In Knesselare en Ursel 
No Comments Perceptie belangrijker dan werkelijkheid
Het probleem van de politiek is de perceptie er van. Althans, dat denken de politiekers zelf. Vaak weerklinkt de kreet dat de kiezer de politiek niet verstaat en omgekeerd dat te weinig politici nog voeling hebben met de gewone wereld.
In Knesselare trekt men deze virtuele realiteit nu helemaal verder. Elke maand hoor ik meer en meer mensen verzuchten dat in Knesselare men veel mag betalen en er weinig voor terugkrijgt. De recente prijsverhogingen voor afval (wetende dat IVM op een miljoenenspaarpot zit) zijn een katalysator voor het ongenoegen. Het imago van onze gemeente zit echt onder het vriespunt.
Goed bestuur vangt dit signaal op en gaat er mee aan de slag. Men gaat de nodige dingen doen om betere dienstverlening te geven en bijgevolg zal het imago wel opkrikken. In Knesselare doet men louter aan window dressing: men gaat geld uitgeven om enkel het imago te verbeteren. Het blijft een stinkende put, maar we zetten er een mooi plakkaat bij. Knesselare wordt zoiets als “ceci n’est pas si mal”.
Een burgemeester die de vaste gewoonte heeft alles in achterkamertjes te beslissen, zijn kop in het zand te steken en zelfs zijn rechtszaak achter gesloten deuren te laten voeren, heeft als enig middel nog om zijn etalage op te poetsen. In deze legislatuur moeten we blijkbaar niet meer verwachten.