David Geens – De kunst van het mogelijke

Het eerste weekend met “goedkopere” elektriciteit zit er op…

Ik zet “goedkoper” tussen aanhalingstekens omdat ik me echt afvraag of het echt goedkoper is.

Al snel na de beslissing van 18 november 2006 van de Vlaamse regering, werd het duidelijk dat de producenten op geen enkele manier verlies wilden leiden. Het verlies dat ze op hen zagen afkomen, hebben ze snel en eenvoudig afgewimpeld op hen die hier weerloos in staan: de consumenten.

De beweegredenen van de Vlaamse regering werden sociaal en ecologisch genoemd. Sociaal omdat er nu niet meer ’s nachts moet gewassen worden zodat de nachtrust van alle appartementsbewoners er zal van beteren. Ecologisch omdat er meer verbruik zou verschuiven naar de daluren zodat er minder piekstroom moet geproduceerd worden.

Kerncentrales zijn nu eenmaal geen dingen die van uur tot uur harder of stiller kunnen gezet worden, dus de pieken in ons stroomnet worden in de eerste plaats opgevangen door de minst milieuvriendelijke stroomcentrales uit ons productienet.

Men rekent dus duidelijk op een verschuiving: enerzijds van hetgeen wat nu al ’s nachts wordt verbruikt (=meer comfort), anderzijds van dagverbruik naar het weekend (=ecologisch).

Maar als ik kijk welke verhogingen men doorgevoerd heeft, met name vooral het dagtarief duurder maken, klopt het verhaal wel dat wie nu schuift in zijn gebruik een goede zaak doet, maar er zijn dus ook mensen die een slechte zaak doen.

Immers als de producenten evenveel inkomsten zullen overhouden – en dat zullen ze, ze zullen heus geen miljardje extra winst laten liggen – en als er dus mensen zijn die minder gaan betalen, dan zullen er ook zijn die meer betalen.

Volgens mij zullen dat de mensen zijn die nu reeds een dubbele meter hadden en bewust met de nodige timers de wasmachines en vaatwassers pa na tien uur ’s avonds hun ding lieten doen… Nacht of weekend, het maakt niet uit en je kan toch onmogelijk ook je eten ’s nachts klaarmaken, of in ’t weekend voor de ganse week die volgt?

Neen, ik denk dat de producenten uiteindelijk nog zullen verdienen aan deze maatregel.

Het is een beetje zoals met BASF in Antwerpen. BASF is de grootste afnemer van elektriciteit in het havengebied. Aangezien ze dicht bij de grens zitten daar, hebben zij een buitenlandse firma gevonden die het zelfs rendabel voond om zelf een nieuwe kabel te leggen van over de grens tot bij BASF en toch nog goedkoper te leveren. Redenering van het havenbedrijf (de intercommunale daar): aha, aangezien wij nu minder kunnen leveren, moeten wij onze kosten over een kleinere omzet spreiden en zal de prijs dus stijgen.

Liberalisering ging de prijs doen zakken, heeft men ons verteld. Niet dus! Wel voor de grote vissen, maar zoals het BASF-voorbeeld duidelijk maakt, zullen de kleintjes opdraaien voor de rest.

Ook op gemeentelijk vlak zie ik dat in de begroting. Vroeger had een gemeente haar elektriciteit voor gebouwen en straatverlichting aan kostprijs, wegens aandeelhouder van de intercommunale. Plus nog dividenden van de mooie winsten.

Nu hebben ze dure aankoopprijzen en geen winsten meer. Dus meer kosten en minder inkomsten. Dus moeten ze dat terugverdienen, via taksen en belastingen die u en ik betalen…

Liberalisering een goede zaak? Des te meer men liberaliseert, des te harder neig ik terug naar staatseconomieën…