David Geens – De kunst van het mogelijke

De laatste dagen slaan media, professoren en (Waalse) politici ons rond de oren met de onverantwoordelijkheid van Bart De Wever en de N-VA.

Het zou onze schuld zijn dat ons land de prooi wordt van speculanten, omdat we er niet in slagen om een regering te vormen.

Maar klopt deze beeldvorming wel?

Laat ik eens een aantal dingen tegenover mekaar afwegen.

We hebben nu een regering in lopende zaken. Deze week werd beslist dat ze de begroting voor 2011 gaan opstellen en daarbij niks speciaal kunnen/mogen/zullen doen. Toch zullen ze het beter doen dan wat Europa aan haar lidstaten voorschrijft en mikken we op een begrotingstekort van 4%.

Hoezo, we doen het slecht? Zonder ingrepen die de mensen pijn doen het beter doen dan wat moet? Waarom scoren we dan slecht?

Moeten we dan een regering vormen, die ronduit links te noemen is? Zou een “echte” doch linkse regering het beter doen dan de huidige min of meer rechtse regering van lopende zaken?

Leuk is om eens terug te kijken naar de vorige grote crisis van de jaren 80 toen linkse regeringen de plak zwaaiden. Ik heb even moeten zoeken, maar ik heb de begrotingstekorten van die tijd teruggevonden, eveneens uitgedrukt in een percentage van het BNP.

15 jaar lang hebben we tekorten gehad van boven de 5%. 15 jaar waarin we linkse regeringen hadden.

Regeringen die vonden dat de crisis wel zou voorbijgaan zonder zware inspanningen. Welke kandidaat-premier heb ik vorig jaar nog horen zeggen “la crise va passer”?

Het zijn de “anticrisismaatregelen” uit die periode die de staatsschuld hebben doen oplopen van 74% naar 134%.

Diezelfde staatsschuld zou nu ook mee aan de basis liggen van de wankele financiële positie van ons land.

Ook dat is sterk overdreven. Meer dan de helft van de schuld is in binnenlandse handen. Een staatsschuld aan de eigen bevolking is eigenlijk geen schuld, want je kan toch jezelf moeilijk geld schuldig zijn. Dus als maar de helft van de huidige schuld overschiet, dan zitten we met 50% staatsschuld bij de beste leerlingen.

We scoren dus beter dan Frankrijk en Duitsland, en toch doen we het slecht?

Waarom?

Simpel, omdat we constant zelf zeggen dat we het slecht doen. De buitenlandse media pikken vaak gewoon onheilsberichten van lokale redacties over. Hoe kan je iemand vertrouwen die zelf altijd maar zegt “ik ben niet kredietwaardig”.

Dat wordt op den duur een self-fulfilling prophecy.

Ik vraag me dus af of we niet de media zelf verantwoordelijk moeten stellen en vaststellen dat zij om één of andere duistere reden met het welzijn van onze maatschappij spelen.

De media worden de vierde macht genoemd, maar ik verdenk hen ervan duistere machtsspelletjes te spelen, in dienst van sommige gevestigde waarden die op hun grondvesten hebben geschud door het succes van de N-VA.

De heelmeesters die nu graag snel aan de macht willen komen, proberen dat te doen door zelf de patiënt doodziek te verklaren, maar nadien zal blijken dat net deze heelmeesters eigenlijk lijkenpikkers zijn.

De geschiedenis herhaalt zich, hopelijk leren we deze keer iets van deze geschiedenis. Misschien dus wel het uitgelezen moment om te luisteren naar een historicus?