Dure vuilzakken zijn eigenlijk vette spaarpotten

Sinds vorig jaar betalen we de helft meer voor onze vuilniszakken: van 1 euro naar 1,5 euro.

We hebben toen vanop de oppositie moord en brand geschreeuwd. Eerst en vooral omdat de verhoging stoemelings werd toegevoegd aan de gemeenteraad zodat we ons totaal niet hadden kunnen voorbereiden met opzoekingswerk.

We moesten ons dus neerleggen bij de verantwoording van het college dat beweerde dat de kosten zo hard gestegen waren dat de prijsstijging navenant verantwoord was. Wat we dus niet konden controleren op het moment zelf.

Anderzijds stoorde het ons uitermate dat deze maatregel voornamelijk jonge dynamische gezinnen betreft. Baby’s en kinderen zorgen voor extra afval, en niet een klein beetje.

Het was altijd mijn aanvoelen dat de ingeroepen verantwoording niet klopte en dat de verhoging enkel moest dienen om het gat in de begroting dicht te rijden (daar schrijf ik de komende dagen nog wel meer over).

Maar vandaag kregen we dus eindelijk de afrekening van IVM (=onze afvalintercommunale) voor 2010. Daar staan toch wel enkele opmerkelijke zaken in.

Laat ik beginnen met datgene wat effe mijn adamsappel deed stokken in mijn keel. IVM heeft voor meer dan 21 miljoen euro (ja, u leest het goed) aan beleggingen. Serieus spaarpotje, nietwaar?

Iets toevallig? Ik denk het niet. In 2010 heeft IVM winst gemaakt en niet nog zo’n beetje. Driekwart miljoen te bestemmen winst. Jaja, IVM maakt winst en ieder jaar doet ze dat beter en beter.

Deze cijfers deden me alvast duizelen. Wij betalen als inwoner een pak meer en dat dient om een spaarpotje aan te leggen waar weinig democratische controle over bestaat.

Ik heb dan ook eens naar de post over afvalverwerking in de gemeenterekening van 2010 gekeken. En wat stel ik daar vast? De begrote post zakt met 35000 euro voor de definitieve vaststelling in 2010.

Dus ook voor onze gemeente kost het afval in 2010 minder, terwijl men een meerkost als verantwoording inriep voor de verhoging.

Ik weet dat men in de politiek ruime begrippen omtrent waarheid en zo hanteert, maar ik vind het toch niet als waarheid te bestempelen als je als college je burgers zegt “het kost ons ook meer” terwijl de kosten dalen en men stiekem een serieuze spaarpot aanlegt.

Aangezien onze gemeente aandeelhouder is, zou je kunnen eisen dat men dit opgepotte geld terugbetaalt aan de gemeenten, aan ons dus als inwoner.

Voor Knesselare zou het om 613000 euro gaan oftewel 76 euro per inwoner.

U weet nu dus waar uw halve euro per zak extra naar toe gaat.