David Geens – De kunst van het mogelijke

De PS heeft blijkbaar ontdekt wat het intrinsiek probleem is van het socialisme. Haar taak is te strijden voor de lagere klassen, voor hen op te komen en hen te vereffenen. Het probleem is dat als de arbeiders het beter hebben, ze een middenklasse worden met geld en ze niet langer socialistisch zijn, maar eerder economisch liberaal gaan denken. De SP.a heeft dat al lang opgevangen door aan kaviaarsocialisme te gaan doen. Hun kiezers laten hun hart links kloppen, maar hun portefeuille zit rechts.

In Wallonië echter denkt men de oplossing te vinden door de vooruitgang tegen te gaan door ze zwaar te gaan belasten. De PS-minister van begroting Christophe Lacroix denkt een logische redenering gevonden te hebben. Digitalisering kost (laaggeschoolde) jobs. Jobs brengen belastingsgeld op, verloren gegane jobs kosten geld. Dus waarom dan geen belastingen heffen op datgene wat die jobs doet verdwijnen. Nieuw is het niet: hoeveel lokale gemeentebesturen heffen nog steeds belasting op drijfkracht?

Minister Lacroix lijkt één ding te vergeten: je kan de vooruitgang niet tegenhouden. Misschien lukt dat lokaal nog, maar dan gaat de toekomst wel met rasse schreden vooruit in andere landen. Als we de digitalisering tegen houden in ons land of wanneer we zelfs niet het nodige doen om ze te stimuleren, dan gaat ze wel daar waar ze welkom is.

We mogen niet vergeten dat de digitale economie ook veel jobs creëert. Andere jobs, maar wel waardevolle jobs. En neen, niet alleen jobs voor IT’ers en andere nerds. Alle pakjes die je via e-commerce bestelt, worden niet door IT’ers ingepakt en ter plaatse gebracht.

De federale regering heeft, eindelijk, de eerste stappen gezet om nachtarbeid voor e-commerce toe te laten. De vakbonden hebben al te kennen gegeven het niet te zien zitten. Maar kunnen we de realiteit ontkennen? Is deze nieuwe wet al geen doekje tegen het bloeden? De jobs zitten immers niet bij ons, maar net over de grens, in de buurt van Tilburg. Is dat wat we willen? De jobs hier laten verdwijnen en verhinderen dat de nieuwe jobs hier een plek krijgen?

Van de vier dimensies waarin we nu waarneembaar leven, is er eentje die we zelf nog niet controleren qua richting en snelheid en dat is de tijd. De tijd gaat voort en brengt iedere seconde een nieuwe tik toekomst met zich mee. De toekomst laat zich niet stoppen, ook niet door een belasting.

De vakbonden en hun politieke volgelingen (want ik vind niet dat je in deze hen politieke leiders kunt noemen) zouden moeten in zien dat we de toekomst moeten omarmen en proberen te stimuleren zodat ze ons het beste past. Vasthouden aan verworvenheden doet leven in het verleden en kijken met angst naar de toekomst. Zo snelt de toekomst ons voorbij en stopt ze bij anderen.

In Roemenië bijvoorbeeld heeft men jaren geleden al begrepen dat men moet inzetten op onderwijs aangepast aan de digitale wereld. Nu beseft men dat men de digitale breinwaarde beter in eigen land houdt en in plaats van ze te belasten, krijgen ze belastingsvoordelen. Het is niet voor niets dat op vijf jaar tijd de offshoring naar India vanuit Europees IT-land razendsnel vervangen is door nearshoring naar Roemenië.

De brave new world staat aan de deur en heeft zelfs al een voet tussen de deur. We moeten de deur openen en ze welkom heten. Daar is nog een pak werk voor aan de winkel. Er moet aangepaste wetgeving komen en fiscale regels, liefst met een langdurige visie en geen wijzingen telkens de regering verandert. Regels die niet enkel de start-ups doodknuffelt met subsidies en ze al lam maakt voor ze begonnen zijn, maar regels die succes belonen en mogelijkheden openen om start-ups te laten doorgroeien naar succesvolle ondernemingen.

Vernuft zit er genoeg in onze contreien. Er zijn genoeg voorbeelden van startende bedrijven in de digitale sector die snel doorgroeien tot een omzet van vijf miljoen euro maar dan blijven steken tenzij ze verkassen naar Silicon Valley en daar op korte tijd een bedrijf worden van vijftig miljoen euro omzet.

De tijd tikt en er is al veel kostbare tijd verloren gegaan. Een belasting op een tikkende klok is niets minder dan een tikkende tijdsbom zelve.