kan leiden, is in Amerika reeds bewezen. Zo werd in een boek de liedtekst van Bob Dylan “How many roads must a man walk down before you call him a man?” veranderd in “How many roads must an individual walk down before you can call them an adult.”

Er staan nog enkele bemerkingen te lezen in het artikel “Wat heb je vandaag op school geleerd” geschreven door Matthias Storme die wel tot nadenken stemmen.

Ik hoop dat het gezond verstand in dit alles gaat zegevieren en dat we niet met een USSR-gevoel moeten gaan leven omwille van wat we denken. Als politicus vind ik zelf het een geluk als onze maatschappij mensen heeft die durven zeggen wat ze denken. Men mag daarbij niet het uitsluitende doel hebben bepaalde groepen te stigmatiseren of discrimineren, maar een mening mag gezegd worden.

De kranten staan vandaag bol en vol over de uitspraak van Vlaams minister-president Yves Leterme:

Nieuwsblad: ,,Franstaligen in rand willen of kunnen geen Nederlands leren”

HLN: Franstalige pers scherp voor Leterme

Is het zo verkeerd wat hij gezegd heeft? Wie Yves een beetje kent, weet dat hij van een gezonde portie ironie houdt. Ik ook trouwens en ook ik heb al ervaren dat het een zeer moeilijk gegeven is om in de politiek te houden van ironie à la Geert Hoste.

Het is en blijft een feit dat de taalfaciliteiten nooit bedoeld zijn geweest om te blijven duren. Mocht Hugo Schiltz al begraven zijn (en dat gebeurt pas aanstaande dinsdag), de man zou zich al omdraaien in zijn graf. Dat de regering Tindemans gevallen is over het Egmontpact, was ook in verband met het permanent karakter van een toegeving van Schiltz omtrent het inschrijvingsrecht van franstaligen uit de rand.

Is de uitspraak schofferend?

Ja, dat is ze wel en ik denk wel dat het de bedoeling was. Soms moet je eens iets krachtiger zeggen in de politiek om iets te bereiken.

Is ze beledigend?

Dat is overroepen, meen ik. Dat wordt nu vooral geroepen in Wallonië, maar wat is eigenlijk meer beledigend? De onwaarheid dat ze te dom zijn of de waarheid dat ze te lui en te gemakzuchtig zijn om Nederlands te leren? Dom zijn, daar kan niemand aan doen. Lui zijn, daar kan je wel aan werken.

Vlaanderen wordt elke dag beledigd: je moet als Vlaming maar eens een krant gaan kopen in een Vlaamse gemeente in de Vlaamse rand rond Brussel.

Ten eerste moet je al geluk hebben om daar in sommige winkels een Vlaamse krant te vinden en dan moet je nog eens proberen in het Vlaams bediend te worden. Vergeet het maar…

Nu roept men moord en brand omdat minderheden meerderheden zijn geworden. Dit is in de eerste plaats een aantasting van de Vlaamse soevereiniteit: het doelbewust aantasten van de grenzen van een land is een oorlogsdaad. In Libanon is er al voor veel minder alles overhoop geschoten.

Di Rupo gaat natuurlijk nu op zijn achterste poten staan. Hij heeft nu de mond vol over “hoe zo iemand ooit Belgisch premier kan worden”… Dat is natuurlijk een aanloop om zichzelf naar voren te schuiven.

Yves, je kan beter trouwens Vlaams minister-president blijven. Je zal vanuit die positie veel meer kunnen drukken op de Vlaamse eisen dan wanneer je voor het premierschap gaat, want dan moet je consequent zijn en premier worden van alle Belgen. Ik heb je liever op Vlaams grondgebied. Vanuit een vlaams vice-eerste-ministerschap zou je veel meer kunnen betekenen binnen de Belgische regering, maar ik zou het een verlies voor Vlaanderen vinden.

