Wie gisteren het VTM Nieuws zag of vorige week Het Laatste Nieuws las, wist dat Google momenteel miljoenen foto’s maakt van België voor hun Street View.
Vandaag is blijkbaar Antwerpen aan de beurt. Waarschijnlijk sta ik op één van de foto’s want hun autootje (herkenbaar aan de rare paal op het dak en veel minder een het kleine Google logootje op de motorkap) reed vlakbij.
In de welzijnssector werken heel wat mensen die andere mensen met kleine dingen helpen, zoals medicatie geven en verzorgen. Denk maar aan kinderopvang, gezinshulp of bejaardenzorg.
Strikt genomen zijn bepaalde handelingen voorbehouden aan verpleegkundigen volgens de federale wetgeving. Daardoor verkeren heel wat zorgverleners in een juridisch onzekere situatie.
De Vlaamse regering heeft in het verleden al twee keer geprobeerd iets aan het probleem te doen via overleg met de federale regering. Telkens botste men op het “non” van de bevoegde (Waalse) minister.
Daarom heeft de Vlaamse regering met minister Vanackere (CD&V) op kop, daarna besloten om zelf een decreet te maken dat deze mensen toch rechtszekerheid geeft.
Toppunt is dat CD&V en Open-VLD nu op federaal niveau een klacht neerleggen bij het Grondwettelijk Hof om dit decreet te laten vernietigen, terwijl ze het op Vlaams niveau hebben goedgekeurd.
Helemaal onbegrijpelijk was dat de voortrekker van het decreet op Vlaams niveau minister Vanackere was en dat de voortrekker om het nu te laten vernietigen… minister Vanackere is… Van een gespleten persoonlijkheid gesproken om je eigen decreet aan te vallen…
Helga Stevens ondervroeg minister Heeren over deze absurde situatie. Heeren antwoordde dat er nu een dialoog aan de gang was. Helga Stevens: “We hebben natuurlijk zeer goede ervaringen met dergelijke dialogen, dus ik kijk al hoopvol uit naar het resultaat.”
Dit dossier is het zoveelste bewijs dat België Vlaanderen blokkeert en zelfs tegenwerkt. De gelijkenis met het doelgroepenbeleid is treffend. CD&V en Open VLD schaften de premie voor 50-plussers federaal af, maar dienden nadien op Vlaams niveau een belangenconflict tegen deze maatregel in. Blijkbaar ontbreekt elke consistentie binnen de CD&V en Open VLD. Het gevolg is pure kafka en een zeer inefficiënt beleid.
Of ligt de dieperliggende verklaring voor deze politieke pirouettes misschien in het feit dat CD&V en Open VLD op federaal niveau gewoon niets te zeggen hebben aan hun Franstalige coalitiepartijen? Hoe dan ook, de Vlamingen zijn weer het kind van de rekening.
10,1% in de eerste belangrijke peiling voor N-VA. Ik kan niet onder stoelen of banken steken dat ik daar uiteraard heel blij mee ben.
Waar bij de kartelsplitsing in september 2008 de “waarde” van N-VA in het geheel op 6% werd geschat, zijn we er dus 4% op vooruit gegaan.
Een peiling is maar een peiling, maar voor kleine partijen is het een belangrijk signaal dat het niet om een verloren stem gaat.
Ik vind het zelf nu heel belangrijk om te tonen dat wie voor Vlaanderen wil stemmen, best voor de N-VA stemt.
Op basis van deze peiling is het immers duidelijk dat een Vlaamse regering enkel gevormd zal kunnen worden met drie partijen. Een klassieke tripartite CD&V-VLD-SPA behoort dan uiteraard tot de mogelijkheden, maar SP.A zal niet geneigd zijn tot regeringsdeelname, want het zal hun tweede grote nederlaag op rij zijn.
