David Geens – De kunst van het mogelijke

De laatste weken heb ik een rust gevonden die ik in jaren niet heb gehad. Na een reeks emailtjes van “dit kan je toch niet doen, denk aan ons dorp” na mijn bekendmaking over de lijstvorming, is mijn mailbox opgedroogd, zijn de telefoontjes gestopt, maar heb ik vooral mijn hoofd kunnen leegmaken.

Ik ben al sinds mijn achttiende politiek actief, voor en achter de schermen. Na 20 jaar is het misschien het wel eens goed wat afstand te kunnen nemen.

Ik kan niet ontkennen dat het gewoon eens deugd doet me een pak minder zorgen te maken en grinnikend rond te kijken naar de rest van de campagnes. Ook binnen de N-VA doet het deugd. Ik draai al een tijd mee en er zijn nu een pak nieuwkomers. Veel daarvan moeten de stiel nog leren en maken veel fouten. Ik ben niet het type van de schoonmoeder die kijvend met het vingertje wil staan zwaaien. Beschouw me eerder als de vader die goede raad zal geven als hij daar om gevraagd wordt.

Ik heb deze week dan ook mijn ontslag gegeven als arrondissementeel secretaris van N-VA Gent-Eeklo. Ook daar is het beter dat iemand anders de fakkel overneemt. Het kost me te veel moeite om me nog in te zetten met de inzet die men van mij gewoon was.

Ik geef toe dat er nog een reden meespeelt. Sinds enkele maanden ben ik geroepen als raadgever in het presidium van de gemeente Gent in de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Onze kerk – ook wel de mormoonse kerk genoemd – heeft geen betaalde clerus. Het zijn allemaal leken die taken vervullen ten dienste van hun medegelovigen.

De taak die ik nu heb opgenomen is een belangrijke stap in mijn leven die gewoon een verder zetting is van het dienstbetoon dat ik als idealist ook in de politiek heb willen volbrengen. Ik vind dat ik zoveel gekregen heb in mijn leven, dat het mijn taak is om iets terug te geven. 20 jaar heb ik dat gedaan via de politiek, hoewel dat soms heel moeilijk was. Als idealist loop je vaak met je hoofd tegen de muur.

Nu ga ik mijn energie steken in mijn roeping. Net zoals ik normen en waarden in de politiek verdedigde, zal ik mij daarvoor inzetten vanuit mijn taken binnen de kerk. Nog meer dan vroeger zal ik mijn medemens kunnen dienen. Ik geloof immers dat we met een reden hier op aarde zijn en dat het onze taak is iedereen de kans te geven dit te leren kennen.

Ik geniet momenteel van volle teugen van de avonden dat ik bezig ben met huisonderwijs bij mijn broeders en zusters, om mee op bezoek te gaan met de missionarissen die actief zijn in onze regio of gewoon te helpen bij allerlei activiteiten in onze kerk.

Voor mij verandert er wezenlijk niet zo veel. Mijn inzet in de politiek en in de kerk hebben dezelfde oorsprong: mijn geloof dat me aanzet tot het dragen van verantwoordelijkheid. Dat zijn geen tegengestelden, hoewel het soms moeilijk is om aan politiek te doen op een moreel aanvaardbare wijze. In ons land is de tegenstelling religie-politiek vrij groot. In de VS is dat duidelijk anders.

Voor mij stopt hier dus de actieve politiek. Passief zal ik altijd betrokken blijven bij het welvaren van onze maatschappij, op eender welk niveau. Ik kan me dus heel goed inbeelden dat ik net zoals voor ik verkozen was in de gemeenteraad, gewoon vrank en vrij mij gedacht zal zeggen over bepaalde zaken. He, wie weet zal ik zelfs af en toe gebruik maken van het spreekrecht op de gemeente. Of zal ik later misschien een groep mensen begeleiden om een nieuwe politieke beweging op te starten met goede raad. Of… misschien dat ooit vanuit mijn gedrevenheid de mensen te helpen ik wel weer politiek actief word. Zeg nooit nooit…

