David Geens – De kunst van het mogelijke

Na mijn open brief aan de Gentse schepen van Onderwijs Rudy Coddens, heb ik hem mijn opmerkingen over zijn antwoord bezorgd.

Beste Rudy,

Bedankt voor uw snel antwoord.

Toch wil ik even inpikken op de initiatieven die u vernoemt.

Dit zijn allemaal scholen type 1 en 2, dus voor kinderen met ASS met een beperkte begaafdheid. Voor deze groep van kinderen zijn er inderdaad in en rond Gent meerdere initiatieven genomen. Soms nog niet genoeg, maar toch al iets meer.

De Zonnewijzer heeft zich specifiek op ASS met normale begaafdheid. Net voor deze kinderen is er heel weinig te vinden, ook in het lager onderwijs. Met als gevolg dat sommige kinderen nu reeds de overgang van De Zonnewijzer hebben gemaakt naar basisscholen in een niet-aangepast type, waardoor deze kinderen wel aandacht krijgen voor hun ASS-probleem, maar de kansen op verdergezet onderwijs ontnomen worden.

We beseffen uiteraard allemaal dat dromen van een oplossing op 1 september irreëel is, maar we willen niet in de eerste plaats toch dat deze materie niet onaangeroerd blijft.

Ik hoop alleszins u toch eerstdaags te kunnen ontmoeten om samen hierover van ideeën te wisselen.

Met vriendelijke groeten,

Namens De Zonnewijzerouders,

David Geens

Vandaag kreeg ik volgend hoopvolstemmend mailtje terug:

From: Coddens Rudy [mailto:[email protected]] On Behalf Of Schepen Coddens Rudy

Sent: Tuesday, June 19, 2007 8:34 AM

To: David Geens

Cc: Vanhoegaerden Nadine; Heyerick Luc; Hantson Edwin

Subject: RE: brief namens de ouders van De Zonnewijzer

Importance: High

Geachte heer ,

beste David ,

Ik besprak gisteren jullie vraag in mijn overleg met mijn departementshoofd , dhr Luc Heyerick.

Op korte termijn zien we geen mogelijkheid om een vervolg te bouwen aan de Kleuterschool De Zonnewijzer.

Hiervoor heb je een een nieuw pedagogisch project nodig , gebouwen en opgeleide personeelsleden.

We zijn er ons wel van bewust dat jullie vraag terecht is en in de toekomst de nodige aandacht vereist..

Daarom zijn we bereid om na te denken hoe we in de toekomst als stedelijk onderwijs aan jullie vraag kunnen tegemoetkomen.

Onze pedagogische dienst krijgt de opdracht om de mogelijkheden begin volgend schooljaar verder onderzoeken.

Terzake vinden we het belangrijk dat we met ouders van De Zonnewijzer een gesprek hebben om naar hun ervaringen te luisteren.

Gezien de overvolle agenda’s zal dit wel pas kunnen eind augustus of begin september.

Mijn medewerkster Nadine Vanhoegaerden zal met u een afspraak maken.

vriendelijke groeten ,

Rudy Coddens

Schepen van onderwijs en opvoeding

tel : 09 / 266 54 30

fax : 09 /266 54 49

[email protected]

Dit is natuurlijk leuk om te lezen.

Zoals ik al in de oorspronkelijke brief aangaf, beseffen we heel goed wat de doorlooptijden zijn van onze vraag.

We hebben de oproep niet gericht voor onze kinderen, maar wel voor de kinderen die later nog komen, de volgende generaties zeg maar.

We houden immers ook rekening met het feit dat de typering van scholen over een tweetal jaren verdwijnt en er dan clusters komen, die de ganse boel gaan veranderen. Het is dan ook onze mening dat door nu reeds aandacht te vragen voor de geschetste problematiek, dit eventueel mee kan opgenomen worden in de gevolgen van de hervorming. Ik ben immers van mening dat de geplande hervormingen in het buitengewoon onderwijs geen project is dat ook na de lancering zondermeer “af” zal zijn, maar bijsturing zal vragen.

Daarom ben ik ook van mening dat het nu een goed moment is om in beleidskeuzes daarmee rekening te houden, zoniet spreken we algauw over misschien vier tot zes jaar vooraleer er terug voldoende ademruimte is na de hervorming om nieuwe zaken op te starten, terwijl als het nu mee wordt opgenomen, het deel kan uitmaken van de noodzakelijke herschikkingen die over enkele jaren zullen gebeuren.

Als ouders hebben we een aparte kijk op de zaken, die op zijn minst “overkoepelend” kan genoemd worden, daar wij door de wachtlijsten – zowel in scholen als andere begeleidingstrajecten – gedwongen zijn een brede kijk te hebben op alle mogelijke vormen van onderwijs en ondersteuning. Vanuit die praktijkervaring zien wij bapaalde overlappingen en hiaten in het aanbod, maar dan vanuit een andere hoek dan beleidsmakers en hulpverleners.

Daarom ben ik alleszins verheugd dat wij kunnen uitkijken naar een onderhoud met schepen Coddens en zijn betrokken medewerkers, ook met het feit dat dit reeds besproken werd en verder zal onderzocht worden.

Wij zijn er van overtuigd dat het beter is samen aan de kar te trekken dan langs de kant te blijven zitten jammeren dat “de overheid” niets doet of niet naar ons zou luisteren.

Wat dus bij deze bewezen is dat in Gent er alvast geluisterd wordt.