Wat behoort wel tot de mogelijkheden? CD&V-VLD en Lijst De Decker? Mathematisch wel maar zal VLD in zee willen gaan met hun grote Nemesis? Ik betwijfel het…
Als de N-VA dan nog iets beter kan scoren dan nu in de peiling, is een CD&V – VLD – N-VA regering een heel plausibele keuze. Binnen de CD&V bestaat immers nog steeds een grote Vlaamsgezinde strekking die teleurgesteld is in de niet-nagekomen verkiezingsbeloften van het kartel in 2007. Op het congres in september 2008 stemden één derde van de aanwezige CD&V-leden voor het verlaten van de regering en het volgen van kartelpartner N-VA.
Dat is voor mij de belangrijkste boodschap in deze peiling: wie even nadenkt en echt iets wil veranderen in Vlaanderen, zal kunnen beseffen dat een stem op de N-VA een goede keuze is.
En ik ben er klaar voor. We gaan er een lap op geven.
Op mijn post over de krakers langs de Knokseweg kwamen er verschillende reacties waarin zich een discussie ontpopte over het stelen van (vervallen) voedsel uit de vuilnisbakken van de Smatch.
Vandaag zag ik een bericht op de site van De Standaard over een voedseldief in Brugge, waaruit ik enkele interessante stukken citeer:
De jonge Lappersforter die vorig week eten stal uit een afvalcontainer, blijft in de cel. De Brugse raadkamer laakte zijn arrogante houding.
De raadkamer in Brugge heeft de aanhouding van een jonge bezetter van het Lappersfortbos bevestigd en met een maand verlengd. ‘Ollie’ -zo noemen zijn vrienden hem- werd in de nacht van vorige week dinsdag op woensdag betrapt op diefstal. Aan de achterkant van de supermarkt AD Delhaize nam hij uit een container voor 51euro etenswaren mee waarvan de versheidsdatum verstreken was. De politie kon hem arresteren en opsluiten. Sindsdien weigert de jongeman elke medewerking en zou hij zich heel erg arrogant opstellen.
De feiten blijven natuurlijk wat ze zijn: het betreden van verboden terrein en diefstal. Vorig woensdag zag een getuige vier Lappersforters rondlopen op het dak van het warenhuis AD Delhaize in de Baron Ruzettenlaan, op een boogscheut van het Lappersfortbos. Hij belde de politie, die de bosbezetters op heterdaad kon betrappen. De vier sloegen op de vlucht met twee bakfietsen, waarvan er een zich vastreed in de modder. De twee berijders -waaronder Ollie- vluchtten te voet verder maar de politie kon er een bij de kraag vatten. Ollie werd in de cel gestopt en zijn bakfiets werd in beslag genomen.
De zaakvoerder van de AD Delhaize in Assebroek beaamt dat hij geen klacht heeft ingediend voor de diefstal maar wel voor het betreden van zijn domein. ‘Het was al de eerste keer niet meer’, zucht hij. ‘Vroeger kropen ze over de muur van twee en een halve meter hoog maar nu hebben ze blijkbaar een gemakkelijkere weg gevonden over het dak. Destijds hebben ze mij gevraagd of ze het eten uit de container mochten hebben maar ik heb dit geweigerd omdat het tegen het beleid van Delhaize is. Stel dat er iemand ziek wordt na het eten van die producten. Dan zouden wij het nog mogen gaan uitleggen.‘
De zinnen in het vet heb ik aangeduid. Een argument dat staat als een huis in deze hele discussie.
Ik heb alle begrip voor krakers en voor het principe waar ze voor opkomen en de opsluiting van ‘Ollie’ moet grondig bekeken worden, maar ik vind het toch een goed signaal dat eten stelen echt niet door de beugel kan.
Het was quasi aan mijn aandacht voorbij gegaan als Peter Dedecker me er via zijn blog niet attent op gemaakt had: de kazakdraaierij van Eric Van Rompuy, de broer van…
Ik heb Eric altijd een toffe peer gevonden, een goede fractieleider in het Vlaams Parlement toen de CD&V in de oppositie zat van 1999 tot 2004. Ik heb hem gesteund toen hij in mijn ogen onterecht geen minister werd van de Vlaamse Leterme I regering.
