David Geens – De kunst van het mogelijke

De volgende gemeenteraad gaat door op woensdag 8 september om 20u in de raadszaal van het gemeentehuis te Knesselare.

De dagorde:

1. Spreekrecht burgers;

A-punten

2. Wijziging personeelsformatie;

3. 3.1 – Tarief compostbakken;

3.2 – Retributie op afgifte uittreksels plannenregisters;

4. Recht van opstal – garage POB, cabine Eandis;

5. Kerkfabriek Sint-Medardus – budget 2011 en meerjarenplanning;

6. Kerkfabriek Sint-Willibrordus – budget 2011 en meerjarenplanning;

7. Ondergronds brengen elektriciteit, vervanging OV-palen;

8. RUP Moerakker – aanvraag machtiging onteigening, herneming;

9. Veneco – goedkope FRGE-leningen overeenkomst (fonds reductie globale energiekost);

10. Permanente politiereglementen – advies:

10.1 – gewestwegen;

10.2 – gemeentewegen;

B-punten

11. Kennisname vernietiging beslissing GR 23 december 2009 (maaltijdcheques);

C-mededelingen

D-punten – mondelinge vragen van raadsleden

Sinds 2005 moeten regerings- en parlementsleden, provinciegouverneurs, burgemeesters, schepenen en OCMW-voorzitters hun mandaten en bijhorende vergoedingen aangeven bij het Rekenhof.

De mandatenlijst moet publiek bekend gemaakt worden, de bijhorende vergoedingen worden onder gesloten omslag bewaard bij het Rekenhof. We hebben terecht geen zaken met wat iemand verdiend, maar we hebben als kiezer wel het recht te weten waar onze beleidsmakers allemaal bij betrokken zijn. Kwestie van tegenstrijdige belangen te kunnen ontdekken.

Dit jaar zijn er 300 politici die hun lijst niet hebben ingediend en hun mandaten dus niet publiek kenbaar willen maken. Op een totaal van 7700 politici valt dat dus wel mee. De aandacht gaat dus naar wie er niet op staat, want die heeft misschien iets te verbergen.

Onze Knesselaars college telt iemand die inderdaad verborgen wil blijven. Herlinde Trenson prijkt mooi tussen de namen die nu een boete riskeert tot 5500 euro.

Ons college moet zelf maar eens nadenken of het deontologisch aanvaardbaar is dat een schepen aanblijft die zich onttrekt aan verplichtingen die rechtstreeks met haar mandaat te maken hebben. Tenzij ze alsnog de lijst publiek bekend maakt, misschien er toch niks dat de moeite is om te verbergen.

Tien jaar lang hebben de kinderen op de Hoogte en uit de omgeving kunnen genieten van een stukje grond met enkele speeltuigen.

In tegenstelling tot wat veel mensen dachten, was deze grond geen gemeentelijk bezit, maar wel privébezit. De eigenaar wist tien jaar geleden bij de verkaveling echter al dat hij een tijd lang geen gebruik zou maken van de grond. De gemeente sloot vervolgens een overeenkomst om de grond te mogen gebruiken als speelpleintje. De gemeente moest instaan voor de speeltuigen en het onderhoud.

Maar aan dat ravottend plezier komt nu een einde. Binnenkort starten de bouwwerken en dus liet de gemeente de speeltuigen verwijderen.

We kunnen dit jammer vinden, maar we moeten in de eerste plaats de eigenaar dankbaar zijn om dit tien jaar lang mogelijk te maken.

Aangezien de gemeente in deze verkaveling geen openbaar kavel heeft zoals op De Wijngaard, zal er dus geen nieu speelplein komen. De speeltuigen worden gestockeerd en waar nodig hersteld. Waar en wanneer ze opnieuw zullen gebruikt worden, is momenteel nog een vraagteken.

Even een kort overzicht: gemeenten moeten streven naar zo weinig mogelijk restafval per inwoner. Tegelijk kunnen we er van uit gaan door steekproeven dat kleine zelfstandigen & KMO’s vaak te weinig bedrijfsafval hebben om een aparte container te zetten en een afzonderlijk contract met een afvalverwerker af te sluiten.

Iedere gemeente is trouwens wettelijk gemachtigd om op te treden als ophaler van bedrijfsafval.

Dus als je dat allemaal optelt, kom je in een slimme gemeente als de onze uit op de KMO-zak. Kost evenveel, gewoon een andere kleur en enkel te verkopen aan BTW-plichtigen. Leuk meegenomen voor de gemeente is dat ze dus per KMO-zak 15kg minder in hun restafval moeten rekenen en voor de belastingsplichtige is het leuk dat hij een factuur krijgt zodat hij zijn kosten kan bewijzen in zijn boekhouding.

