David Geens – De kunst van het mogelijke

PUNT 26. VRAAG VAN CHRISTIAN BAUWENS (OPENBARE ZITTING)

Tussenkomst MUG Helikopter Oost-Vlaanderen

Mevrouw de voorzitter

Mijnheer Bauwens, u heeft het woord.

De heer Bauwens

Zeer dank u wel, voorzitter. Daar de MUG-helikopter die gestationeerd is in Brugge, West-Vlaanderen, ook interventies verricht in Maldegem, Knesselare, Zelzate, Hansbeke, Aalter en zeker verscheidene keren in Gent zelfs werd bij de budgetbespreking gevraagd een tussenkomst te voorzien voor deze dienst. Dit werd geweigerd omdat het een federale materie is. Nochtans, de provincie West-Vlaanderen geeft wel een ruime subsidie voor deze MUG-dienst. Ook, en dat is mooi, de gemeenten Aalter, Kruishoutem, Maldegem en Waarschoot geven een subsidie voor deze dienstverlening. In een tijd waarin het verkeer steeds drukker wordt, is het van belang bij ernstige gevallen of noodsituaties snel hulp te kunnen verlenen. Ik vraag mij af: wil men echter hier geen hulp verlenen aan een West-Vlaams initiatief dat ook voor een groot gedeelte in Oost-Vlaanderen en de Oost-Vlamingen ten goede komt? Waarom is dit voor West-Vlaanderen geen federale materie en blijkbaar voor Oost-Vlaanderen wel? Daar deze MUG-helikopter zijn diensten spontaan ook in onze provincie verricht, zou het toch aangewezen zijn een subsidie te verlenen. Het gaat hier tenslotte allemaal om mensen in nood op een snelle manier hulp te bieden. Dank u.

Mevrouw de voorzitter

Ik dank u, mijnheer Bauwens. Dan geef ik het woord aan de heer gedeputeerde. Mijnheer Couckuyt, u heeft het woord.

De heer gedeputeerde Couckuyt

Dank u, mevrouw de voorzitter. Ik wil even op een tussenkomst wijzen van een collega uit de Vlaams Belang-fractie die het bij een andere opdracht die wij als provincie vervullen in een open taakstelling die wij mogen vervullen en ook in de toekomst zullen mogen vervullen, dat dat in vraag gesteld werd als kerntaak of niet. Als wij het over kerntaken hebben, betekent dat dat wij het hebben over opdrachten waarin wij een unieke rol kunnen vervullen en te vervullen hebben die ons verleend wordt krachtens wet, decreet of dergelijke meer. Hier is de situatie duidelijk. De federale overheidsdienst Volksgezondheid voorziet de wetgeving waarin de werking voor de spoeddiensten, de MUG’s en dergelijke meer, binnen ziekenhuisregio’s voorzien wordt. In België zijn een honderdtal MUG-diensten erkend. Uitgangspunt is de snelle interventie tot op het terrein. Op plaatsen waar men een onvoldoende dekking met MUG’s zou bieden, wordt er bovendien een team voorzien dat niet met een MUG-arts, maar via het PID-systeem, dat is de paramedische interventiedienst, een opdracht vervult. Die paramedische interventiedienst zorgt ervoor dat een spoedverpleegkundige snel ter plaatse kan komen, slachtoffers stabiliseren, intuberen en dergelijke meer. Dus de federale overheid zorgt ervoor dat er een dekking is, dat er een evaluatie is van die dekking van het grondgebied en dat op die basis erkenningen plaatsvinden. Zo ook de erkenning van de MUG-dienst van het ziekenhuis AZ Sint-Jan in Brugge. Alles is dus gebaseerd op die snelheid en opde evaluatie ervan. We weten dat vooral in Zuidwest-Vlaanderen er een vrij dunne dekking is van het grondgebied. Dus het is vrij moeilijk om daar een voldoende dekking te krijgen met wagens. Dat betekent dat waarschijnlijk de evaluatie geweest is dat als enige plaats in België er een MUG-helikopter is in West- Vlaanderen. Maar er is een half en half-oplossing. De MUG-dienst wordt erkend, maar de situatie van dit via een heli te doen door de lucht wordt dan niet gefinancierd of niet voldoende gefinancierd. Er is een kleine toelage van Vlaanderen aan de vzw die dit organiseert. Voor de rest is het eigenlijk behelpen, de bedelstaf, om aan de middelen te geraken. In ieder geval, de provincie heeft in gans dit gegeven geen rol. De vraag die u terecht stelt naar: hoe komt het dat men in West-Vlaanderen dit wel financiert en in Oost-Vlaanderen niet, en dat dit een provinciale bevoegdheid nog zou blijven in West-Vlaanderen en hier niet, is nogal duidelijk. Op een bepaald moment wordt men geconfronteerd met een aantal toelagen die in de toekomst niet meer mogelijk zullen zijn. En dan komt zo een dossier bij een minister die verantwoordelijk is voor volksgezondheid en die vaststelt dat dit een toelage is die Vlaanderen ook in de toekomst niet zal kunnen verlenen aan een federale overheidsopdracht. We hebben ook zo een aantal zaken. We hebben een lijstje aan Vandeurzen gegeven en gezegd: deze zaken wensen wij bestendigd te zien als afgelijnde opdracht door Vlaanderen gefinancierd. Voor West-Vlaanderen stond op dit lijstje die MUG-helikopter. Ik denk dat men daar geen oplossing voor had in Vlaanderen om dit op een of andere manier te financieren. Vlaanderen zal moeilijk een helikopter kunnen financieren in West-Vlaanderen en dan niet in de andere provincies. Dus dit is geen Vlaams beleid. Het is opnieuw duidelijk dat dit apart moet benaderd worden. Dus heeft men een oplossing gezocht in de opleiding ambulanciers. Een opleiding ambulanciers, ja, wij doen dit ook. We financieren dit via PAULO, via Medov. Dit gebeurt ook. Maar onder de opleiding ambulanciers en de opleiding rond spoedinterventies zijn die middelen geplaatst. Het instituut dat de helikopter beheert, geeft die opleidingen. Ze geeft die opleiding in scholen, ze geeft die opleiding aan organisaties, ze geeft die opleiding aan brandweerdiensten en dergelijke meer. Daar zijn die middelen dan ondergebracht, in dat instituut. Net dat instituut dat ook de organisatie doet van de MUG-dienst die verbonden is aan het algemeen ziekenhuis Sint-Jan.

