David Geens – De kunst van het mogelijke

Soms zeggen mensen mij al wel eens “waar gij u toch mee bezig houdt in de politiek”…

Die opmerking had ik recent nog naar aanleiding van mijn bezorgdheid omtrent het tekort aan huisartsen.

Blijkbaar heb ik daar toch het één en ander mee in beweging gezet. Want mijn emails naar sommige personen en instanties hebben die wakker geschud. Dat heeft inmiddels al geleid tot aandacht voor het probleem. Als lokaal politicus was mijn bezorgdheid ook lokaal, maar het blijkt dat ik hiermee een thema heb aangesneden dat breder gaat.

In Limburg is de situatie nog veel schrijnender. Het Belang van Limburg ging met de criteria van 90 artsen per 100.000 inwoners de cijfers in hun gemeenten na en kwam tot de conclusie dat in de helft van de Limburgse gemeenten te weinig huisartsen zijn.

Ook Rufy Baeke, ondervoorzitter van het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen, heeft zich in de materie vastgebeten. Dit heeft bij De Morgen geleid tot voorpagina nieuws en een uitgebreid vervolgartikel. Rufy zegt in het artikel zelf “Ik kreeg recent de vraag van een lokale politicus hoe het kwam dat hij in geen drie dagen een afspraak met een huisarts kon krijgen.”

Van Rufy heb ik al een tijd geleden begrepen dat de overheid zelf niet weet hoeveel huisartsen er echt actief zijn. Er zijn er veel met een riziv nummer, maar zoals Rufy Baeke het zelf aanhaalt: “dat zijn er die de bloeddruk van hun schoonmoeder opmeten na hun uren”.

Ook N-VA-senator Louis Ide heeft oog voor de materie. Hij heeft in de Senaat een schriftelijke vraag ingediend om te weten te komen hoe de overheid die lijst voor het Impulseofonds heeft kunnen samenstellen als ze niet over de juiste cijfers beschikt. Uiteindelijk zullen we via het antwoord kunnen dieper ingaan op het probleem in Knesselare (en omgeving).