David Geens – De kunst van het mogelijke

Kent u Recupel?

Sinds 2001 is er wetgeving die bepaalt dat afgedankte elektrische apparaten moeten recycleerd worden. De producenten en invoerders hebben daarom deze vzw opgericht. Bij de aankoop van ieder nieuw apparaat betaalt u een recupel-bijdrage om de kosten van ophaling en verwerking te betalen.

U kan enerzijds bij de aankoop van een nieuw elektrisch toestel uw oud exemplaar afgeven aan de verkoper, maar als u geen nieuw toestel koopt, kan u altijd terecht in het containerpark. Recupel heeft daarvoor immers een akkoord gesloten waardoor particulieren gratis toegang hebben tot de containerparken voor het deponeren van afgedankte toestellen.

Knesselare vraagt ten onrechte 2 euro

In 2009 besliste de Groep9910-meerderheid om geld te vragen voor het niet-bestaande (en trouwens niet-vergunde) “containerpark”.

Het reglement stelt duidelijk dat je per m³ ander afval 2¤ moet betalen.

Ik vroeg tijdens de gemeenteraad van april aan het schepencollege of men bewust was van het feit dat dit illegaal is.

Ik zag schepen Cooreman knikken en de burgemeester haastte zich om te zeggen “wij vragen geld voor de toegang, niet voor het deponeren van het afval, dus er is niks illegaal aan”.

Twee keer gelogen in één zin:

• ten eerste is het reglement duidelijk: Met ingang van 01 september 2009 wordt een retributie ingevoerd van 1,00 euro voor de aanvoer van groenafval tot maximaal 2 m3 en van 2,00 euro voor ander afval tot maximaal 1 m3.
• ten tweede, zoek antwoord 811210 op de FAQ van www.recupel.be en je leest heel duidelijk: Is de toegang tot de containerparken gratis ? De gemeentes en intercommunales hebben met Recupel een akkoord gesloten waardoor particulieren en in bepaalde gevallen ook handelaars gratis toegang hebben tot de containerparken voor het deponeren van beperkte hoeveelheden AEEA.

Het college weet dus maar al te goed dat ze hier twee keer innen van de burger: we betalen enerzijds recupelbijdragen die gebruikt wordt om de gemeenten te vergoeden voor hun inzamelplicht, maar we betalen een tweede keer om onze toestellen af te geven.

Op mijn mondelinge vraag beloofde de burgemeester dit na te kijken, maar als men tegen volgende gemeenteraad geen punt naar voren brengt om deze toestand te reguraliseren, zal ik zelf een punt indienen. Wordt dat niet goedgekeurd, zal ik klacht indienen bij de hogere overheid.

Want is het een schande dat het containerpark dat ze bij de vorige verkiezingen binnen het jaar beloofden er nog niet is, het is een schande dat het huidige containerpark illegaal uitgebaat wordt en het is nog schandaliger dat men geld op geld vraagt voor al deze schandes.

De volgende gemeenteraad gaat door op woensdag 9 maart 2011 om 20u in de raadszaal van het gemeentehuis.

De dagorde:

1. Spreekrecht burgers;

A-punten

2. Overdracht aan gemeente – wegen en rioleringen, wegzate, verkaveling Bockaert consorten,

Hoogte;

3. Brandweerhervorming – intentieverklaring oprichten opdrachthoudende vereniging, aanstellen

vertegenwoordiger in het overlegorgaan;

4. Aanpassen reglement evenementenkasten;

5. Afsprakennota lokaal overleg – opvoedingsondersteuning;

6. Gemeentelijk mobiliteitsplan – voorlopige vaststelling.

C-mededelingen

D-punten – mondelinge vragen van raadsleden

Vanavond hebben de leden van de N-VA-afdeling Knesselare-Ursel hun stem kunnen uitbrengen om het eerste bestuur van deze nieuwe afdeling samen te stellen.

Als nieuwe voorzitter werd David Geens verkozen. Jean-Pierre Galle werd als ondervoorzitter aangeduid, zodat er een mooi evenwichtig duo is die Knesselare en Ursel samen kunnen vertegenwoordigen.

Met nog vier andere enthousiaste bestuursleden is daarmee het eerste bestuur een feit en is de afdeling klaar om uit de startblokken te schieten.

Wat staat er zoal op het programma?