Ik heb hem ook altijd een goeie Vlaamse voorvechter binnen de CD&V gevonden en ik had begrip voor zijn broederliefde en het daaruit volgend stilzwijgen.
Maar zwijgen is nog iets anders dan kazakdraaien. Eric, je stelt me teleur in je blogpost “Van Opgrimbie tot De Panne”.
Ik citeer hier een uitspraak van Eric over Willy Dewaele, burgemeester van Lennik:
Pleiten voor een boycot van de (perfect legale) Europese verkiezingen en tegelijk de 3 Franstalige burgemeesters ervan beschuldigen onwettige daden te stellen: il faut le faire!
Eerst en vooral is het pijnlijk grappig dat je “perfect legale” tussen haakjes zet. Wat maakt deze Europese verkiezingen volgens jou wettelijk, terwijl je al eerder de federale verkiezingen als ongrondwettig beschouwde omdat Brussel-Halle-Vilvoorde niet gesplitst is?
Mijn inziens zijn de komende Europese verkiezingen even zeer in strijd met het Arrest van het Grondwettelijk Hof als de komende federale verkiezingen.
Maar het wordt enorm pijnlijk (en voor mij echt droevig) om uit deze quote te kunnen vaststellen dat je het niet eens bent met Willy Dewaele en zijn voornemen om de verkiezingen te boycotten.
In Zaventem weigert burgemeester Vermeiren om mee te doen met de boycot van de burgemeesters van Halle-Vilvoorde. Ik ben het daarover met hem niet eens en heb mij dan ook op dit punt onthouden op het schepencollege. Op de gemeenteraad heb ik samen met de CD&V-N-VA-fractie mijn solidariteit uitgedrukt met de actie van de burgemeesters.
Beste Eric, make up your free (?) mind… Wat is het nu? Ben je nu nog voor of tegen een boycot?
Is dit de man van het beruchte T-shirt (het valt me nu op dat Leterme toen al probeerde het weg te moffelen).
Op iets meer dan een jaar tijd 180° ronddraaien over een eenvoudig issue als dit, valt onder de term kazakdraaien.
Il faut le faire…
Of om het gewoon in mijn eigen taal te zeggen: ge moet maar durven!
Ik was vandaag op mijn eerste N-VA congres, in de grenslandhallen in Hasselt.
Gelukkig is de N-VA ook een gezinspartij en was de locatie goed gekozen: vlak naast Plopsaland Indoor. Dus terwijl vrouw en oudste zoon konden spelen, kon papa luisteren naar de belangrijkste punten van het verkiezingsprogramma.
Ik pik er een aantal uit die me markant voorkwamen.
Eerst een statistiekje. Het afgelopen jaar groeide het ledenaantal met 8%. In een kort gesprekje dat ik nog had met Bart De Wever bleek dat er nog wel wat CD&V militanten hun gegeven woord niet wilden breken en de overstap gemaakt hebben.
De N-VA wil een tweede keer de Telenet-operatie herhalen. Hiermee bedoelen ze dat ze onder impuls van de Vlaamse overheid, de academische en zakenwereld willen samenbrengen om een Vlaamse energiespeler op te richten en zo een einde te maken aan het monopolie.
Zelf maak ik hierbij de kanttekening dat ik de komst van Telenet nog altijd een pluspunt vind, maar niet dat het zonder meer kan gebruikt worden als voorbeeld voor het doorbreken van een monopolie waar gouden bergen zouden klaarliggen voor de consument. Een monopolie doorbreken met een tweede speler wordt een duopolie, en ook daarin staat de consument niet altijd even sterk.
Wat niet wegneemt, dat zelfs een grote reis met een eerste stap begint en dat een Vlaamse verankering welkom zou zijn (maar wederom in de verwijzing naar Telenet: dat bedrijf is ook niet echt Vlaams meer als je naar de eigenaars kijkt).