Even wil ik nog meegeven dat in heel veel gevallen de helikopter naar een plaats van interventie gaat, maar dat de patiënt niet meegaat met de helikopter, maar naar het ziekenhuis gaat via een ziekenwagen. Ik haal het uit hun rapport, want ik heb het jaarrapport natuurlijk dat zij zelf hierover geven, het Instituut voor Dringende Medische Hulpverlening. De snelheid waarmee men bij een patiënt komt is natuurlijk essentiëler om een leven te redden dan het moment waarop men achteraf goed begeleid in een ziekenhuis komt. Het is dus geen waardeoordeel hierover, maar het vervoer gebeurt heel vaak naar een ziekenhuis in de omgeving en niet naar het ziekenhuis Sint-Jan. De spoedarts die erbij is, is wel van het ziekenhuis Sint-Jan. Ik kan samen met u betreuren dat hier een federale opdracht onvoldoende gefinancierd wordt en dat men de bedelstaf op moet om die opdracht rond te krijgen, want de erkenning is er wel degelijk voor die MUG-dienst. In ieder geval is het niet tot een provinciale opdracht om dit mee te financieren. De gouverneur van West-Vlaanderen heeft in die zin gevraagd ook of gemeenten in Oost- Vlaanderen niet zouden kunnen inspringen. De provincie zelf is hierin niet aangesproken. Maar door de goede zorgen van de heer gouverneur was ik hiervan op de hoogte. De provincie is niet aangesproken. De vraag om gemeenten dit mee te laten financieren stond wel in deze opdracht.
In elk geval, ik heb u uitgelegd hoe het in de toekomst zal gefinancierd worden in West-Vlaanderen, maar ook daar is het eigenlijk geen taak, is het een stukje bijspringen in wat men een regionale prioriteit vindt omwille van de geringe dekking, in het zuiden vooral van West-Vlaanderen, door een MUG-dienst.

Mevrouw de voorzitter

Goed, mijnheer gedeputeerde. Mijnheer Evrard.

De heer Evrard

Mijnheer gedeputeerde, er is een klein element in het verhaal dat u nog onvermeld heeft gelaten. Er is wel een belangrijk verschil tussen ambulanciers, paramedische helpers, maar bij de helikopervluchten is er altijd een spoedarts aanwezig. Dus van het moment dat er medicatie moet toegediend worden, mogen de ambulanciers niet ingrijpen. Dat is een van de bijkomende redenen waarom er een MUG-helikopter wordt opgeroepen. Net omdat daar een spoedarts in aanwezig is. Men vraagt ook uitdrukkelijk bij een interventie of dat men vermoedt dat er medicatie moet toegediend worden, bijvoorbeeld bij hartaanvallen en dergelijke, en dan stuurt men inderdaad de helikopter en niet de ambulance. Dat is wel een zeer belangrijk element in dit verhaal.

Mevrouw de voorzitter

Goed, mijnheer Evrard. Mijnheer Bauwens?

De heer Bauwens

Dank voor het antwoord. Ik had het altijd verwacht. Het zou toch een dovemansgesprek zijn. Maar twee maanden terug heeft een helikopter een patiënt van Sint Lucas, waar hij niet kon landen omdat er daar een boom staat op de parking, hebben ze hem mobiel moeten overbrengen naar de helihaven UZ en vandaaruit naar Brugge moeten voeren omdat het een dringend vervoer was. Dus men blijft hier en de actieradius is wel groot. Op 15 minuten bedekken ze een volledige streek van Oost-Vlaanderen, het grootste gedeelte van Oost-Vlaanderen zelfs.

Mevrouw de voorzitter

Goed, mijnheer Bauwens. Mijnheer gedeputeerde?

De heer gedeputeerde Couckuyt

Wat de tussenkomst betreft van de heer Evrard wil ik even aangeven: ik heb de PID bijkomend vermeld, dus de paramedische interventiedienst. Elke MUG heeft een spoedarts aan boord. Elke MUG-wagen heeft een spoedarts aan boord. Subsidiair op die plaatsen waar er een onvoldoende snelle dekking is en de stabilisatie nodig is, is er een PID-dienst. Maar dat zijn echt de uitzonderingen. Maar elke MUG, over de weg of door de lucht, heeft een spoedarts aan boord. Voor de rest, mijnheer Bauwens, kan ik alleen maar zeggen: het is geen provinciale opdracht. Het is echt een federale opdracht. Wij zijn ook niet bekwaam om de evaluatie te maken van de werking van spoeddiensten, te beoordelen of er een voldoende dekking is, dit bij te sturen, dit te financieren. Dit is louter ziekenhuisfinanciering en erkenning waarin de spoeddiensten erkend worden en de MUG-diensten daaraan gekoppeld zijn in bepaalde regio’s. Dit gaat onze opdracht heel ver te boven.