In de eerste plaats een lokaal aanspreekpunt zijn voor N-VA, zowel kiezers als leden. N-VA ligt nog steeds goed in de markt en vele mensen zitten dan ook met vragen of sympathie voor onze partij. Voortaan kunnen zij dus bij de lokale bestuursleden aankloppen.

We beschouwen het dan ook als onze eerste taak om de mensen uit onze gemeente te woord te staan, zowel met vragen omtrent de lokale politiek als over de nationale politiek.

In de tweede plaats gaan we werk maken van een startmoment, waarop alle geïnteresseerden eens kunnen langskomen en kennismaken met andere gelijkgestemden. Onze eerste vergaderingen zullen dan voornamelijk bezig zijn met de praktische uitwerking hiervan. Dat we voor een verrassende spreker zullen zorgen, staat nu al vast.

We zullen ook werk maken van onze communicatie naar alle inwoners. Een huis-aan-huis-blad en een website zullen ook de nodige aandacht krijgen, zodat we – net zoals met de twee vorig genoemde punten – vlot kunnen communiceren met alle inwoners.

We staan dan ook open voor verdere uitbreiding van ons bestuur. Als er nog geëngageerde mensen zijn die lid zijn of willen worden van de N-VA, dan zijn ze altijd welkom. Ook voor een verkennend gesprek. Mail gerust naar d[email protected] of bel op 09/2588311.

En in 2012?

Dat is natuurlijk de vraag die op ieders lippen brandt.

Eerlijk? We kunnen daar nu nog geen antwoord op geven. Daar is het nog te vroeg voor. We moeten eerst werk maken van een sterke afdeling. Het zal het bestuur van de afdeling zijn die alle mogelijkheden bekijkt, wikt en weegt. Dat kan dus nog alle kanten uit en uiteindelijk zullen de N-VA-leden daarover het laatste woord hebben.

In de gemeenteraad zelf verandert er ook niets. Hoewel twee van de huidige GVP-mandatarissen inmiddels N-VA-bestuurslid zijn, zijn de GVP’ers verkozen op een GVP-lijst en blijven ze als dusdanig zetelen binnen de huidige fractie tot het einde van deze legislatuur. Dat is de keuze van de kiezer geweest.

We zullen als afdeling uiteraard onze visie vormen op de vele dossiers die de komende jaren nog beslist moeten worden in onze gemeente: de N44, Groen Ursel, het vliegveld, dorpsontwikkeling, verkeersveiligheid, financiële toestand, containerpark, … Stof genoeg dus om over na te denken en werk genoeg voor nog een pak mensen die zich hopelijk de komende weken/maanden zullen aansluiten.

Eind augustus starten de werken in de Maldegemseweg en omgeving. Na de aanleg van een nieuwe gescheiden riolering, wordt ook de straat en bijhorende inrichting aangepakt.

Ideaal moment dus om eens na te gaan wat er kan/moet gebeuren om de verkeersveiligheid in deze straat te verhogen. Tellingen hebben aangetoond dat op drukke dagen meer dan 1750 wagens door de Maldegemseweg rijden. Daarvan zijn er ruim 1600 bij die de ganse straat doorrijden en de Maldegemseweg dus enkel gebruiken om de rit Knesselare-centrum van en naar Maldegem iets in te korten.

Op lange termijn moet de straat afgesloten worden van zodra de N44 een primaire weg categorie I wordt. Hoe men dit gaat aanpakken, is nog altijd niet duidelijk en ik zal blijven ijveren voor een intunneling.

Daarom werd er nu nagedacht of naar aanleiding van de riolerings- en wegenwerken er niks gedaan kon worden.

De gemeente heeft vorige week een informatieavond georganiseerd voor de buurtbewoners. Daar bleek grotendeels een instemming om de Maldegemseweg af te sluiten.

Persoonlijk ben ik ook van mening dat half afsluiten (hetzij inrijdend verkeer van de N44 onmogelijk maken, hetzij uitrijdend verkeer naar de N44 verhinderen) geen oplossing zou brengen. Integendeel zou men dan nog sneller gaan rijden in de richting die openblijft.