Pluspunt vind ik dat men hierbij zou streven naar een energiemaatschappij die met hernieuwbare energie bezig is: dus zou er een boost komen voor al het onderzoek en moeizaam op gang komen van economische alternatieve voor onze huidige brandstofsamenleving.
De online media hebben vandaag voornamelijk opgepikt dat de N-VA pleit voor een extra Vlaamse kinderbijslag van 500 euro per jaar per kind dat minder dan 3 jaar is. Gelet op het feit dat de vergrijzing nog lang en hard zal toeslaan in Vlaanderen, is iedere poging om een bevolking te verjongen welkom (hoewel een beetje aan de late kant).
Mijn kinderen zijn nu ouder dan 3 jaar en enerzijds besef ik dat kleine kinderen geld kosten, anderzijds merk ik ook dat dat echt niet mindert als ze ouder worden. Laat ik dus hopen dat algemeen gesteld het beter zou zijn dat de totale pot die aan kindergeld gespendeerd wordt, niet zou verkleinen. Aangezien er alsmaar minder kinderen zijn, zou daardoor het bedrag per kind doorheen de jaren moeten toenemen.
De N-VA pleit ook voor meer middelen naar het onderwijs. Een manier om dit te bewerkstelligen is om het onderwijs te bekostigen en niet de structuren. N-VA wil dan ook de onderwijsnetten afslanken tot slechts twee: voor het basisonderwijs selecteert de partij daarvoor het gemeente/stedelijk onderwijs en het vrij gesubsidieerd (lees: katholiek) onderwijs; voor het middelbaar en hoger onderwijs kiest ze voor het gemeenschapsonderwijs enerzijds en anderzijds wederom voor het katholiek onderwijs.
Binnen dit luikje werd ook aandacht gegeven aan het onderwijs aan nieuwkomers in onze samenleving: een duidelijke meeraandacht om anderstaligen zo snel mogelijk het Nederlands machtig te maken. Voor diegene met een ernstige taalachterstand zelfs door een verplicht taalbadjaar.
Op zich vind ik de onderwijspunten niet zo slecht. Draai en keer het zoals je wil, maar het katholieke onderwijsnet is nog steeds het net dat het kwalitatiefste onderwijs voorschotelt. Dat afschaffen zou ons de kop kosten. Anderzijds is het de taak van de overheid om in een pluriform onderwijsnet te voorzien en ik vind het logisch dat het voor het lager onderwijs best op lokaal vlak gebeurt en daar boven door de Vlaamse Gemeenschap.
Idem voor de taalinburgering: integratie is het sleutelwoord tot een succesvolle samen-leving en integratie lukt niet zonder mekaar te begrijpen.
Noot: opvallende uitspraak: “één op twee studenten zou moeten in aanraking komen met een buitenlandse studie-ervaring.”
Daarop aansluitend werden er ook meer middelen vrijgemaakt voor de Vlaamse rand rond Brussel. Brussel is en blijft onze hoofdstad en moet ondersteund worden in haar rol als ons venster op de wereld.
Er moet dan ook substantieel meer geld naar het Nederlandstalige onderwijs in de hoofdstad. En de rand moet over meer middelen beschikken om aantrekkelijk te blijven voor Vlamingen.
Opvallende uitspraak: als Wallonië blijft weigeren voor te betalen voor het Nederlandstalige schooltje in Komen, dan moet Vlaanderen maar de kraan dichtdraaien in de faciliteitengemeenten rond Brussel.
And last but not least: een punt waar ik volledig achtersta is het opzeggen van het stabiliteitspact. Vlaanderen is sinds 2008 schuldenvrij, maar door het Belgisch intern stabiliteitspact kan Vlaanderen geen nieuwe schulden aangaan om grote investeringsprojecten aan te vatten. Het Belgisch stabiliteitspact veroordeelt Vlaanderen tot creatieve technieken zoals PPS-constructies.