Maar nu moest ik keuzes maken. Mijn dagen tellen ook maar 24u en er is altijd eerst mijn gezin en mijn bedrijf geweest. Politiek stond op de derde plaats en die plaats is nu ingenomen door dienstbaarheid in de kerk waartoe ik behoor. Ik

Omdat ik vaak de vraag krijg “voor wie moeten we stemmen”, geef ik alvast gewoon even mee hoe ik stem. ik heb niet het idee dat ik u moet vertellen hoe u moet stemmen, maar ik laat u graag weten hoe ik de zaken bekijk.

Voor de gemeente stem ik blanco.

Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om op Groep9910 te stemmen. Het zijn goede beheerders van lopende zaken, maar structureel of strategisch denken is hen vreemd. Onze gemeente is er de afgelopen zes jaar maar een beetje slechter op geworden (ik denk oa aan de verhoging van de grondbelastingen), maar er is zeker niks positief gebeurd. We hebben nog geen containerpark, de parkeerproblemen zijn niet opgelost, het zwaar verkeer crosst nog steeds door de woonkernen van Knesselare en Ursel, de overstromingen in Ursel dorp zijn na alle werken nog steeds afhankelijk van zes ijzeren staven om een schuilkelder open te zetten, de mensen uit Groen Ursel worden nog steeds gedeporteerd naar een reservaat ergens ver weg, de uitbreiding van de KMO-zone is nog veraf, de beloofde upgrades van de bibliotheek en sportcentrum is er niet, maar we hebben wel alles wat we bezitten uitverkocht, een bestuurssecretaris aangesteld aan het begin van de legislatuur die perse nodig was, maar sinds de benoeming constant in loopbaanonderbreking is (zo nodig was het dus), …

Moet ik nog doorgaan?

Op Groen kan ik ook niet stemmen. Ik prijs hen voor hen inzet voor de bomen, distels, grasbermen enz… maar als je Groen laat doen, moeten we allemaal te voet gaan, mogen we nergens nog parkeren, mogen we enkel het Drongengoed binnen op de dagen dat het volle maan is op een oneven zondag, moeten we de helft van de woningen als sociale woning zien en besteden we 10% van ons budget aan derdewereldhulp.

Bovenstaande is uitvergroot en als grap bedoeld, voor er weer iemand op zijn achterste poten staat, maar ik wil duidelijk maken dat ik niet uiterst links zal stemmen.

En dan hebben we nog Eva. Moet ik daar woorden aan vuil maken? Het beste bewijs dat onze gemeentepolitiek een groot circus is, vind je nu in het feit dat we een echte dorpsnar zullen hebben.

Mensen die denken dat ze zo het beste een proteststem kunnen uitbrengen, wil ik twee dingen mee geven:

ten eerste moet je je afvragen of het goed is voor de politiek als er mensen in de gemeenteraad gaan zitten die ze zien vliegen (oa in het Drongengoed),

ten tweede moet je beseffen dat als er veel stemmen op Eva komen die hem meer dan 1 zetel zouden geven, die extra stemmen gewoon naar de meerderheid gaan. Zo ver dus voor een proteststem.

Dat laatste is trouwens mede de reden waarom ik geen eenmanslijst heb ingediend. Te veel stemmen van mensen die tegen Groep9910 zouden willen stemmen, zouden zo op ondemocratische manier toch net naar die meerderheid gaan.

Neen, ik stem blanco. Een oud

Ik heb gisteren met gemengde gevoelens meegemaakt, dat geef ik grif toe.

In Knesselare is het duidelijk dat ondanks de vele zure oprispingen, de burgers nog tevreden zijn met hun bestuur. 65% is een mooie score en daar wens ik Groep9910 proficiat mee. Ze hebben een duidelijk mandaat om verder te regeren.