We hebben ook duidelijk gezegd op de gemeenteraad dat men bij het afsluiten tegelijk lichten moet plaatsen aan de “poezenhoek” (kruispunt Maldegemseweg-Urselseweg). Tijdens de spits is het daar nu al enorm aanschuiven, laat staan dat als al het verkeer van de Maldegemseweg en omgeving (H. Sakramentsstraat, Kouter, Nieuwstraat, Wijngaard, Groene vijvers, …) dat nu richting Maldegem de N44 oprijdt, dan langs daar moet rijden.

Die lichten moeten dan ook goed geregeld worden. Tijdens de spits zal men rekening moeten houden met verkeer van en naar de gemeenschapsschool. Men moet ook aanpassen aan de lichten op de N44 zodat men een vlotte doorstroming krijgt. Ook moet bekeken worden dat de groene pijlen voldoende lang aan blijven voor het verkeer dat van Aalter komt.

We vroegen ons wel af wat het gevolg zal zijn voor de andere straten. Er zal meer verkeer door de Nieuwstraat en Eentveld zijn weg van en naar het centrum zoeken. Laat ons dus hopen dat hier geen cascade is ingezet waarbij we de ene straat na de andere moeten afsluiten.

Daarom blijf ik pleiten dat men eindelijk eens werk gaat maken van één groot verkeerscirculatieplan. In het begin van de legislatuur was daar al sprake van maar nu vijf jaar later hebben we daar nog altijd niks van gezien.

Met knutselwerk en enkele paaltjes alleen gaan we er niet geraken!

De volgende gemeenteraad gaat door op woensdag 9 februari 2011 om 20u in de raadszaal van het gemeentehuis te Knesselare.

De dagorde:

1. Spreekrecht burgers;

A-punten

2. Actualisering ramingen wegen en rioleringswerken Aalterseweg-Maldegemseweg en Maldegemseweg-H. Sakramentstraat;

3. Mobiliteit, N 44 – kruispunt Maldegemseweg – N 44 / Keistraat – N44;

4. Opmaak leegstandsinventaris – overeenkomst;

5. Sociaal verhuurkantoor – goedkeuring overeenkomst;

6. Politiereglement Rozestraat parkeerverbod;

7. Drugspreventie:

7.1 – Budget 2011 – goedkeuring;

7.2 – Jaarplanning 2011 – kennisname;

7.3 – Werkingsverslag 2010;

7.4 – Jaarrekening 2009.

C-mededelingen

D-punten – mondelinge vragen van raadsleden

De inwoners en courante passanten zullen de afgelopen wintermaanden gemerkt hebben dat de Nieuwstraat vaak grotendeels pikdonker bleef. Tijdens de ernstige sneeuwval was het zelfs ronduit gevaarlijk.

Iedere keer heb ik onmiddellijk Eandis en ons gemeentebestuur verwittigd. De laatste keer heb ik met de werklui ter plekke gesproken met de vraag eens grondig alles na te kijken. Eerder was gezegd dat men een kapotte kabel vermoedde en dat herstelling dan niet meer voor de winter zou zijn.

Nu is echter gebleken dat het ging om een fasekabel die verkeerd was aangesloten en dus kortsluiting gaf bij bepaalde omstandigheden. Dit is nu verholpen en bijgevolg zouden alle lampjes nu mooi moeten blijven branden.

Vandaag was dan de grote dag: een persoonlijke rondleiding op het vliegveld van Ursel (met dank aan Tom, die open was en veel uitleg gaf).

Heel veel dingen geleerd. Sommige zaken zijn duidelijk het gevolg van slechte communicatie.

Een voorbeeld?

Er wordt het gerucht rondgestrooid dat de piloten zich zichtbaar niet aan de regels houden door boven verboden gebied te vliegen, met name de dorpskernen van Ursel en Knesselare.

In werkelijkheid zijn beide kernen “te vermijden”, maar niet verboden. De aanvliegroutes zijn van die aard dat ze niet boven de kernen komen.

Maar het is niet verboden om boven onze dorpen te vliegen, het wordt gevraagd te beperken. En als ze boven de dorpen vliegen, moeten ze een minimale hoogte aanhouden.

Dus ze overtreden geen regels en dat suggereren is enkel olie op het vuur gooien, moet ik nu toegeven.

Ik heb ook een mogelijke verklaring voor het stuntvliegen: er moet ook af en toe geoefend worden op landen op een niet-vliegveld en dat oefent men dan op de velden in de buurt.

