David Geens – De kunst van het mogelijke

Electrabel en De Standaard gaven ieder een andere invalshoek deze week naar aanleiding van deze vraag.

Met cijfers kan je heel veel bewijzen en uitleggen. Het is dan ook erg als je soms maar het naspeuren hebt naar het hoe en waarom.

Op dinsdag 11 december verscheen in De Standaard een artikel én een advertentie van Electrabel over de Belgische stroomprijzen. Beide gebruikten ze het pas gepubliceerde negende Europees Energierapport van de adviesgroep Cap Gemini.

En beiden trekken ze andere conclusies.

Electrabel: België is 5.2% goedkoper dan de buurlanden

De Standaard: België is duurder dan Europees gemiddelde

Even uitzoeken wie gelijk heeft.

Electrabel blokletterde:

De Belgische gezinnen betalen hun elektriciteit gemiddeld 5,2% minder dan in de buurlanden.

In een paginagrote advertentie gaven ze meer uitleg:

De Electrabel-prijzen voor de Belgische gezinnen liggen lager dan in de meeste buurlanden.

Is energie duur in België ? Het antwoord op deze vraag is momenteel “eerder ja”, althans voor olie en ook aardgas waarvan de waarde op internationale markten wordt bepaald.

Voor elektriciteit is het antwoord genuanceerder. Belgische gezinnen die klant zijn bij Electrabel, werden gedurende de laatste jaren niet geconfronteerd met gevoelige stijgingen van de elektriciteitsprijzen. 3 factoren vormen hiervoor een verklaring: inspanningen voor de verbetering van onze concurrentiekracht, strategische keuzes die we maakten en sommige productie-installaties die nu stilaan afgeschreven zijn. De officiële Europese Eurostat-statistieken bevestigen deze tendens. Elektriciteit kost in België minder dan in Nederland, Duitsland en Luxemburg en tijdens de voorbije 5 jaar waren de prijsstijgingen in België kleiner dan in de rest van Europa.

Wij stellen alles in het werk om onze klanten competitieve prijzen aan te bieden. Wij beseffen maar al te goed dat energie voor hen een grote uitgavenpost vormt. Dankzij deze inspanningen, liggen de Electrabel-prijzen voor de Belgische gezinnen vandaag gemiddeld 8,4% lager dan in de buurlanden.

Electrabel en Suez kiezen voor een strategie die tegelijk gericht is op zekerheid van bevoorrading, een beheerst prijsniveau en zorg voor het milieu. Dat is wat onze klanten van ons verwachten.

Daarbij stond deze infografiek:

In de financieel-economische bijlage van De Standaard van dezelfde dag stond ook een artikel naar aanleiding van de publicatie van het nieuwe rapport.

In dit artikel staat letterlijk te lezen:

De Belgische gezinnen betalen gemiddeld meer dan het Europese gemiddelde.

Grafisch stelde De Standaard dit als volgt voor:

Let even op de nuances, zowel in woorden als in beeld.

Electrabel vergelijkt de Belgische prijs met de buurlanden en komt uit dat België 5.2% goedkoper is.

De Standaard laat zien dat we duurder zijn dan het Europees gemiddelde.

Los van het feit dat Electrabel de prijs neemt van wat een gemiddeld gezin met een richtverbruik van 3500 kWu betaalt (wat mij een beetje laag lijkt, naar mijn eigen gezin kijkend) en De Standaard de prijzen zonder taksen gebruikt, kan je alvast vaststellen dat geen van beide liegt, maar de cijfers anders voorstelt.

Opmerkelijk is wel dat Luxemburg zonder taksen duurder is in het lijstje buurlanden. Luxemburg is duidelijk dus ook fiscaal voordelig voor energie.

Ik ben dus even in het rapport gaan kijken en heb zelf enige cijfers (telkens in eurocent) op een rijtje gezet.

Eerst de cijfers zonder taksen, zoals gebruikt door De Standaard:

Hier zie je dat België inderdaad 5.7% goedkoper is dan onze buurlanden, maar wel nog 4.8% boven het Europees gemiddelde zit.

Op energie worden er door de meeste staten vlotjes taksen geheven en dan verandert het beeld toch lichtjes:

Hier kom je inderdaad op 5.2% goedkoper uit dan de buurlanden, zoals Electrabel beweert, maar nog steeds 3.5% duurder dan het Europees gemiddelde.

Je kan dus ook concluderen dat we gemiddeld iets meer taksen heffen op energie dan onze buurlanden, maar minder dan op Europees vlak.

Bovenstaande tabellen zijn echter gebaseerd op absolute cijfers waarbij eventuele lokale munten werden omgerekend naar euro aan de koers van 1 januari 2007.

In de cijfers van Eurostat valt het echter meteen op dat bijvoorbeeld de Scandinavische landen in deze absolute cijfers de duurste zijn.

Eurostat heeft echter ook een koopkracht correctie uitgevoerd en werkt met een alternatieve munt: de PPS (Purchasing Power Standard).

De PPS is een kunstmatige munteenheid die als referentiemunt kan gebruikt worden om de koopkrachtverschillen tussen de diverse landen te elimeneren. Met 1 PPS koop je dus in elk land dezelfde hoeveelheid van iets.

In PPS uitgedrukt zie je plots heel andere cijfers:

Hier moeten we vaststellen dat België maar 1.1% goedkoper is dan het gemiddelde van onze buurlanden, maar we kunnen tegelijk vaststellen dat elektriciteit in deze berekening in België 3.4% goedkoper is dan het Europees gemiddelde.

Dus al bij al genomen kunnen we zeggen dat we op een vrijwel gelijk niveau zitten, zowel met onze buurlanden als met Europa.

Ter vergelijking, de uitersten in de tabellen (in PPS): Slovakije is de duurste met 24.31¤c en Griekenland is met 8.13¤c de goedkoopste.