David Geens – De kunst van het mogelijke

Al sinds 2009 neem ik het op voor de bewoners van Groen Ursel. Veel mensen uit ons dorp hebben een verkeerd beeld over wat zich daar afspeelt. Kort samengevat: de vroegere gemeentebesturen (ook die waarvan Fredy Tanghe deel uitmaakte als schepen) gaven maar bouwvergunningen onder verschillende verkavelingsvoorwaarden, lieten mensen daar hun domicilie vestigen en verzekerden hen dat er nooit een probleem zou zijn.

De dag van vandaag echter stak onze burgervader zoals wel vaker zijn kop in het zand als de provincie de ene na de andere inspecteur en legertje agenten en deurwaarders op de bewoners daar afstuurden. Geruchten over massale bouwovertredingen en “ze hebben het zelf gezocht” werden de wereld ingestuurd.

Natuurgebied?

Een interessant weetje over dat bos en zogezegd aansluitend op het Drongengoed.

Dat stuk bos is door de mensen aangelegd als aanplant voor de mijnbouw. De bomen daar zijn zo gekozen om snel te groeien. Momenteel zijn de meeste bomen al lang hun leeftijd gepasseerd. Ze zijn dan vaak ook verkeerd gegroeid en zitten niet diep genoeg in de grond. Veel bomen staan op sterven en omvallen. Het is vooral dankzij de inzet van de bewoners dat er nog een bos is.

Qua aansluiting op het groengebied kan het ook tellen! Het ligt vlak naast een dubbele startbaan van meer dan drie kilometer beton. Ga daar in het weekend eens wandelen en weet me te zeggen wie het meeste lawaai maakt en de natuur verstoort: de vliegers of de bewoners van Groen Ursel?

Die bouwovertredingen die zijn er. Maar hebt u al voorbeelden gehoord van een bouwovertreding?

Zo mag er geen tuinhuis gezet worden. Het grasmachine moet maar in de living staan. Of wie met hout stookt, moet zijn hout op natte grond in open lucht bewaren. Een betonplaat onder je hout leggen is ook al een bouwovertreding. Of bijvoorbeeld een WC in je huis bovenaan afsluiten… je moet dat openlaten tot in de nok van het dak. Gezellig voor de geurverspreiding in zulke kleine huizen.

Eindelijk actie

Reeds in 2009 diende ik een punt op de gemeenteraad in om onze gemeente iets te laten doen aan de schrijnende situatie, maar dat werd afgekeurd. Een jaar later trouwens nog eens.

En altijd opnieuw werd verwezen naar de regels van de provincie. Die provincie vond trouwens dat de bewoners daar uiteindelijk weg moesten tegen 2020 en dat het allemaal terug bos moest worden.

Trouwens, diezelfde provincie heeft recent haar visie gewijzigd. Die visiewijziging werd stiekem doorgevoerd. Zo hebben de inwoners van Groen Ursel een proces moeten inspannen tegen de gemeente want de burgemeester wou de betrokken inwoners niet eens een kopie geven van die gewijzigde visie.

Beeld u dat eens in dat u niet eens mag weten wat er met uw huis zal gebeuren. Lijkt nogal stalinistisch niet?

Als N-VA’er kon ik inmiddels bewijzen dat je ook als lokale politicus best namens een grotere paritj handelt. Via contacten allerhande kreeg ik de nuchtere vaststelling te horen dat men van hogerhand niets kon ondernemen als de lokale gemeenteraad niet eens vragende partij was om zich in te zetten voor haar eigen bewoners.

Als verwijt naar het College van burgemeester en schepenen kan dit trouwens tellen. Als lokale bestuurslui mogen we niet onze ogen dicht houden voor het groter geheel, maar moeten we ons in de eerste plaats toch inzetten voor onze eigen bewoners. Ik had echter vaak het gevoel dat we met N-VA Knesselare-Ursel de enigen waren die dit deden.

Met de moed der wanhoop heb ik opnieuw een resolutie ingediend waarin de meerderheid wordt aangemaand zich in te zetten voor het belang van de bewoners van Groen Ursel. We vragen een eenduidig wetskader waarin de fouten uit het verleden worden rechtgezet en er zekerheid komt voor de mensen van Groen Ursel.

Zekerheid dat ze kunnen blijven wonen en dat de vergunningen op een menselijke en realistische manier worden rechtgezet. En ja, flagrante bouwovertredingen, zo die er al zijn, moeten aangepakt worden. Ook in Groen Ursel zijn er grenzen.

De druk van het volk

Groen Ursel was zelf massaal aanwezig. Nog nooit was de raadszaal zoveel te klein om iedereen een zitje te geven. Ik was blij dat de 12 leden van de meerderheid de mensen over wie het ging in hun ogen moesten kijken.

Het heeft geholpen. De burgemeester heeft na zoveel jaar bakzeil gehaald. Nu steunde hij plots de resolutie en werd ze – mits een kleine aanpassing – goedgekeurd. Hij mag nu triomfantelijk in de pers zeggen “we steunen onze inwoners”, maar de waarheid verdient haar sporen en komt altijd boven. In het verleden heeft Groep 9910 nooit de eis gesteund. Nu ze echter zagen hoe de N-VA wel haar nek durfde uitsteken en voor verandering zorgde, durfde men niet anders dan ons te volgen.

Ik weet één ding: dankzij jaren inzet heeft de N-VA Knesselare-Ursel echt al voor verandering gezorgd. Fredy Tanghe heeft als schepen en burgemeester zich nog nooit ingezet voor Groen Ursel. Er is maar één partij die echt garant staat voor verandering en in Ursel weet men alvast welke partij dat is.