Nu was het ons al een paar keer ter ore gekomen dat men op het gemeentehuis een lijst bijhield hoeveel rollen je ieder jaar kocht. Logisch enerzijds, want zo kunnen ze weten hoe ze de weging van het afval (want oranje en witte zakken gaan in dezelfde vuilniswagens) moeten aanpassen.

Verrassend was echter dat je als BTW-plichtige maar 10 rollen per jaar kon krijgen.

Na dat geverifieerd te hebben, stelde ik op de laatste gemeenteraad de vraag waar die beperking vandaan kwam. Want in het reglement dat op de gemeenteraad was gepasseerd, stond er geen beperking.

De burgemeester en secretaris vielen bijna uit hun stoel van verbazing. Zij wisten van niets. Ze zagen ook niet in waarom ze dat zouden beperken want hoe meer witte zakken, des te beter voor de afvalcijfers.

Maar kort daarna wist ik de feiten te achterhalen: het mag dus niet van OVAM. Zij stellen dat wie meer dan 100 zakken per jaar nodig heeft, best wel in aanmerking komt om een aparte ophaling te laten verzorgen. Desnoods door de gemeente, maar dan moet die het apart ophalen en aanrekenen.

Die brief was dus wel bij de financieel beheerder terecht gekomen en die had de instructies aan haar diensten doorgegeven, maar dat nieuws was dus niet tot bij de beleidsmakers gevloeid.

En aangezien ik nu toch aan het speuren was: goed nieuws voor de belastingsplichtigen die dachten dat ze dus maar enkel 10 rollen konden kopen en in hun boekhouding steken. Je kan op de financiële dienst ook oranje zakken gaan kopen en een factuur vragen. Kwestie van je witte noch oranje zakken in het zwart te moeten doen.

Eind vorige maand besliste het College van Burgemeester en Schepenen van Knesselare dat de aanvraag voor een milieuvergunning Vlarem klasse II voor de landingsbaan en bijhorende vliegactiviteiten, niet ingewilligd kon worden.

De redenen hiervoor aangehaald zijn het negatief advies van Bosbeheer en het ontbreken van een scherpe milieutoets.

Ik vroeg de burgemeester tijdens de laatste gemeenteraad naar welke gevolgen dit zou hebben, maar hij weigerde antwoord te geven. Hij verwees er enkel maar naar dat de vliegclubs nog bepaalde acties zullen ondernemen. Zij kunnen immers nog – en terecht, want we leven in een rechtsstaat – in beroep gaan tegen deze negatieve beslissing of een nieuwe verbeterde aanvraag indienen.

Onze burgemeester was slim genoeg om zelf geen standpunt in te nemen. Jarenlang heeft hij (stilzwijgend) de vliegactiviteiten toegelaten, pretenderend niet te weten dat er eigenlijk een vergunning nodig was. Je kent het wel: kop in het zand en “waar is er een probleem? Ik zie er geen”-houding.

Nu heeft hij zelf de vergunning moeten weigeren. Dat kan niet anders betekenen dan dat er voldoende redenen waren om dat te doen. Want hij heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij pro was.

Daarom zwijgt hij nu op mijn vraag. Hij weet dat hij als burgemeester in principe activiteiten zonder vergunning moet verbieden, maar is daartoe uiteraard niet geneigd.

Nu kan ik daar deze keer begrip voor opbrengen: we moeten het systeem laten malen zoals het maalt. Als de cubs in beroep willen gaan of op zoek willen gaan naar een compromis, dan ben ik de eerste om dat te steunen. In afwachting daarvan moeten we als overheid ook geen pesterijen toepassen door het vliegen (tijdelijk) te verbieden.

Wel moet duidelijk zijn dat er uiteindelijk een oplossing moet gevonden worden. Als die er niet komt, dan zelfs struisvogel Fredy zijn kop uit het zand moeten halen en optreden als burgemeester.

Ik zelf ga binnenkort eens luisteren naar het verhaal van de vliegclubs zelf en hen eens aangeven waar het voornaamste bezwaar tegen hun activiteiten vandaan komt. Praten is de eerste stap in het vinden van een vergelijk.

De volgende gemeenteraad gaat door op woensdag 7 juli 2010 om 20u in de raadszaal van het gemeentehuis.

