David Geens – De kunst van het mogelijke

Op de laatste gemeenteraad haalde Natalie Busschaert – onze specialiste in mobiliteitsmateries – enkele punten aan omtrent de vernieuwde Hoekestraat.

Zo waren we uitermate bezorgd over het feit dat ondanks de geweldige investeringen er op het eerste zicht zo weinig gebeurd was om de veiligheid van de straat te verbeteren. In plaats van verkeersremmende maatregelen te nemen, was het nu bijna één lange rechte baan geworden en waren er quasi geen mogelijkheden tot parkeren. Mobiliteitsschepen Erné De Blaere verzekerde echter dat het allemaal niet zo’n vaart (sic!) zou lopen: op sommige plaatsen was de middenlijn weer weggehaald zodat er wel geparkeerd mocht worden en ooit zou men de snelheid verlagen tot 50 per uur.

Maar vandaag stellen we met veel droefheid vast, dat de heraanleg van de Hoekestraat een gemiste kans is waarbij niet alleen het schepencollege uit de bocht gegaan is…

Opnieuw is er een zwaar ongeval gebeurd in de Hoekestraat met blijkbaar maar één oorzaak: te hoge snelheid.

Dit is niet het eerste ongeval en wij vrezen dat het ook niet het laatste zal zijn.

Daar waar iedere gemeente bij heraanleg zoveel mogelijk aandacht laat gaan naar verkeersveiligheid, lijkt dit toch grotendeels te ontbreken in de vernieuwde Hoekestraat. In de Maldegemseweg experimenteert men sinds deze week eindelijk met asverschuivingen (gelieve er wel nota van te nemen dat dit van in het begin een idee en initiatief van de GVP is!).

Maar in de Hoekestraat ontbreekt iedere vorm van verkeersbegeleidende én verkeersremmende maatregel. Men wilde een versmallend effect creëren met een haag langsheen de baan en fietspad, maar op vele plaatsen bleek dit technisch niet haalbaar. Met enkele reflectoren hoopte men dan maar op even veilig te spelen.

Ik vind het zelf onbegrijplijk dat in deze tijden waarin iedere overheid zoveel inspanningen levert, er geen asverschuivingen, wegversmallingen of watdanook aan verkeersveilige maatregelen werden genomen in het duurste aanbestedingsproject van deze gemeente ooit (en dat laatste zijn niet mijn woorden, maar wel die van burgemeester Tanghe).

De uitdrukking “gemiste kans” siert al te vaak deze blog als ik verslag uitbreng over genomen (en nog meer over niet-genomen) beslissingen van ons schepencollege. Ik hoop alleen dat het ongeval van vandaag eens enkele hersencellen in gang zet bij de bevoegde schepen van mobiliteit en zijn collega’s in het college. Ik ben blij dat ik niet in zijn schoenen sta: ik zou moeilijkheden ondervinden om nog goed te slapen als ik zwaargewonden en misschien ooit doden op mijn geweten zou krijgen.

Ik hoop één ding: leer hier alsjeblieft uit, maak dankbaar gebruik van ons voorstel in de Maldegemseweg om te experimenteren met verkeersveilige opstellingen en pas de verworven leerstof toe in alle nieuwe projecten en héél graag zelfs ook in de Hoekestraat. Bestel gerust nog wat van dat straatmeubilair extra en plaats dat waar nodig in de Hoekestraat. Bij voorbaat stem ik al in met een begrotingswijziging die daarvoor nodig is. Want op verkeersveiligheid en vooral op een leven staat geen prijs…

(hat tip: Thomas Lataire via SMS)