Opvallende uitspraak: 4 op de 10 PPS-constructies opgezet door Vlaanderen zijn al mislukt en het ziet er niet goed uit voor de andere 6.
Het is een feit dat het moeilijk investeren is als je telkens grote bedragen cash op tafel moet gooien. Quasi iedere Vlaming leent om een huis te bouwen, maar Vlaanderen mag niet lenen voor nieuwe scholen, wegen of andere infrastructuurwerken.
Waarom? Omdat de federale overheid een leeggemolken koe is maar op Europees vlak alle begrotingen van ons land worden samengeteld en dat België Vlaanderen dus heeft gedwongen schuldenvrij te worden zodat vanuit die kant geen rode cijfers meetellen in de rampzalige schuldgraadcijfers van België.
Het is net nu in tijden van crisis zo belangrijk dat een overheid versnelt investeert in infrastructuur en duurzame oplossingen. Dat kan enkel als de Vlaamse overheid opnieuw zou kunnen lenen op doordachte manier. We hebben de budgettaire ruimte om nieuwe schulden aan te gaan. Daarom zou het een goede zaak zijn als de volgende Vlaamse regering het interne stabiliteitspact zou opzeggen.
En een fijn klassiek einde: het zingen van het volkslied. Wie het filmpje ziet, merkt dat ik heel even half in beeld kom. Waarschijnlijk dacht de filmer “dat is nog maar een halve n-va’er”…
Een eerste schot voor de boeg, toen ik het gevaar zag van een CD&V die beloftes liet vallen, was op 14 juli 2008. Maar op 23 september heb ik onder de titel Degoutant van De Panne tot Opgrimbie ongezouten mijn mening gegeven over hoe teleurgesteld ik wel was in de CD&V en de verdwenen Vlaamse reflex.
Ik heb me als een duivel geweerd op het congres, maar het mocht niet baten. Ik zag de fenix van de oude CVP weer uit haar asse verrijzen.
Ik geloofde Kris Peeters niet met zijn “keiharde garanties”…
Wat hebben we vandaag gezien? Die keiharde garanties waren een lachertje. Ofwel heeft Kris Peeters iedereen toen een rad voor ogen gedraaid en ronduit gelogen, ofwel is hij belogen als de eerste de beste naïeve schooljongen.
Mij verrast het nieuws van vandaag dus niet meer. Ik heb het voorspeld, of zoals Luc Van Braekel het zegt: “De N-VA blijkt gelijk te krijgen, de drie malcontente CD&V-burgemeesters blijken gelijk te krijgen, David Geens blijkt gelijk te krijgen.”
Het officieel begraven van de dialoog van gemeenschap tot gemeenschap is een pure verkiezingsstunt.
Ik kan het niet anders benoemen dan een totaal verlies. De Franstaligen wilden een status quo, ze hebben meer binnengehaald want ondertussen domineren ze een no passaran regering met Vlaamse minderheid.
Als CD&V nu ook maar één greintje zelfrespect heeft, laten ze de regering toch onmiddellijk vallen?
Het relanceplan trekt op niks, de begroting is ondanks de regering en een controle toch ontspoord, Fortis is gered/niet gered (wie zal het zeggen), … Welk excuus is er nu nog om in de regering te blijven?
Marianne Thyssen verklaarde recent nog op de VRT dat de CD&V in de regering was gebleven om tenminste te proberen werken aan een staatshervorming.
Vandaag verklaart haar kopstuk ook daar mee te stoppen.
Als Vlaming ben ik dus diep bedroefd. Hoe kunnen we uit deze impasse? De Franstaligen hebben nu het bewijs dat als zij neen blijven zeggen, er niks verandert…
Op 7 juni moeten we dan ook als Vlamingen een keihard signaal stellen en stemmen voor meer Vlaanderen.