De dagorde:

1. Spreekrecht burgers;

A-punten

2. Rekening 2009 – gemeente

3. Budgetwijziging nr 1 – gemeente

4. Rekening 2009 – OCMW

5. Retributie op vuilniszakken – aanvulling evenementszakken (240 L)

6. Reglement gebruik lokalen – Tarieven

7. Aanpassing subsidiereglement sportclubs

8. Wegen- en rioleringswerken Maldegemseweg – Kouter – H. Sakramentstraat – Knokseweg

9. Wegen- en rioleringswerken Maldegemseweg – Aalterseweg – Hoekestraat

10. Onteigeningen Aalterseweg – Veldstraat tgv rioleringswerken

11. Woonbehoeftenstudie

12. Reglement sociaal wonen

13. Aanpassing huishoudelijk reglement gemeenteraad

14. Straatnaamgeving – definitieve beslissing

C-mededelingen

D-punten – mondelinge vragen van raadsleden

Gisteren gaf ik, samen met Roland Bonami van Groen!, een uiteenzetting over het planMER met betrekking tot de N44.

Er was een overweldigende opkomst. De mensen moesten letterlijk in het deurgat blijven staan. Ik denk dat quasi iedereen die op het getroffen traject woont, is komen luisteren en kijken naar wat de overheid in petto heeft voor de N44.

De inhoud kan je hieronder vinden.

Belangrijkste punt is dat er actie moet komen. In het huidig plan worden twee belangrijke zaken niet onderzocht: de optie om het te laten zoals het is en de tunnel. Als dat nu niet onderzocht wordt, zal dit later geen kans meer maken opgenomen te worden in de uitvoeringsplannen.

Ook de nuloptie (laten zoals het is) moet deftig onderzocht worden. Het planMER geeft zelf aan dat er slechts 4% doorgaand verkeer is en dat er geen fileproblemen zijn. Waarom moet de N44 dan eigenlijk aangepast worden als er toch geen probleem is.

Burgemeester Tanghe en schepen De Blaere waren ook aanwezig. Nu plots zeggen ze ook voluit voor de tunnel te gaan. Er waren echter mensen in het publiek die konden getuigen dat nog geen drie maand geleden de burgemeester suste dat het allemaal geen vaart zou lopen en de mensen niet ongerust moesten zijn.

Dat ze zich nu achter mijn idee scharen is de zoveelste keer dat ze mij gelijk geven zonder het over hun lippen te krijgen: politieke recuperatie noemen ze zoiets. Gelukkig dat de toehoorders nadien blijk gaven dat men zich hier goed bewust van was.

Voor wie de foto’s met de mogelijke nieuwe stroken in het groot wil bekijken, klik op de afbeeldingen hieronder om te vergroten:

Ik ben ook blij dat er zoveel mensen bereid zijn een werkgroep op te richten. Op mijn steun kan je rekenen. Zoals ik gisteren al zei: ik kan niet beloven dat ik voor de tunnel kan zorgen. Ik beloof wel dat ik op alle deuren zal blijven kloppen om het alleszins te vragen.

Als er nog vragen of opmerkingen zijn, mail of bel me gerust.

Al weken lees en hoor ik mensen zeggen “ik ga niet stemmen”… Sommigen uit overtuiging en die kan ik nog begrijpen. Maar velen eerder uit een gevoel van “pff, politiek zegt ons niks” en dan vind ik het uitermate jammer.

In sommige landen worden bloedige oorlogen gevochten voor democratie. Wij komen hier op straat om zulke “opstandelingen” te steunen in hun strijd. Maar het stukje democratie dat we zelf in handen hebben, willen we verkwanselen voor een goedkoop ticket van Ryan Air, om maar niet te moeten gaan stemmen of zetelen.

Tegelijk zijn er enkele taboes in Vlaanderen: je praat vrijuit (sic) over js sexleven, maar niet over je loon en politieke voorkeur. Mensen zijn nog altijd beschaamd om een politieke mening te hebben.

Meer nog, de mensen die een mening hebben, worden daarop afgerekend. Vandaag nog maar eens aan de lijve ondervonden in mijn eigen dorp.

Mijn goeie vriend Cedric bood afgelopen week aan om in zijn rijhuisje een vensteraffiche op te hangen, meer uit vriendschap dan overtuiging want Cedric komt ten minste nog uit voor zijn mening en die is niet altijd dezelfde als de mijne.

Vandaag belt hij: hij heeft telefoon gehad van zijn huisbaas dat die affiche daar onmiddellijk weg moet. Hij mag morgen zelfs een aangetekend schrijven hierover verwachten.

