David Geens – De kunst van het mogelijke

Voortaan beschouw ik het als mijn deontologische plicht om deze waarschuwing op mijn site te plaatsen.

Ik heb gisteren immers gemerkt dat sommige mensen zich kunnen opjagen in de vorm waarin ik kritisch omga met bepaalde gebeurtenissen.

Voor alle duidelijkheid: ik heb het niet alleen over mogelijke aanvallen van muiswoede (jaja, muiswoede bestaat, er is zelfs onderzoek naar gevoerd).

Dus beschouw ik het voortaan als een morele goede zaak om deze waarschuwing in de zijbalk te plaatsen. Sommige mensen mogen dan misschien menen dat ik niet zwaar til aan politieke deontologie, maar dat is misschien dan twijfel die door andere opportuniteiten is ingegeven dan door praktische bewijzen. Ik til daar wel degelijk aan, zeker ook in de politiek. Zo vind ik loyaliteit deontologisch vrij belangrijk, maar ook de grens tussen politieke activiteiten en alles daarbuiten…

Ik vind het ook belangrijk om de moeilijke taak uit te voeren waar je nu eenmaal altijd een zot moet voor vinden: oppositievoerder. Een schepen zei het me nog tijdens mijn laatste bezoek aan het gemeentehuis: “Eigenlijk wel wreed dat ik betaald word en jij niet hoewel jouw inzet ook wel enorm mag genoemd worden”… Da’s een mooi compliment geweest en zal ik niet snel vergeten…

Mede door zo’n compliment schaam ik mij niet om getrouw deel uit te maken van de oppositie en er gestalte aan te geven, hoewel het soms moeilijk is en zwaar weegt om altijd maar de schietschijf te zijn omwille van deze taak. Maar schamen doe ik er mij niet voor: moest ik dat wel doen, dan blogde ik onder een pseudoniem…

Niet veel mensen zouden in mijn schoenen willen staan als oppositieleider. Net zomin als ik omwille van bepaalde verantwoordelijkheden in andermans schoenen wil staan…

Ik wil ook niet in de schoenen van onze burgemeester staan. Een slecht verlicht kruispunt kan al voldoende zijn om veroordeeld te worden.

Ik wil ook niet in de schoenen staan van de milieuschepen. De rechtszaak in Deinze bewijst dat overtredingen in containerparken soms persoonlijk veel geld kunnen kosten.

Ik vul liever mijn eigen schoenen, daar heb ik al werk genoeg aan. De mensen in het college zijn gekozen tot het vervullen van hun taken en bijhorende verantwoordelijkheden en soms ben ik gewoon blij dat ik enkel een dikke huid nodig heb om de speldeprikken te overleven…

En sorry voor de mensen die sommige woorden over wiens schoenen ik graag of niet graag zou willen vullen, in een ander daglicht hebben gezien dan buiten het feit dat ik ze niet zou willen vullen…