Na vandaag voel ik me meer dan ooit geroepen om daar mijn schouders onder te zetten en als de N-VA dat wenst, dan zal ik dat doen als kandidaat voor het Vlaams Parlement.
Jean-Marie Dedecker is groot geworden dankzij één feit: zijn grote mond.
Een grote mond hebben kan soms een kwaliteit zijn. Grote monden kunnen de mening van vele stilzwijgenden verkondigen en dus een democratische functie vervullen.
Dat deed Dedecker ook bij de VLD. Getuige daarvan is zijn stemmenaantal bij de VLD-voorzittersverkiezingen waarbij het opnam tegen de partijtopkeuze Bart Somers.
Maar voor de VLD werd zijn grote mond te veel; zijn opmerkingen deden pijn en Dedecker werd een nestbevuiler genoemd. En uiteindelijk aan de deur gezet. Waartegen hij met grote mond protesteerde natuurlijk.
Nadien ging het richting N-VA en nog sneller dan hij kwam, verdween hij gelukkig weer, wederom met groot lawaai.
En wat gebeurt er vandaag? Jo Claus; secratris van de provinciale Lijst Dedecker Oost-Vlaanderen, heeft een klein mondje opgezet in Knack. Daarbij stip ik deze passage aan:
Weet uw voorzitter dat u met deze boodschap naar Knack belt?
Claus: Nu wel. Jean-Marie is Verhofstadt niet. Bij LDD mag iedereen zeggen wat hij wil, zolang het maar in overeenstemming is met de partijlijn.
De grote mond is mijn inziens dus veranderd in de grote hypocrisie. Wat hij zelf ooit is geweest (nestbevuiler) verwijt hij nu voor veel minder aan een ander.
Waarmee dus ook in één klap bewezen is dat Lijst Dedecker ook maar enkel om Dedecker draait en dat al de rest gewoon lijstvulling is.
Grote mond = grote blaaskaak… Spijtig, want we kunnen nog altijd wel een degelijke eerlijke grote mond gebruiken in Vlaanderen.
“Vergeet Vlaanderen niet” is de opvallende titel van de open brief van CD-V’ers Huub Broers, burgemeester van Voeren, Hendrik Verbrugge, burgemeester van Alken, en Dirk Brankaer, burgemeester van Overijse.
Ik weet niet goed wat ik er moet van denken.
Mijn eerste reactie is “te laat”… Deze oproep en open brief zal geen potten meer breken. Dat merk je aan de reactie van Marianne Thyssen.
Niks aan de hand zegt de CD&V-top. Deze drie begrijpen het verkeerd. “Wij zijn het die woord houden, want wij werken elke dag hard aan een staatshervorming. N-VA is misschien in woord trouw gebleven, maar wij in daden“.
Wablieft? Ge moet het maar durven zeggen. In daden… Is dit nu politieke praat of gelooft de CD&V-top dit echt zelf? In dat laatste geval kan ik enkel maar besluiten dat er nog wereldvreemde mensen in de politiek zitten.
Ik weet wel dat Broers het meent. Toen ik mijn debâcle heb meegemaakt, was Huub één van de weinigen die me gelijk gaf in mijn standpunt. Spijtig dat ik hem toen niet gehoord heb op dat gemanipuleerde congres.
Wat ik nu jammer vind, is dat deze drie wel terechte zaken opmerken, maar er geen conclusies aan verbinden. Ze zeggen onmiddellijk dat ze geenszins een overstap naar N-VA overwegen.
Waarom dan deze open brief? Ze zijn alle drie genoeg doorkneden in het politieke spel om te weten dat deze brief met één pennetrek van tafel zou geveegd worden.
Is dat het misschien politieke recuperatie door drie lokale sterkhouders die wel nog met beide voeten in flanders fields staan en voelen dat ze een pak kiezerspubliek verliezen. Dat ze hierdoor hopen deze kiezers terug te winnen met een idee “alles is nog niet verloren”?