Voor de volledigheid moet ik vermelden dat deze huisbaas een vriend is van onze burgemeester die – hoe kan je het raden – in een andere partij zit dan ik zelf.

Juridisch kan niemand Cedric dwingen (dat heb ik al gecheckt) maar het is toch maar intimiderend, want wie wil er zijn huisbaas tegen zich in het harnas jagen?

Het lijkt een klein akkefietje, maar ik kan me er behoorlijk druk in maken. Niet omdat het om mijn affiche gaat of dat men schrik heeft dat de N-VA (of ik) een goeie uitslag zou halen, maar wel dat de vrije meningsuiting (voor mij één van de meest kostbare verworvenheden in een democratie en rechtsstaat) zo pragmatisch beknot wordt.

Dit verwacht je in een bananenrepubliek, maar niet in Vlaanderen. Hoewel… ik schreef al eerder over Knesselare: “De Bananrepubliek? C’est içi messieu”.

Afgelopen woensdag is er een stevige discussie geweest op de gemeenteraad.

Normaal moet de uitnodiging uiterlijk een volle week vóór de gemeenteraad toekomen en moeten vanaf dat moment de dossiers ter inzage liggen.

Onze fractie vergadert traditioneel op dinsdag in de week voor de gemeenteraad. Vroeger lukt niet, want dan liggen de dossiers nog niet ter inzage. En we willen graag op tijd vergaderen om nog te kunnen inspelen op dringende zaken en tijd te hebben om nog bepaalde zaken uit te zoeken.

Deze termijnen liggen trouwens wettelijk vast. Deze niet respecteren is een zoveelste misprijzen voor het werk van de oppositie. Een schepen heeft immers weken en maanden de tijd een dossier voor te bereiden, de oppositie heeft dan slechts zeven dagen om zich in te werken in het dossier.

Het is dan ook onaanvaardbaar dat men zelfs die zeven dagen niet respecteert. Het was zelfs voorzitter De Neve blijkbaar te gortig, want bij de dossiers lag een briefje van zijn hand met de opmerking dat als de dossiers niet compleet waren, ze verdaagd moesten worden.

Sommige van de dossiers werden nog dinsdagnamiddag per email doorgestuurd. Daarover wilde ik dan ook niet moeilijk doen, we hebben ze per slot van rekening diezelfde avond nog kunnen bespreken.

Dat er echter een belangrijk dossier omtrent het reglement van de buitenschoolse kinderopvang pas woensdagnamiddag om 16u54 beschikbaar was, was een maat te veel. Ik kon toch moeilijk mijn fractie nog eens samenroepen.

Des te schaamtelijker is het dat het weer eens een dossier van dezelfde vrouwelijke schepen uit Ursel gaat.

We wilden op de gemeenteraad dan ook een duidelijk signaal stellen en weigerden in eerste instantie de bespreking van dit dossier. Schepen Trenson verweet ons dat we een pak ouders in de kou zouden laten staan door onze schuld.

Toen ben ik boos geworden. “Door onze schuld”, hoe durft ze het te zeggen. Zij was weer eens te laat met een dossier maar het zou onze schuld zijn. Ze krijgt verdomme 26730 euro per jaar betaald (volgend jaar zelfs een opslag van 2000 euro omdat er nu meer dan 8000 inwoners zijn) om dit werk te doen en als ze het niet doet, zou het de schuld van de oppositie zijn.

We hebben dan de schorsing gevraagd van de zitting om te overleggen. Voorzitter De Neve heeft me toen nog apart genomen en een smeekbede gedaan. Hij zou de schepen zeer uitvoerig laten toelichten en eventueel dan opnieuw schorsen zodat we het konden bespreken.

We hebben toegegeven, net omwille van de ouders en de kinderen. Want aan die uitvoerige uitleg kunnen we weinig waarde hechten. Als men iets verborgen wou houden of aan onze aandacht laten ontsnappen, dan zou men het zeker niet vermelden.

Want we hebben ook al honderd keer gevraagd dat als ze een wijziging van een reglement of zoiets indienen, dat het toch heel makkelijk is om in Word automatisch aan te duiden wat er wijzigt, zodat wij niet zin per zin moeten nakijken.

Misschien was dat nu wel de bedoeling omdat ze weten dat we die moeite doen. Nu is er een tekst goedgekeurd die we niet woord per woord hebben kunnen nakijken.

Als het nieuwe reglement van inschrijven voor de BKO u dus niet aanstaat, niet naar mij of de GVP kijken, wel naar schepen Trenson.