Let op, ik wind er ook geen doekjes om. Waar mensen zijn, worden fouten gemaakt en worden regels overtreden. Zo zal het ook zijn bij de vliegclubs, maar er wordt zoveel gecontroleerd dat het eerder beperkt zal zijn.

Levensgevaarlijke fietsers

Ik heb vandaag wel iets gezien wat me geschokt heeft. Fietsers en wandelaars die zonder rondkijken de landingsbaan oversteken.

Ik zou het niet aandurven. Wat gaan die idioten doen de dag dat er een ongeval van komt? Het aangrijpen als een extra reden dat vliegen daar niet past?

Laat ik daarin duidelijk zijn. Wat niet past op een vliegveld is fietsen en wandelen.

Als dit het gevolg is van groene jongens die oproepen om één of ander zeldzaam distelplantje te gaan bewonderen, dan zouden die beter eens goed nadenken hierover.

Fundamentele keuze

Wat betreft het vliegveld zelf en alle gedoe hieromtrent?

Dat gedoe met vergunningen is een juridisch steekspel waar men zaken uit de kantlijn gebruikt, terwijl men veel beter eens zou stilstaan bij de fundamentele keuze.

Met name, waar willen we naartoe met het Drongengoed?

Willen we een groot natuurgebied van maken? Liefst zelfs een stiltegebied.

Fijn, maar dan moeten alle consequenties getrokken. Geen luchtvaart meer, geen parkings in het bos, de Drongengoedhoeve niet als trekpleister en geen (recreatieve) bewoning meer in Groen Ursel.

Is dit wat we willen? Een natuurreservaat dat we omheinen en enkel onder strikte begeleiding mag betreden worden?

Het kan een keuze zijn om natuur puur natuur te laten zijn. Het zou gedurfd zijn in onze contreiën.

Of willen we eerder een gebied met enkele toeristisch aantrekkelijke troeven. Een stukje groen, maar waar de mens centraal staat?

Willen we genieten van de Drongengoedhoeve als trekpleister? Als een plek waar het leuk vertoeven is? Waar we zondags iets kunnen gaan drinken en wat wandelen?

Dan moet men aanvaarden dat er ook parkings moeten komen, en geen twee kilometer verder. De dag van vandaag willen we genieten van de natuur door er in te rijden met onze auto, uit te stappen, wat rond te wandelen, iets te kunnen drinken en weer in te stappen.

Kunnen we dan ook niet aanvaarden dat er gewoond wordt in de bossen? Dat heeft ook zijn charme en kan je bezwaarlijk hoogdynamische activiteiten noemen.

Aanvaarden we het vliegveld? Moet kunnen, maar dan moeten we dat ook volledig aanvaarden. Je kan geen vliegactiviteiten aanvaarden, maar verbieden dat men loodsen en een clubhuis zet. Men kan niet zeggen dat het Drongengoed in aanmerking komt als stiltegebied, maar vliegen dan makkelijkheidshalve een laagdynamische dagrecreatie noemen.

Durven keuzes maken

Het probleem is dus enerzijds simpel en anderzijds complex, heb ik vandaag beseft.

Zoals vaker is het probleem dat het bestuur, vorig noch huidig, een keuze durft maken. Het is een natuurgebied, maar vliegen moet kunnen, maar dan wel beperkter en zonder milieubezwarende loodsen en zo.

Het is natuurgebied waar men mag wonen, nog voor 20 jaar, maar daar mag dan geen enkele bouwovertreding. Eerst mag er nog gebouwd worden, dan niet meer. Verkavelingen worden vergund, maar verbouwingen niet meer. Wederom: geen keuze durven maken.

Het is natuurgebied met een toeristische trekpleister, maar er naar toe gaan mag enkel op middeleeuwse manieren.

En in plaats van keuzes te maken, steekt men zich op verschillende beleidsniveau’s weg achter mekaar.

Duidelijkheid gevraagd

Na vandaag ga ik dus op zoek naar duidelijkheid. Er moet voor iedereen duidelijkheid komen. Ofwel maakt men er natuurgebied van en dan moet alles en iedereen er uit.

Of gaan we als beleidsmensen stilstaan bij de realiteit en wat de mensen willen? Men wil er kunnen wandelen, drinken en spelen. Men wil er kunnen wonen. En men wil er kunnen vliegen.