Ik hoop echter dat ze enkele opmerkingen langs de zijlijn niet uit het oog zullen verliezen. Ten eerste hebben ze met 65% slechts normaal 12 of 13 zetels. De 14de zetel die ze hebben gehaald, is dus een overschot van de proteststemmen op Bart Van Daele. Dat was trouwens voor mij één van de redenen waarom ik geen eenmanslijst heb ingediend: stemmen op mijn lijst zouden zetels opgeleverd hebben voor Groep9910 en dat vind ik ondemocratisch (hoewel het perfect wettelijk is).

Ik hoop trouwens dat Van Daele deftig oppositiewerk gaat voeren. Hij heeft een pak proteststemmen binnengehaald, laat ons hopen dat hij meer doet dan enkel de clown te gaan uithangen met onrealistische doelen.

Ik hoop tegelijk dat Groep9910 beseft dat 22.5% van de stemmen duidelijk proteststemmen waren. Mensen die het dus niet eens zijn met hun beleid. Dat cijfer ligt nog iets hoger als je het zo moet uitdrukken, want ik denk dat ook Groen zelf zal toegeven dat ze hun vooruitgang deels te danken hebben aan het ontbreken van een andere oppositiepartij.

Los daarvan ben ik opgelucht dat ik de juiste keuze heb gemaakt. 65% bewijst dat Knesselare en Ursel best tevreden zijn. Zelfs al stel ik vast dat Fredy Tanghe 600 voorkeursstemmen is kwijtgespeeld op zes jaar tijd.

De komende zes jaar worden dus zes jaar waarin Groep9910 helemaal de handen vrij heeft, buiten degelijk weerwerk op sommige vlakken van Roland Bonami.

Ik ben er nu al zeker van dat over zes jaar andere mensen lijsten zullen vormen, zeker wetende dat figuren zoals Christoph Mouton en Joeri Roose nu geprobeerd hadden een lijst te vormen, maar net als ik hebben moeten vaststellen dat er te weinig bereidwilligen waren om een lijst te vormen. De kans is groot dat je van beide heren opnieuw hoort de volgende maal.

Ik heb lang nagedacht wat er voor mij zal veranderen. Eigenlijk ga ik nu terug naar mijn roots van zes jaar gele

Ik heb voor de gemeenteraad van volgende week woensdag 9 september volgende vraag ingediend:

Voor wie regelmatig langs de N44 rijdt, is het al opgevallen dat er verschillende woningen te koop staan, sommige al langere tijd.

Onlangs werd ik gecontacteerd door enkele van deze mensen en door hun buren, die met grote vraagtekens zitten omtrent de toekomst van de N44 en bijgevolg van hun woningen.

Er werd reeds in het verleden gezegd dat de N44 zal afgesloten worden voor erftoegangen en dat er ventwegen zullen komen.

Wie echter uit zijn doppen kijkt, weet dat er huizen zijn die vlak aan het voetpad liggen en die onmogelijk overeind kunnen blijven indien er ventwegen worden aangelegd. Onteigeningen lijken dus onvermijdelijk.

Wanneer zal het streefbeeld definitief opgemaakt worden en een lijst opgesteld worden van de woningen die onteigend moeten worden?

Het is immers al erg genoeg gedwongen je huis te moeten verlaten, maar jarenlang in onzekerheid leven maakt het nog veel erger.

Zal ons gemeentebestuur in deze materie een duidelijk standpunt innemen? Zullen er maatregelen genomen worden om deze inwoners zo snel mogelijk te informeren?

Kan het bestuur er niet voor zorgen dat woningen die onteigend moeten worden, nu reeds bij vrijwillige verkoop door de overheid (hetzij gemeentelijk, hetzij gewestelijk) worden aangekocht?

Mag ik de betrokken inwoners vragen om massaal aanwezig te zijn op de gemeenteraad

Ik wil eerst zeggen dat ik begrijp dat het voor geen enkel individu leuk is om ontslagen te worden. Persoonlijk is zoiets altijd een drama.

