In Vlaanderen 
No Comments Grote scepsis
Ik ben net terug van het congres.
Tijdens de plenaire zitting waren geen tussenkomsten toegelaten. De ganse groep werd in drie verdeeld. Er was een werkgroep met Jo Vandeurzen, één met Kris Peeters en ikzelf ben naar de werkgroep met Yves Leterme gegaan.
Daar heb ik kort het woord gekregen (er was in totaal maar drie kwartier voorzien voor opmerkingen en vragen en de soms wat lang uitgewerkte antwoorden). Tijdens het begin van het congres heb ik snel even genoteerd hoe ik mijn kritiek zou verwoorden:
Eerste minister,
Mijn naam is David Geens, ik kom van Knesselare.
We – U – bent in 2007 verkozen dankzij onze geloofwaardigheid, want “wie geloofde die mensen van paars nog?”.
Nu dreigen we deze geloofwaardigheid te verliezen, want we leiden nu een regering zonder Vlaamse meerderheid, iets wat we zouden bevechten van De Panne tot Opgrimbie.
Ik ben eerder deze week met deze kritiek toevallig in het nieuw gekomen. Het resultaat? Sindsdien heb ik dagelijks honderden emails en reacties gekregen van onze echte basis, onze kiezers. Donderdag was topdag met 453 reacties. Kiezers die bevestigen dat ze om dezelfde kritiek afhaken.
Hoe kunnen wij nog geloofwaardig verder als onze partij deze minderheidsregering blijft steunen?
Het antwoord was kort en was meer gericht op wat ik meegemaakt heb:
Beste David,
Ik wil eerst zeggen dat ik uw kritiek ter harte neem. Naar aanleiding van het gebeurde wil ik u zeggen dat u mag blijven uw kritiek uiten en dat ik zoals voorheen steeds uw emails met veel aandacht zal lezen en beantwoorden.
Verder kan u er op rekenen dat Kris Peeters en ikzelf er zullen voor zorgen dat ook u geloofwaardig kan blijven militeren in Knesselare.
Het dient gezegd dat eerdere tussenkomsten van CD&V-Jongeren een gelijkaardige kritiek hadden op de geloofwaardigheid en dat de algemene teneur op alle kritiek simpelweg was: “het is CD&V of de chaos”… Er is tientallen keren verwezen naar de positie van Fortis om aan te duiden dat we onverantwoord zouden zijn om nu het land zonder regering te zetten.
Op het plenum werd dan over twee resoluties gestemd: enerzijds over de resolutie van de jongeren die vroegen om enerzijds uit de federale regering te stappen en anderzijds wel aan de Vlaamse regering vroegen om de dialoog te starten. Anderzijds de resolutie van de partijleiding die vroeg om de dialoog op te starten en federaal een sociaal-economisch programma uit te voeren.
De pers belicht nu dat 82% van het congres de resolutie van de partijleiding goedkeurde, maar voor de correcte gegevens vermeld ik het ware verloop:
eerst werd gestemd over de jongerenresolutie. Tijdens het begin van het congres was het applaus voor jongerenvoorzitter Bert De Brabandere zowat 40% van de zaal. Bij het tweede plenum zat er duidelijk meer volk. Er zijn dus tijdens de werkgroepen nog een pak mensen bijgekomen, vooral een wat ouder publiek (had ik toch de indruk).
29% van het plenum keurde deze eerste resolutie goed! Da’s toch zowat één derde van de leden die hun vertrouwen opzeggen in Yves Leterme. Rekening houdend dat partijleden veel trouwer zijn dan sympathisanten en kiezers, lijkt de peiling van de Gazet van Antwerpen me zeker niet overdreven dat we de helft van de kiezers kwijtspelen aan N-VA en LDD.
Nadien keurde 80% de andere resolutie goed. Wie goed volgt, merkt een verschil van 10%. Het klopt dat er al heel wat teleurgestelden de zaal verlieten na de eerste stemronde, maar het is ook zo dat bij de tweede resolutie de jongeren protestaffiches in de lucht hielden en dat Wouter Beke, congresvoorzitter van dienst, duidelijk de tellers toeriep dat enkel de stemkaarten geteld mochten worden:
Ik denk dus dat het wel duidelijk is dat de partijtop ondanks dit congres beter hun verstand zouden gebruiken en dit signaal niet negeren…
Ik ga nu effe bezinnen en wat gesprekken voeren. Eerst ga ik nu een goei glas drinken, dat heb ik na deze week wel verdiend.