We komen zo stilaan aan het begin van het einde van Knesselare als zelfstandige gemeente. Niet dat ik daar rouwig om ben. In de eerste plaats omdat ik voorstander ben van sterke gemeentes. Mijn mening, op basis van veel studies die ik gelezen heb, is nog steeds dat publiek beleid best op het subsidiariteitsbeginsel gebaseerd is. Dat wil zeggen dat je beleid voert op het meest geschikte niveau. De vraag is natuurlijk wel niveau het best geschikt is.

Een sterke gemeente is nodig

Volgens mij is het basisprincipe dat beleid zo dicht mogelijk bij de burger moet gebeuren. Dus eigenlijk is het laagste niveau waarop je eerst focust, met name de stad of gemeente. Die moet de dingen regelen die ons echt raken in ons dagelijks leven. Wordt het huisvuil opgehaald? Komt er water uit de kraan? Is er sportinfrastructuur?

Vlaanderen komt uit een geschiedenis van kleine gemeentes, gehuchten gebouwd rond de kerktoren. Foutje in de geschiedenis? Zeker niet, dat was vroeger voor veel mensen hun ganse leefwereld waarin alles geregeld moest worden. Maar doorheen de tijd zie je alsmaar meer taken op dit niveau komen, taken die meer vereisen dan wat een gehucht aankan. Op typisch Belgische manier is dit geregeld met een brikbrak aan intercommunales geregeld. Maar eigenlijk hebben we gewoon grotere en sterkere gemeenten nodig. Alleen daarom al was en ben ik nog steeds voorstander van de fusie met Aalter.

Om het verhaal trouwens compleet te maken: het tweede niveau is volgens mij het niveau met de zachte sectoren die gebonden zijn aan cultuur, taal en identiteit. Voor mij is dat dus Vlaanderen. Iets als onderwijs hoort niet thuis op gemeentelijk of provinciaal (al helemaal overbodig) niveau, maar regel je in een homogene taalgroep. Idem voor gezondheidszorg, sport, cultuur, … Al de harde sectoren waar je sterk moet staan op mondiaal vlak, moet op Europees niveau aangepakt worden: economie, defensie, monetair, buitenlands beleid. Maar vooral: maak het eenduidig en niet een beetje hier, en een beetje daar. Dat is wat Europa nu is en dat werkt niet. Maak Europa sterker of schaf het af en draag de gevolgen.

Sterke politici om de belangen van Knesselare en Ursel te verdedigen

Maar terug naar de situatie hier. Knesselare gaat op in Aalter en dat mag in theorie een goede zaak zijn, er is toch een voorwaarde. Die voorwaarde is verbonden aan de reden waarom ik hier indertijd in Knesselare in de politiek ben gegaan en er ook weer ben uitgegaan: degelijke politici. Ik hou van Knesselare en Ursel en ik heb me er altijd aan geërgerd dat er zoveel politici waren die inhoudelijk niet zo sterk stonden. Door de jaren en ervaring van de huidige generatie lokale politici is dat enigszins verbeterd, maar het veroorzaakt nu met de fusie opnieuw onrust.

Nu we opgaan in een grotere gemeente, is het belangrijk om enerzijds loyaal te zijn aan onze nieuwe buren en te denken als één grotere gemeente, maar is het anderzijds niet verkeerd om in deze eerste legislatuur te zorgen dat onze belangen bewaakt worden. Per slot van rekening zijn wij nu de inwijkelingen. De “rest” is een ploeg die al langer gewoon is om samen te werken, de komende zes jaar zijn de echte integratiejaren. Er is uiteraard heel wat voorbereid, maar het echte werk start toch maar vanaf 1 januari 2019.

Daarom hoop ik dat er van uit ons dorp, gemeenteraadsleden verkozen worden die durven op hun strepen staan. Het zal nodig zijn want het parcours van Pieter De Crem is er één die mooie resultaten oplevert, maar onderweg toch ook slachtoffers gemaakt heeft. Pieter is een hoogbegaafd man en praat menige stuurlui onder tafel en dat weet hij. In die mate dat hij door de jaren heen een zekere arrogantie heeft opgebouwd die zijn luistervaardigheid heeft aangetast.

