In Knesselare en Ursel 
No Comments Indianen wonen nog even in Groen Ursel
We kennen allemaal de geschiedenis van de Verenigde Staten. Onder het mom van bescherming van de beschaving moesten enkele stammen indianen (de oorspronkelijke bewoners) noodgedwongen verhuizen naar toegewezen gebieden. Wat enkele stammen waren in het begin, werd nadien al een gans volk.
Als Europeaan kijken we nog altijd met afschuw naar die schandvlek op de Amerikaanse geschiedenis. We beschouwen ook tal van gedwongen volksverhuizingen in Afrika, China en nabije Oosten als het begin van “moderne genocides”.
Maar vandaag heb ik het meegemaakt dat een lokale meerderheid knal hetzelfde doet. Groep 9910 heeft zonet de goedkeuring gegeven aan de opmaak van een provinciaal ruimtelijk uitvoeringsplan om nieuwe woongebieden aan te snijden in Knesselare en Ursel.
Doel?
De verplichte verhuizing van de inwoners van Groen Ursel.
Is dit niet evenzeer een schande? Het verschil zit enkel in het aantal. Net als de amerikanen verplichten de witte userpators van Groep9910 om mensen hun huis af te breken en met pak en zak gedwongen in een reservaat te gaan wonen.
Het college blaast warm en koud tegelijk. Vorige maand hadden ze deze aanvraag al in handen terwijl ze mijn resolutie goedkeurden. Toch hebben ze onmiddellijk de plannen van de provincie goedgekeurd.
Nu spelen ze niet enkel amerikaanse veroveraars, maar evenzeer gaan ze nog verder in de tijd: ze gedragen zich als Pontius Pilatus. Fredy Tanghe wast zijn handen in het vuile water van de provincie. “It wasn’t me,” weerklonk heel duidelijk tijdens zijn betoog.
Er zijn al tal van rechtszaken waar men mensen veroordeelt voor schuldig verzuim. Als Pilatus al niet de kruisiger van onze Heer was, heeft hij weinig gedaan om dat te verhinderen. Zo zal de geschiedenis ook oordelen over dit college.
Eén ding heb ik vandaag ook nog geleerd: het geluid van een struisvogel. Fredy Tanghe imiteert die perfect!
De mensen van Groen Ursel zullen bij een volgende maal dit schouwspel eens opnieuw moeten komen beschouwen. Dan zien ze trouwens Renaat Vandekerckhoven in de rol van onschuldige dierentemmer zien: het niet eens zijn met wat zijn huisdier doet, maar er niet tegenin gaan.
En de belofte van inspraak: die kennen we ook. Userpators werken het liefst in het duister. Getuige daarvan het feit dat de inwoners van Groen Ursel het college al hebben moeten dagvaarden en laten veroordelen om inzicht te krijgen in de dossiers die hun toekomst uitmaken. Een schande is dit, in deze 21ste eeuw.