Maar economisch gezien moeten we aanvaarden dat bedrijven het soms goed doen en soms slecht doen. Vakbonden lijken daar geen rekening mee te houden. In goede tijden eisen ze hun “deel van de winst” op, want de werknemer heeft daarvoor gezorgd. In slechte tijden eisen ze “ondersteuning van de koopkracht” van de werknemers die het moeilijk krijgen.

Kortom, voor de vakbonden moeten bedrijven alsmaar uitgeperst worden. Ik wil het nog eens meemaken dat een vakbond oprecht zegt “ok, nu het wat minder gaat, gaan wij onze leden

Tien jaar lang hebben de kinderen op de Hoogte en uit de omgeving kunnen genieten van een stukje grond met enkele speeltuigen.

In tegenstelling tot wat veel mensen dachten, was deze grond geen gemeentelijk

De gemeenteraad heeft vanavond, meerderheid tegen minderheid, de belastingstarieven voor 2011 goedgekeurd.

De aanvullende personenbelasting blijft op 8%, de opcentiemen blijven op 1650.

Daarmee blijven we bij de duurste gemeenten van het Meetjesland. Ik blijf het spijtig vinden dat dit vooral jonge gezinnen treft.

Oudere gezinnen hebben meestal een woning die er al langer staat en aangezien kadastrale inkomens voor bestaande woningen toch nooit wordt aangepast, zijn deze steevast lager.

Omgekeerd kunnen hypothecaire kredieten en dergelijke door jonge gezinnen in mindering gebracht worden van de personenbelasting, waardoor een procent gemeenteheffing ook daar relatief minder doorweegt voor jonge gezinnen, mocht men daarvoor kiezen.

Ons gemeentebestuur blijft dus de kaart trekken om vooral de ouderen te sparen.

Dit blijkt ook uit het feit dat men de algemene leefbaarheidsbelasting op 87,50€ houdt. Een forfaitaire belasting die dus zwaarder doorweegt op de fragielere budgetten van jonge gezinnen.

Men zou beter dit reglement aanpassen zodat gezinnen met kinderen deze ALB niet of quasi niet zouden moeten betalen.

Als argument schermt men altijd met de budgettaire toestand van de gemeente, maar men zou beter eens werk maken van besparingen.

Vanavond ben ik gaan luisteren naar de voordracht van een flamboyante politiechef: Glenn Audenaert, chef van de federale recherche in Brussel.

Vooreerst wil ik zeggen dat het een aangename spreker is. Hij vertelt op een gezapige manier, smijt er al eens een woord tussen van “daarvoor moet ge kloten hebben” en is niet op zijn mondje gevallen.

Zijn standpunten zijn echter wel controversiëler. Ik heb enkele zaken genoteerd die me opvielen.

“Het Vlaamse denken is bekrompen. We zouden beter Sarkozy volgen die de ring rond Parijs met 25 km uitbreidt. We leven niet in een kleine regio, wel in een mondiale aaneenschakeling van metropolen. Brussel slikt elke maand 15000 nieuwe inwoners en kan niet groeien. […] Brussel moet trouwens niet meer geld op. Al dat Europees gedoe zorgt voor genoeg welvaart. Maar Brussel moet wel kunnen groeien.”

Ook op andere momenten maakte Audenaert duidelijk dat hij kiest voor een terugkeer naar een sterker België. De rijkswachter in hem is zeker niet dood. Het zal ook niet voor niks zijn dat hij in Knokke woont en zich elke dag door een chauffeur naar en van Brussel laat vervoeren.

Hij noemde de houding van de Vlamingen momenteel hypocriet. “Wij doen nu wat we ze vijftig jaar hebben verweten. Bij de politie worden bewust vergaderingen gehouden ‘ieder in zijn eigen taal’ zodat de Franstaligen het niet begrijpen en stilzwijgend akkoord gaan. Vijftig jaar hebben we geleerd dat alle Walen lui zijn. Massale conditionering, noem ik dat.”