Ik heb al meermaals aangegeven dat ik geen voorstander ben van vliegende grasmachines in een natuurgebied. Ik poleit er voor dat deze mensen hun sport degelijk kunnen beoefenen op een adequaat vliegveld waar ze zelf ongestoord en onstorend kunnen genieten van hun hobby.

Om die reden heb ik een bezwaarschrift ingediend tegen de aanvraag van een milieuvergunning, die ik hier onverkort weergeef:

College van Burgemeester & Schepenen

De Plaats 14

9910 Knesselare

Betreft: bezwaarschrift aanvraag van een milieuvergunning klasse 2 voor de exploitatie van een vliegveld (Urselseweg 183, Knesselare) door Coördinatie Comité Vliegveld Ursel. (Dossiernr. 3-2010)

Knesselare, 10 mei ’10

Geachte college,

Ik wens bezwaar aan te tekenen tegen voornoemde aanvraag van een milieuvergunning om volgende redenen:

1. Onjuiste info onder rubriek D

De lengte van de startbaan

Deze aanvraag is gericht aan het gemeentebestuur omdat men spreekt van een landingsbaar van 800m. De baan is echter ruim 3km (nagemeten op luchtfoto’s). De aanvraag baseert zich dus op foute gegevens.

D4: indelingsrubrieken uit Vlarem:

Volgens mij vermeld men hier niet alle zaken waarvoor een vergunning nodig is. Zo is er ook de brandstofopslag, die zeker onderworpen is aan een vergunningsplicht. Deze is niet opgenomen in deze aanvraag waardoor deze onvolledig en dus onjuist is.

2. Geluidsoverlast in het Drongengoed

We beschikken over een fantastisch natuurgebied in de Drongengoedbossen. Hier gaan wandelen is een uniek voorrecht en is een welkome afwisseling met de dagelijkse ratrace en bijhorende stress.

Het ruisen van de bladeren van de bomen in de wind, de rust en stilte die bij zulk gebied behoren worden gewoon grondig verpest door het lawaai van de vliegtuigen.

In een woongebied mag men op zondag wegens geluidsoverlast niet eens zijn gras afrijden, maar in een natuurgebied notabene mag men constant het geluid van tientallen grasmaaiers produceren.

Tegelijk stelt men vast dat in hetzelfde gebied een kleinschalig woongebied niet wordt getolereerd wegens overlast op het milieu. Dan stel ik mij zeer de vraag wat wel dan niet als milieuschade wordt bekeken.

3. Overlast voor de omwonenden

Op drukke momenten worden meer dan 30 vliegbewegingen vastgesteld in de buurt van het vliegveld.

Zelfs een eind van het vliegveld vandaan is er behoorlijk wat overlast. Ga maar eens een namiddag verpozen in een tuin in de Kleiten of koms eens langs in onze tuin.

Buiten het hinderlijke geluid stel ik vast dat de vliegtuigen vaak laag overvliegen boven de woonkern van Knesselare. Ik vraag me soms af of ik nog ongezien kan genieten van mijn sauna of jacuzzi in mijn tuin. Qua privacy is dit wel een sterke inbreuk.

4. Geen meerwaarde

Wat is de meerwaarde voor onze gemeente? We hebben geen economische winst aan al deze overlast. Het betreffen clubs van buiten onze gemeente. Onze horeca profiteert geenszins van deze clubs.

Het Drongengoedgebied wordt overal gepromoot als een prachtig én stil gebied voor passieve recreatie en natuurbeleving. De storende vliegactiviteiten, tijdens de vakanties, weekends en feestdagen, passen niet in dit kader. De constante geluidsoverlast in het bos verstoren de rust voor de wandelaar, de fietser, ruiter en ook de vele broedvogels worden verstoord.

Men wenst een doorgang naar de Drongengoedhoeve vanuit Ursel, via de Hendelstraat over de startbaan. Omwille van de vliegactiviteiten is ook dit niet mogelijk. Weerom een gemiste kans voor onze gemeente.

5. Gebrek aan controle

De vliegclubs werken al jaren zonder vergunning. Ze respecteren zelfs de concessie niet met de militaire overheid (te laag vliegen, aantal vluchten per uur, stuntvliegen, …).

Er lijkt geen enkele vorm van controle te bestaan en daar zijn de clubs zich heel bewust van. Als deze vergunning zelfs mits beperkingen wordt toegekend, zal in de praktijk alle overlast blijven bestaan.

Om al deze redenen lijkt het mij gepast dat de gemeente die vooral moet waken over de belangen van haar inwoners, de gevraagde vergunning niet mag verlenen.

Met vriendelijke groeten,

David Geens