Betoging tegen Vlaanderen
34000 mensen op straat in Brussel. De facebook generatie heeft zich bewezen…
Die slogans hoor je gisteren overal op het nieuws en lees je vandaag in de kranten. Er zijn echter weer heel wat dingen die de kranten niet overal even correct vermelden.
Succes van facebook of de linkse media?
Is dit wel het succes van facebook? Zou dit zo massaal “gelukt” zijn zonder alle andere media aandacht? Al vanaf dag 1 zijn alle zenders op dit verhaal gesprongen. Mede dankzij het leuke akkefietje dat dit toevallig werd georganiseerd door de zoon van een minister.
Vergeet ook niet dat de aandacht aan Waalse kant een veelvoud was van de al meer dan behoorlijke aandacht die de Vlaamse pers aan deze betoging heeft gegeven.
Duidelijk dat hier rode machten aan het werk waren. Al wat links is, heeft de afgelopen dagen de handen in mekaar geslagen. Links kiest immers voor logge staatsstructuren, want die zijn makkelijker te controleren. Links kiest voor een zwaar overheidsapparaat want dan zijn de burgers afhankelijker van haar bestuurders.
Voor België en tegen Vlaanderen
Laat ik al eens het volgende duidelijk in de verf zetten: voor een apolitieke betoging waren er toch wel veel Belgische vlaggen te zien.
Apolitiek zou ook moeten betekenen dat men verdraagzaam is, dat men het zou opnemen voor alle Belgen? Vraag dat eens aan Filip De Troij. Hij haalde een Vlaamse Leeuw uit, maar veel plezier heeft hij er niet aan gehad. Ze werd hem zeer hardhandig afhandig gemaakt en er vielen klappen. Zoveel vrede voor Vlaanderen dus tijdens de betoging.
77% Franstaligen
Hier en daar wordt het in Vlaamse kranten gemeld: slechts 21% van de betogers waren Vlamingen.
77% waren Franstalig. De meerderheid was zelfs van Brusselse origine (44%). Als je dat afweegt tegenover de bevolkingscijfers in een gewogen gemiddelde, dan was Brussel enorm oververtegenwoordigd.
En daarin zie je het zoveelste bewijs dat het niet de Vlamingen zijn die alles blokkeren, zelfs niet de Walen, die bereid zijn om te hervormen, maar dat de Brusselse Franstaligen de boel gijzelen. Denk Mangain en Milquet weg, en we hadden al lang een akkoord.
Trouwens, de cijfers komen van Le Soir zelf. Wat echt wel opvalt is als ik vandaag het artikel zocht waar deze cijfers in staan, ik moest vaststellen dat ze er niet meer instaan.
Ze hebben er wel degelijk in gestaan want hun eigen search engne cache gaf ze wel nog weer:
Waarom moest dat verdwijnen?
Franstaligen willen Vlaams-Brabant veroveren
Maar neen, Brussel wil uitbreiden. Of beter gezegd: de partijen die sterk staan in Brussel willen Brussel uitbreiden. De MR gaat daarin voorop. Ze wil Brussel zelfs uitbreiden zodat het derde gewest de provincies Waals- én Vlaams-Brabant (ja, u leest het goed, ze willen gans Vlaams-Brabant ook opslokken) omvat.
Tegen de N-VA en Bart De Wever
Voor een apolitieke beweging waren er toch ook veel slogans te zien tegen de N-VA.
Bart De Wever is ook weer overal kop van jut. Gewoon omdat hij het hoofd is van de Vlaming die klein gekregen moet worden.
De Vlaming mocht trouwens zijn stem niet roeren. Het Taal Aktie Komitee had moedig post gevat om een tegenstem te laten klinken. Resultaat: binnen de kortste keren waren hun pamfletten vernield en werden er vijf van hen opgepakt.
Verdraagzaam en apolitiek, zei men??
Hoe de Franstaligen over ons denken
De beste foto heb ik voor het laatste gehouden. Een foto genomen door Floris Van Cauwelaert:
Een oproep om de taaleisen te stoppen, gewoon omdat het Nederlands een puur lokaal fenomeen zijn.
In deze foto zit de ganse houding van de Franstaligen perfect vervat. Ze zien zichzelf niet als een minderheid, maar als een cultureel verpletterende meerderheid. De Vlaming is een virus dat hun grondgebied bezet. Ze willen uitbreiden en hun wereldmacht verder vestigen. Daarom dat ze Vlaams grondgebied willen innemen, daarom dat ze vinden dat er overal Frans moet gesproken worden waar zij het willen.
De huidige Vlaamse strijd is niks nieuw: het is een verderzetting van waar we als Vlaamse Beweging al voor vechten van tijdens de eerste wereldoorlog. Bescherming van onze habitat.
De reden waarom het nu zo hard gespeeld wordt, is omdat de eerste keer in honderd jaar we een kans maken om een echte vuist te vormen. We moeten volhouden, niet om meer binnen te halen, maar gewoon om te krijgen waar we recht op hebben.
En dit is geen alleenstaand feit. Vorig jaar op kantoor hebben mijn werkmakkers me razend kwaad zien worden. Ik had een Franstalige Belg aan de lijn die zich kwaad maakte omdat we de telefoon in het Nederlands hadden opgenomen én dat we geen Franstalige vertaling van onze website hadden. En dat voor een bedrijf dat gevestigd is in Antwerpen!
Ik werd razend toen hij uitlegde dat we toch moesten begrijpen dat het Vlaams maar “un patois” was.
Om u de belediging goed te laten begrijpen, plak ik hier nog eens de definitie van “un patois”:
Een patois is een taalvariant die substandaard is, een variant dus die niet aan de normen van de standaardtaal voldoet.
Soms heeft het een pejoratieve bijklank van “onbeschaafd”, soms klinkt het eerder als gemoedelijk “sappig plaatselijk taaltje”. Naar gelang de context kan men spreken van dialect, volkstaal, (boeren-)taal of “plat” (Nederlands, Drents, Waals, Limburgs).
Zo denken de Franstaligen dus echt over ons. Als we dus moeten volhouden, is het niet tegen de Franstaligen gericht. Wij zijn niet zo haatdragend. Maar het is wel gericht op ons eigen behoud.
Dus Bart en de N-VA: volhouden aub. Om het in ons patois te zeggen: “het is voor ons eigen goed”.