Ik zie nu wel dat hij op zijn lijst behoorlijk wat plaats gemaakt heeft voor Knesselaarse namen, maar de vraag is of hij de stemmen dan wel de meningen van die mensen wil hebben. Om tegen Pieter op te kunnen, moet je zelf uit goede huize komen. Daarom mijn bezorgdheid die me alsmaar meer bezig houdt. Puur op verdienste kan je niet ontkennen dat Pieter een goede burgemeester is, maar is het gezond om al die jaren almachtig aan de top te staan? Per slot van rekening weet ik uit eerste hand uit een ver verleden dat binnen de CD&V partijtucht heerst. Wie tijdens een meerderheid niet braaf in de pas loopt, wordt naar de backbench verwezen. Als het er dus op aankomt, is het dan wijs om onze belangen enkel te laten verdedigen door mensen binnen die partij, vraag ik me af?

Wie gaat er oppositie voeren voor de Knesselaarse belangen?

Ik hoop dus nog op degelijke mensen die de moed hebben om te komen op andere lijsten. Misschien met de moed der wanhoop, want door de N-VA Aalter/Knesselare onder de knoet te houden en te verleiden met enkele bestuursmandaten (een oud zeer dat binnen de N-VA altijd voor veel discussie heeft gezorgd, weet ik nog uit de tijd dat ik daar politiek secretaris was op arrondissementeel niveau), heeft men wel er voor gezorgd dat men een lijst heeft die kan rekenen op het stemgedrag van de lokaal minder geïnformeerde of geïnteresseerde burger. Creëert men dan echter niet een hond waar de staart met de rest van de hond kwispelt, is een goede vraag.

Dus mensen die durven opkomen op lijsten die misschien gedoemd lijken op oppositie, tenzij er meer mensen de bezorgdheid delen dat meer dan een halve eeuw CD&V/De Crem bestuur toch stilletjes aan genoeg is, die hebben we nodig. Ik zie gelukkig dat Groen ook een lijst heeft waar kansen worden gegeven aan mensen van ons dorp. Ik ben het ideologisch vaak niet eens met deze partij en deel niet al hun bezorgdheden laat staan hun oplossingen voor de wel gedeelde bezorgdheden, maar ik heb altijd ervaren dat hun fractieleden een gezonde inzet vertoonden om oppositie te voeren, zowel hier in Knesselare als in Aalter.

Maar ik zie dus een lacune voor het midden/rechtse speelveld. Waar moet de kiezer aan die zijde die bezorgdheden heeft die niet stroken met het beleid van De Crem naar toe? Sta me toe daar bezorgd over te zijn, want dat is net het stuk waartoe ik mij aangetrokken zou voelen om te stemmen. Zeker moesten het mensen zijn uit ons dorp die opkomen voor lokale belangen, zoals voor de mensen uit Groen Ursel, voor het eindelijk nemen van verkeersmaatregelen tegen het zwaar doorgaand verkeer zowel in Knesselare als Ursel, die er voor zorgen dat de goede kinderopvang in Knesselare kan doorgaan en gelijkwaardig kan georganiseerd worden in Ursel, die zorgt dat er ook aandacht is voor de snel vergrijzende bevolking van onze dorpskernen en tegelijk ondersteuning biedt voor onze lokale scholen die uitermate belangrijk zijn voor de vele jonge gezinnen die hier de afgelopen jaren gebouwd hebben (en nog willen bouwen).

Kortom, ik zou graag eens wat programma’s beginnen zien waar ik uit kan afleiden wat de toekomstplannen zijn met onze dorpskernen. Niet van de nietszeggende flyers die inspelen op de “we zijn nu één gemeente” met enkel wat foto’s, maar wel inhoud. Net dat wat ik vroeger vaak miste bij onze lokale politici…