David Geens – De kunst van het mogelijke

Ik vind het zalig om te luisteren als Pieter De Crem spreekt. Ten eerste hou ik van zijn stemgeluid. Dat heeft iets, een bepaalde klank.

Maar ik hou ook van zijn prikkelbaarheid, in beide richtingen. Pieter kan prikken als een wesp; hij pikt er die dingen uit die zijn tegenstander niet graag zal horen en mept hem daarmee rond de oren. Arrogant? Misschien wel… maar alleszins hoe ik zelf de taak van de oppositie zie: je pikt er nu eenmaal de dingen uit die beter kunnen én moeten.

Ik heb dan ook met veel aandacht naar de uitzending van Terzake07 van 22 mei gekeken. Het debat tussen Oost-Vlaamse lijsttrekkers. Karel De Gucht voor open vld, Pieter De Crem voor CD&V.

Eén ding vind ik heel spijtig aan dit debat. Van alle mogelijke opponenten uit de regering, haalt men net de enige vld minister van stal die nog behoorlijk werk heeft geleverd. Niet één van de ministers die zo onder een Decrems vuur heeft gelegen in de Kamer, maar wel de vld’er die even vuil gebekt is, die eigenlijk beter in de oppositie past.

Over één punt uit het debat wil ik persoonlijk getuigen. Wie mij kent weet dat ik vader ben van twee autistische zoontjes. Toen we het ontdekten van onze oudste, hebben we moeten zoeken voor hulp en vaak tegen muren aanlopen. Da’s zowat drie jaar geleden. Minister Vervotte zat toen pas op haar plaats, toen ik haar een brief stuurde met onze ervaringen. Niks is beter dan je als burger je politiekers met hun neus op de feiten drukt, vind ik. Toen heb ik antwoord gekregen dat het probleem inderdaad gekend was. De steeds betere diagnosticering van autismespectrumstoornissen is een gevolg van meer middelen op dat vlak (en meer kennis in de scholen, CLB’s, dokters, Kind&Gezin, enz…) en leidt dus tot meer patiënten. Logisch dan ook dat hoewel met meer middelen, de wachtlijsten niet zomaar krimpen. En toch merk ik dat ze wel krimpen. Als ouder vind je het nooit snel genoeg gaan, maar van jaar tot jaar zie ik verandering.

Dus daar had Pieter wel een punt. Pas op, net daarom vind ik het spijtig dat Inge Vervotte haar post verlaat. Ik hoop dat ze in ruil voor die switch op federaal vlak de kans krijgt de auchiasstal eens uit te mesten bij FOD Sociale Zaken.

Leuk is ook de passage waar ik de titel heb aan ontleend: “en dan hou ik mij nog in,” zegt Pieter De Crem als hij begint de paarse flaters op te sommen. Uiteraard, denk ik dan, je hebt maar 25 minuten…

Voorts ben ik op mijn honger blijven zitten. Voor ieder negatief voorbeeld, werd er een positief voorbeeld gegeven. Uiteraard is niet alles kommer en kwel geweest in deze regering. Het zou maar erg zijn als ze niks goeds gedaan hadden.

Voor mij is de eindconlusie als volgt samen te vatten (en het is deels aangereikt door de aanwezige journalist). Politieke verantwoordelijkheid is niet hetzelfde als politieke onfeilbaarheid. De mensen verwachten geen onfeilbare politici. Wel menselijke… En mensen maken fouten en geven die fouten dan ook toe. En soms als de aard van de fout het vereist, dragen ze er de consequenties van.

Pas op, daarmee wil ik niet gezegd dat er voor iedere scheet een minister ontslag moet nemen. Die periode zijn we ook voorbij. Dat Dutroux ontsnapte, was geen politieke verantwoordelijkheid van Tobback of Declerck. Wel was het goed dat ze zichzelf gegeven hebben voor de rust in het land. Men is wel politiek verantwoordelijk als een apparaat als justitie of financiën blijft vierkant draaien doordat er niet krachtdadig opgetreden wordt.

Goed bestuur is geen feilloos bestuur. Maar goed bestuur is zeker niet tonnen verwachtingen creëren met duizenden beloftes en dan staan jammeren dat de mensen te veel verwachten en te kritisch zijn. Verhofstadt oogst nu wat hij zelf gezaaid heeft. Als ik hem één fout mag aanwrijven, is het dat wel. Plus het feit dat men niet kan verdragen dat buiten enkele topspelers, er ook knoeiers in de regering zaten die men had moeten buiten smijten, met het risico van een regering ten val te brengen. Net iets te krampachtig vasthouden aan de macht is ook geen goed bestuur.

En voor de rest hou ik me gewoon dan nog in…