Ze schrijven rake dingen in hun brief, maar wat nu? Als vaststelling komt dit te laat, veel te laat… Deze open brief trapt een open deur in.
Het enige wat de zaken kan bewegen, is een beweging van al de ontevredenen. Het mag nu toch wel duidelijk wezen dat de partijtop niet van koers zal veranderen.
Wat doe je als je een op schip zit dat een ramkoers vaart en waar de kapitein niet wil luisteren naar goede raad? Dan ga je in een reddingsboot naar het dichtsbijzijnde andere schip dat hulp komt bieden.
Met een wrange nasmaak volg het gebeuren van de Gentse CD&V op de voet.
Ik ga me niet moeien in die ruzie, maar het interesseert me om persoonlijke reden wel… Men mag zeggen wat men wil over de concrete aanleiding van deze splijtzwam in de Gentse CD&V-afdeling, maar ik ben er van overtuigd dat inmenging van overhand mee aan de grond van de zaak lag. En nu wil men het notabene oplossen door, jawel, inmenging van bovenaf.
In Oost-Vlaanderen is er altijd nogal wat verschil gebleven tussen de oude arrondissementen. Gent-Eeklo is Aalst niet en zeker geen Oudenaarde… Daarom dat één van de weinige Oostvlaamse “sterren”, met name Pieter De Crem, wel helder kan schijnen rond Aalter, maar ook niet veel verder.
Het gebrek aan eigen gebaarde toppolitici heeft de kiem in zich gedragen om tot de situatie te komen waarbij men figuren van hogerhand dropt. Voorbeelden genoeg in de Oostvlaamse CD&V. Neem bijvoorbeeld Etienne Schouppe. Niet echt een Oost-Vlaming? Toch verkozen op de Oostvlaamse lijst… Diezelfde Schouppe is trouwens nadien zonder overleg politiek secretaris geworden, voorzitter ad-interim en dan staatssecretaris.
Het is vooral daardoor dat ik nu dit alles volg, omdat ik het zelf heb meegemaakt.
Want in dit alles herken je één rode draad, met name de sterke hand vanuit Brussel. Vanuit de Wetstraat 89 maakt men eigengereide beslissingen volgens het grote gelijk en als het dan niet goed uitdraait, is het de schuld van een ander en moet die ander er uit…
Herkent u dit handelsmerk? Inderdaad, van Yves Leterme. Zo was het in zijn regering en zo is het al jaren geweest in de CD&V. Zijn legitimatie zat in de opeenvolgende verkiezingsoverwinningen.
Maar wat ik me nu afvraag is wie nu die sterke hand is?
Marianne Thyssen speelt hierin geen solo-slim. Het feit dat er zo hard wordt ingegrepen in Gent, is duidelijk het bewijs dat binnen de CD&V nog meer dan ooit de centralistische sterke hand speelt. Wie kritiek uit, moet er uit. Daar ben ik zelf het levende bewijs van.
Maar wie trekt er dan aan de touwtjes? Dit alles heeft zo sterk de merkstempel van Leterme, dat het me doet twijfelen of het triumviraat Leterme-Vandeurzen-Vervotte nu nog wel dan niet achter de schermen alles dirigeert.
Is Van Rompuy een marionet of zijn er momenteel twee CD&V’s die achter de schermen een enorme machtsstrijd uitvoeren?
Ik vind het in ieder geval niet gezond dat een partij met nog zo weinig respect voor democratie (hoe kun je het anders noemen als een nationaal voorzitter eigengereid een gans lokaal bestuur de laan uitstuurt?) aan het roer van ons land staat. Als ze intern al weinig respect voor de basis tonen, moet het u dan verwonderen dat men nu niet wakker ligt van alle verbroken verkiezingsbeloften.
Laat staan van een regering zonder Vlaamse meerderheid… De Panne en Opgrimbie hebben nog nooit zo dicht bij mekaar gelegen.
In Vlaanderen 
No Comments