David Geens – De kunst van het mogelijke

Zoals ik altijd al verwacht had, heeft het “nieuwe” gemeentebestuur maar drie jaar nodig gehad om mooie woorden over nieuwe politiek in Knesselare om te vormen naar toegiftjes onder de toonbank.

Of wat moet ik anders denken sinds ik weet dat een gemeenteraadslid van de meerderheid iets gedaan heeft gekregen van het college, terwijl zelfs de gemeentesecretaris tijdens een collegezitting heeft gezegd dat in principe niet op de vraag van het betrokken raadslid van de meerderheid kon ingegaan worden. Meer zelfs, daarbij argumenten heeft gegeven waarom het volgens hem niet wettelijk zou zijn.

Opvallend daarbij is dat expliciet verwezen wordt naar het gemeentedecreet (art 88 § 2): “De gemeentesecretaris adviseert de gemeenteraad, het college van burgemeester en schepenen en de burgemeester op beleidsmatig, bestuurskundig en juridisch vlak. Hij herinnert in voorkomend geval aan de geldende rechtsregels, vermeldt de feitelijke gegevens waarvan hij kennis heeft en zorgt ervoor dat de door de regelgeving voorgeschreven vermeldingen in de beslissingen worden opgenomen.”.

Ik kan me niet herinneren al ooit meegemaakt te hebben dat men dit zo nodig moest vermelden.

Hoef ik er aan toe te voegen dat ondanks het negatieve advies de vraag wel werd ingewilligd? Meer zelfs, ik vermoed zelfs dat de kosten betaald zullen worden door de gemeente aangezien ik nergens een spoor vind dat het betrokken Ursels raadslid moet opdraaien voor de factuur van de geleverde diensten op de vroegere begraafplaats van Ursel.

Namen noemen doe ik niet, zelfs oproepen dat de betrokkenen ontslag zouden nemen doe ik niet. Dat is toch tevergeefs. Politiek fatsoen zit in Knesselare duidelijk weer onder het vriespunt.