David Geens – De kunst van het mogelijke

Vraag het aan iedere ouder die een kind heeft of heeft gehad die gestudeerd heeft en ze zeggen het allemaal.

Maar het gaat hier niet om studerende kinderen, maar een studerende overheid. Een gemeente besturen is geen simpele dagtaak meer en is dus ook niet iets wat een burgemeester of schepenen kunnen zonder hulp, da’s niet meer dan normaal. Zo kunnen ze in de eerste plaats beroep doen op hun eigen administratie, maar vaak is ook dat niet voldoende en vragen ze de mening van specialisten.

Op zich dus geen probleem dat een bestuur studies bestelt en betaalt. Ik zou het hen verwijten moesten ze in bepaalde zaken niet luisteren naar specialisten ter zake.

Spijtig is het wel dat het soms de politici zelf niet zijn die de lijnen uitzetten en hele beleidsplannen laten uittekenen door duurbetaalde studiebureau’s, maar het is gewoon onaanvaardbaar als er studies besteld worden waar men niet naar omkijkt, ze negeert of erger nog: ze opnieuw moet doen.

Dat kost geld, handelvol geld. En recent zijn er zo twee dure studies naar de papierversnipperaar gestuurd.

De eerste studie die naar de prullenmand verwezen is, betreft de opmaak van BPA Moerakker.

Dat heeft de burgemeester ons zelf meegedeeld in de gemeenteraad van 21 maart 2007: de vorige ploeg heeft een BPA opgesteld waarin waarschijnlijk procedurefouten zitten. Ze gaan dus helemaal opnieuw beginnen (zucht) met een Ruimtelijk UitvoeringsPlan (RUP).

Dus al het geld dat gespendeerd werd aan de opmaak van BPA Moerakker is weggesmeten geld.

Kostprijs: 26.500€ aan studiebureel Vansteelandt bvba en 2.000€ aan Advocatenkantoor Larmuseau, De Smedt & Roelandts, milieuadvocaten.

Nog zowat 1.600€ aan de verplichte bekendmakingen in de diverse media.

Totale kostprijs in de vuilbak: 30.000€!

Nummer twee op deze korte tijd is de mobiliteitsstudie in het Drongengoed.

Auto’s horen niet thuis in het bos (vliegtuigen blijkbaar wel) – daar hadden we geen studie voor nodig.

Na lang en wijs beraad, was het besluit van twee studiebureau’s dat er best een parking kwam op de driehoek van de Brugstraat met de Drongengoedweg in Knesselare, die al het verkeer uit de dreven van het Drongengoed moest houden. Op de spie zou een parking komen, maar ook een stopplaats voor reisbussen en een belbushalte.

Aan de drongengoedhoeve zelf zouden 20 plaatsen voorzien worden en bij grote evenementen zouden bepaalde delen van de luchthaven als randparking kunnen gebruikt worden.

Klonk goed, maar nu niet meer. Natuur en Bos vindt dat niet ideaal en wil het opnieuw bestuderen.

Mijn vraag is dan: vergeten de mening vragen aan de beheerder van het gebied, beste mijnheer Tanghe? Twee studiebureau’s die er niet aan dachten de mening te vragen van diegene die er de baas zijn?

In 2004 dreigde die er zelfs nog mee om alle toegangswegen gewoon af te sluiten om het bos te beschermen…

Maar goed, de dure studie is dus niks waard en moet overgedaan worden.

En wel dringend, want we mogen ook het dure landschapssinfocentrum niet vergeten. Dat brengt wel 20.000 bezoekers per jaar extra naar de plek (niet mijn woorden, wel de voorspelling van Fredy Tanghe bij de voorstelling van dit ook al dure project).

Het centrum is er, ik vraag me wel af waar die 20.000 extra bezoekers zijn. Ik zou eens heel graag bezoekersstatistieken zien. Toendertijd vond men het geld nuttig besteed om het toerisme aan te wakkeren.

Momenteel zal men zich gelukkig prijzen dat die massa nog niet langskomt, want waar moeten ze parkeren?

Dus weggegooid geld voor de mobiliteitsstudie.

Kostprijs: 8.000€ aan vzw Langzaam Verkeer en 5.400 aan Mobiel21 (eigenlijk gewoon de gesubsidieerde opvolger van Langzaam Verkeer).

Totale kostprijs in de vuilbak: 13.400€

Samen dus goed voor 43.400€ voor niks uitgegeven geld.

Sta me dus toe achterdochtig te zijn als ik nieuwe studies in de begroting en beleidsplannen ontdek. Bijvoorbeeld het milieubeleidsplan: men gaat dus het groene beleid ook extern laten bepalen. Laat ons hopen dat er niet te veel groene briefjes voor nodig zijn…