Hypocriete Jean-Marie Dedecker
Jean-Marie Dedecker is groot geworden dankzij één feit: zijn grote mond.
Een grote mond hebben kan soms een kwaliteit zijn. Grote monden kunnen de mening van vele stilzwijgenden verkondigen en dus een democratische functie vervullen.
Dat deed Dedecker ook bij de VLD. Getuige daarvan is zijn stemmenaantal bij de VLD-voorzittersverkiezingen waarbij het opnam tegen de partijtopkeuze Bart Somers.
Maar voor de VLD werd zijn grote mond te veel; zijn opmerkingen deden pijn en Dedecker werd een nestbevuiler genoemd. En uiteindelijk aan de deur gezet. Waartegen hij met grote mond protesteerde natuurlijk.
Nadien ging het richting N-VA en nog sneller dan hij kwam, verdween hij gelukkig weer, wederom met groot lawaai.
En wat gebeurt er vandaag? Jo Claus; secratris van de provinciale Lijst Dedecker Oost-Vlaanderen, heeft een klein mondje opgezet in Knack. Daarbij stip ik deze passage aan:
Weet uw voorzitter dat u met deze boodschap naar Knack belt?
Claus: Nu wel. Jean-Marie is Verhofstadt niet. Bij LDD mag iedereen zeggen wat hij wil, zolang het maar in overeenstemming is met de partijlijn.
En wat gebeurt er vandaag?
Jean-Marie Dedecker gooit Jo Claus uit de partij.
De grote mond is mijn inziens dus veranderd in de grote hypocrisie. Wat hij zelf ooit is geweest (nestbevuiler) verwijt hij nu voor veel minder aan een ander.
Waarmee dus ook in één klap bewezen is dat Lijst Dedecker ook maar enkel om Dedecker draait en dat al de rest gewoon lijstvulling is.
Grote mond = grote blaaskaak… Spijtig, want we kunnen nog altijd wel een degelijke eerlijke grote mond gebruiken in Vlaanderen.