De keuze is dus simpel: kiezen tussen boom of mens. Om die keuze draait het en ik zal nog hard nadenken over die keuze, maar tegelijk zal ik proberen iedereen mee te krijgen in het maken van die keuze. Alle beleidsmensen moeten durven kiezen en de consequenties aanvaarden.

Dan stopt deze strijd eindelijk eens, want nu gaat het niet over de fundamenten en zal het probleem niet opgelost geraken.

Nu ik stilaan begrip begin op te brengen voor de piloten in Ursel en hun pogingen zich in regel te stellen met de nodige reglementering, wil dat nog niet zeggen dat ik het dossier van Groen Ursel uit het oog ben verloren.

Meer nog: ik vind dat mensen hun huis afpakken nog van een andere categorie is dan het verbieden van een hobby. De twee dossiers staan los van mekaar, maar ik vind het onrechtvaardig dat er verschillend opgetreden wordt.

Daarom heb ik volgend punt ingediend op de gemeenteraad van woensdag 12 januari 2011.

Voorstel tot verleggen van de tolerantiegrens in het Drongengoed

Beschrijving van de huidige toestand

Doorheen het Drongengoed loopt van zuidwest naar noordoost een onzichtbare maar duidelijke tolerantiegrens, net ten zuiden van het vliegveld:

Sta me even toe enkele vaststellingen te doen per gebied.

In het noordelijke deel (dus boven de rode lijn):

• Mogen er een pak activiteiten plaatsgrijpen zonder milieuvergunning.

• Zijn er “maar enkele” klachten wegens overlast, maar die worden genegeerd.

• Staan er verschillende bouwwerken zonder enige bouwvergunning.

• Zijn quasi geen mensen uit ons dorp actief.

• Levert geen inkomsten op voor onze gemeente.

In het zuidelijke deel:

• Wonen enkele honderden mensen, burgers van Knesselare.

• Betalen allemaal belastingen: aanvullende personenbelasting, opcentiemen, algemene leefbaarheidsbelasting (sic), …

• Betreft vergunde verkavelingen.

• Zijn bouwovertredingen, maar meestal is de basisvergunning wel in orde.

• Zijn geen klachten op overlast.

Maar het grootste verschil tussen beiden gebieden zijn de tolerantiewaarden die ons bestuur hanteert.

In het noordelijk gedeelte, worden de overtredingen – en ik laat aan uw oordeel over of deze zwaarder zijn dan in het zuidelijk gedeelte – onder de goedkeuring van de burgemeester toegelaten. Ik citeer uit Het Laatste Nieuws van dinsdag 4 januari 2011:

“Er zijn klachten over geluidsoverlast, maar zolang de clubs zich in orde stellen met alle vergunningen en het vliegen beperkt blijft tot het weekend zie ik geen probleem.”

We kunnen onze burgemeester begrijpen: zomaar de hobby stilleggen van enkele clubs is geen lichtvaardige beslissing. Goed dat hij zijn nek hiervoor uitsteekt.

In het zuidelijke gedeelte geldt echter een nultolerantiegrens. De minste bouwovertreding wordt afgestraft. Mensen krijgen te horen dat hun huis moet afgebroken worden. Ze verliezen onmiddellijk hun woonrecht. En dit omdat ze enkele vierkante meters te veel hebben gebouwd, of vensters gestoken waar niemand last van heeft.

Wat weegt zwaarder? Een hobby afpakken of een huis afpakken?

In beide dossier heeft de gemeente niet het laatste woord, maar onze burgemeester kan wel dezelfde tolerantie hanteren in beide gebieden. Als er in het noordelijk gedeelte wetens willens niet wordt opgetreden, waarom wordt er in het zuidelijk gedeelte dan – met intensieve medewerking van de gemeentediensten – wel opgetreden?

Ons voorstel

Ons voorstel is dan ook heel simpel. We vragen de heer burgemeester rechtvaardig te zijn en iedereen met dezelfde tolerantieregels te bejegenen.

Als er flagrante bouwovertredingen – zijnde zonder enige vergunning – wel wordt toegelaten, dan vragen wij dat de burgemeester zijn functie gebruikt om ook in het andere gedeelte de diensten onder zijn bevoegdheid bevel te geven niet op te treden tegen kleinere overtredingen.