“Politie is nazorg. Met politie kan je geen structurele preventie van criminaliteit verzorgen. Daarvoor dient het onderwijs. Allochtonen moeten in kleine klasjes hun taalachterstand inhalen en goed onderwijs krijgen. Anders zitten ze op een glijbaan richting criminaliteit of richting fundamentele religie. Kies maar wat het ergste is. Ze mogen gerust een heel stuk van het politiebudget afnemen, op voorwaarde dat het integraal naar onderwijs gaat.”

Daarbij moet er veel aandacht gaan naar vrouwen, zeker van allochtone afkomst. Zij kunnen er volgens hem voor zorgen dat de allochtonen vijftig jaar vooruit gaan in de tijd. “Want we moeten ook durven achterom kijken: België was het laatste Europese land dat stemrecht voor vrouwen invoerden. In 1975 was overspel voor een vrouw nog een misdrijf. En in de kerk moesten vrouwen links en met een sluier. Wat is het verschil met vrouwen achteraan in de moskeeën met een hoofddoek?”

Volgens hem is de criminaliteit bij allochtonen niet hoger dan bij autochtonen. Hij vindt dus ook niet dat daar bijzondere aandacht moet naar toe gaan. Wel naar meer onderwijs en arbeidskansen voor allochtone jongeren.

Verder is hij vragende partij om meer regelgeving te creëren voor wat de politie zou mogen doen: mogen er meer camera’s komen die alles registreren? Mag er actiever afgeluisterd worden, emailverkeer gevolgd worden? Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar is daar wel duidelijk een fan van, maar wil wel dat er duidelijk democratische regels zijn. Op dat vlak is hij duidelijk heel rechts: duidelijke regels van de staat om de staat te beschermen.

Hij ziet de strijd tegen terrorisme als een belangrijke prioriteit. “We moeten ons realiseren dat de politie op dit moment nog geen 10% van de informatie die ze in handen krijgt, kan verwerken. Vroeg of laat glipt er dus wel eens iets door het net waarvan men zal zeggen ‘die informatie had je in handen en je hebt er niks mee gedaan’. Dan lig ik op drie tellen buiten – liefst weggepromoveerd naar een land waar er 200 dagen per jaar de zon schijnt – aangezien ik nu eenmaal de smeltzekering van de politiek ben.”

Ook daar merk je tussen de lijnen een oproep voor meer big brother toestanden, om alles beter in kaart te kunnen brengen.

Daarom ook wil hij de versnippering van politiezones en vooral gerechterlijke arrondissementen wegwerken. Beter grotere gehelen met portefeuilles voor de specialisten ter zake. “Laat de directeur van de recherche in Antwerpen zijn expertise over drugshandel delen met de rest van het land. Hij weet het best hoe zoiets aan te pakken. Hij heeft dat geleerd op het Antwerpse Zuid, waar het twaalf ma

Een tijdje geleden stelde ik enkele schriftelijke vragen aan het schepencollege omtrent het wegeltje dat men aangelegd heeft tussen Kouter en Koffiestraat.

De burgemeester was zo goed me snel het volgende antwoord te bezorgen:

De voetweg van 1,60 meter ,zoals aangegeven in de Atlas der buurtwegen, is privaat eigendom met een openbare erfdienstbaarheid.

Dit werd aan de erfgenaam – eigenaar en de nieuwe eigenaar voor de verkoop meegegeven dat deze voetweg terug de oorspronkelijke functie moest verkrijgen . In de bouwvergunning is dit eveneens vermeld.

Alle bouwvergunningen worden automatisch doorgestuurd naar het kadaster voor verdere behandeling.

De afsluiting werd geplaatst op initiatief van – en betaald door de eigenaars.

Ik heb nu nog even voor de zekerheid nagevraagd of die doorsturing naar het kadaster betekent dat men geen grondbelasting (je weet wel, die hoge opcentiemen) moet betalen op de oppervlakte die als openbaar

Simpel geantwoord: nergens.

En waarom? Omdat de Franstaligen dat zo willen.

De Nota Vande Lanotte werd snel afgeschoten door CD