Ik hoop dat het geen eenmalige actie was van Yves Leterme – en dus niet een accident de parcours zoals Willem Coppenolle beweert – en dat het terug opnemen van onze vroeger Vlaamse afgesplitste kameraden van de N-VA echt een blijvende verandering hebben met zich meegebracht binnen de CD&V. Nu het Vlaamse gedachtengoed niet langer puur eigendom is van het Vlaams Belang en dus beter aanvaard kan worden, kan er misschien eindelijk eens iets ten gronde veranderen.

Vlaams politicus en gewezen voorzitter van de Volksunie Hugo Schiltz is gisteravond overleden in het Universitaire Ziekenhuis van Antwerpen.

Op VRTNieuws.net kan je een overzicht lezen van zijn goedgevulde carriere.

Ik zal Hugo Schiltz blijven herinneren als een Vlaams politicus met meer dan voldoende zin voor realisme en inzicht in het Belgische systeem.

Dat Tindemans indertijd het Egmontpact heeft afgeschoten, is de rechtstreekse aanleiding geweest tot de oprichting van het Vlaams Blok. Had men Schiltz gevolgd, tja, de geschiedenis zou er anders hebben uitgezien. Het Egmontpact was verre van volmaakt, maar het was toen een haalbare kaart voor Vlaanderen.
We moeten nu soms veel meer slikken van de andere kant van de taalgrens…

Gelukkig is Schiltz niet verbitterd uit die periode gekomen want later heeft hij mee aan de wieg gestaan van het opzetten van het federaal bestel. Daardoor hebben we vandaag een Vlaanderen dat deels zelfstandig kan functioneren.

Daarom verdient hij mijn respect; zonder hem had het er nu misschien minder mooi uitgezien…

Carl Huybrechts heeft België weer eens duidelijk op de kaart geplaatst, althans toch in Nederland. Daar heeft hij vorige week zijn mening verkondigd over het Belgisch vorstenhuis.

Bekijk het filmpje op LVB.net

Voor wie het gesprek goed volgt, zal merken dat Carl toch op en top Belg is. Hij maakt het vorstenhuis belachelijk en vindt het overbodig, maar van België zelf vindt die niet dat het weg moet, maar wel "anders georganiseerd".

Ik zelf ben geen antiroyalist. Ik ben wél een Vlaming en ik wil zeker meer bevoegdheden naar Vlaanderen. Nu Europe steeds meer en meer te zeggen krijgt over grensoverschrijdende bevoegdheden, is het des te logischer dat die zaken die dicht bij de lokale belangen liggen, volledig worden overgeheveld naar Vlaamse bevoegdheid.

Wat het koningshuis betreft, zou ik graag zien dat alle politieke macht en bevoegdheden wordt weggenomen bij de koning en dat die louter ceremonieel wordt. Dan is ook al dat gedoe rond de opvolging van de baan en moet prins Filip zich niet meer zo krampachtig rechthouden aan allerlei standpunten van anderen.
Want wat het staatshoofd betreft, ben ik van mening dat het best altijd ceremonieel kan zijn. Als we naar een republiek zouden gaan, hoe moet het dan? Een president en een premier (of minister-president). Wie heeft dan wat te zeggen? Kijk maar naar het Franse model: daar loopt vanalles mis omdat president en premier, beiden verkozen politici, tegen mekaar moeten opboksen. Of het Amerikaanse model dan, met enorm veel macht voor de zittende president? Neen, dank u.

Daarom pleit ik net zoals Carl voor een deftige reorganisatie. Zonder dat België voor mij moet ophouden te bestaan. Laat België puur een cermonieel iets worden, met aan het hoofd de koning als ceremoniemeester.
En voor Vlaanderen? Daar maken we terug een graafschap van. Met een Graaf Van Vlaanderen, maar eveneens puur ceremonieel .

!++2++!

Ik heb dit nieuws trouwens opgepikt op de blog van Luc Van Braekel (http://lvb.net/item/3153), een oude kennis van me uit zowel het internetwereldje als uit de politiek. Luc is wel een rabiate liberaal, ik niet, maar het leverde soms leuke gesprekken.