Aan ieder van de raadsleden vragen we dat ze in eer en geweten beslissen en publiekelijk hun stem uitbrengen of ze akkoord gaan met het afpakken van huizen enerzijds en het toelaten van een hobby anderzijds. Daar gaat deze stem over: niks meer maar vooral niks minder.

Voor mij is de maat vol. Er is blijkbaar een mail rondgestuurd met de oproep mij eens stevig aan te pakken omtrent het vliegveld in Ursel.

Ik kan begrijpen dat de gemoederen oplaaien nu de sluiting nakend is, maar tegelijk hadden enkele piloten mij reeds goede argumenten bezorgd waardoor ik begon te begrijpen waar de problemen zaten.

Ik wilde dan ook met die mensen verder praten, maar als men (andere piloten/leden van de clubs) mij fysisch gaat bedreigen, dan heeft dit maar 1 effect: dan stoppen de gesprekken en dan wint diegene die me met valabele argumenten heeft kunnen overtuigen mijn stem.

Ik trek me dus vanaf nu geen kloten meer aan van dat vliegveld, voor mijn part komt er subtropisch zwemparadijs in de plek of pakken de militairen het terug in dienst.

En nog dit aan alle leden: ik had documentatie in handen die me begrip deed opbrengen voor jullie standpunten. Die gaat nu achter slot en grendel. Als jullie vliegveld gesloten wordt, kijk dan eens boos naar de ruziestokers die het nodig vinden om mensen te gaan bedreigen. Als ze dat met mij doen, hebben ze dat ook bij anderen gedaan. Misschien zelfs bij milieuambtenaren.

Moeten jullie dan nog verwonderd staan dat milieuvergunningen die eerst toegekend worden, nadien in beroep vernietigd worden?

Doe zo voort mensen, ik wens jullie veel succes.

Ik trek mijn handen van dit dossier.

Ik krijg de laatste dagen meer en meer telefoontjes en mailtjes van mensen die klagen dat in hun straat nooit gestrooid wordt.

Ik verwijs dan altijd eerst naar het strooiplan dat op de gemeentelijke website staat.

Maar nu blijkt steeds meer dat straten die rood ingekleurd staan als “te strooien”, helemaal niet gestrooid worden.

Al dagen vrees ik voor ongevallen en vandaag was het notabene vlak voor mijn deur zo ver. Niet te verwonderen natuurlijk, want die drempel hier is al in normale omstandigheden al moeilijk genoeg om te nemen. Met het vriesweer zie ik heel wat chauffeurs sukkelen: als je te traag rijdt, beginnen je wielen te slippen om er op te geraken. Ga je te snel, dan riskeer je dat je door de bots omhoog begint te schuiven en eenmaal je schuift op die ijsvlakte, is er geen stoppen meer aan.

1 keer heb ik de vluchtheuvel gestrooid weten worden, in het begin van het vriesweer. Precies alsof hij gekruid moest worden als een gerecht.

De gevolgen vandaag zijn er naar. De wagen is total loss, de bestuurders zit in het gips.

Ik ben benieuwd of dit geen staartje krijgt. In Damme dagvaardde men ooit de burgemeester voor een slecht verlicht kruispunt. Zou hier dan niet hetzelfde gebeuren omdat die vluchtheuvel niet gestrooid was. Ik hoop dat dit geen dure grap wordt voor de gemeente, want ofwel wordt de gemeente aangeklaagd ofwel de burgemeester, maar dan zal die de advocatenrekening wel doorgeven aan het schepencollege en dus aan de gemeente. (Persoonlijk opdraaien voor de rekening zal pas gebeuren bij een eventuele veroordeling, en zelfs dan nog…)

Ik heb dan ook inmiddels aan schepen Speeckaert enkele schriftelijke vragen gesteld. Heeft onze gemeente nog genoeg zout? Is er uit overmacht nog amper gestrooid? Hoe komt het dat belangrijke verbindingswegen geen enkele gestrooid werden, ook niet in het begin van de winterprik.

Wederom heb ik zelf geen antwoord klaar als de mensen mij zeggen “waarom betalen we 87,50¤ gezinsbelasting, 1650 opcentiemen en 8% personenbelasting als er zelfs niet één keer kan gestrooid worden”.