Politiek leeft in Knesselare en Ursel
Men zegt vaak dat politiek een ver-van-ons-bed-show is geworden, maar in Knesselare en Ursel lijkt het daar toch niet echt op.
Een eerste bewijs was er in het feit dat afgelopen zondag tussen de 1600 en 2000 mensen (afhankelijk van welke bron ik raadpleeg) zijn afgezakt naar het hapjesfeest van onze nieuwe burgemeester. Ik was er trouwens niet – noem mij gerust voor één keer een slechte verliezer – omdat ik op dat moment nog in mijn gat gebeten was omwille van de eerste gemeenteraad.
Een ander bewijs zie ik op deze site, met soms enkele honderden bezoekers op één dag. Het aantal bezoeken per dag is gedaald na 8 oktober, maar blijft de laatste tijd goed op peil en zelfs lichtjes stijgen. Ik kan er enkel blij om wezen.
Maar deze week viel er nog een bewijs in mijn brievenbus: ons dierbaar parochieblad bleek zowaar bijna 2 pagina’s politiek nieuws te brengen.
Uiteraard en geheel terecht gaat de eerste aflevering over onze nieuwe burgemeester: ere wie ere toekomt – ik zou het niet anders willen zien, zelfs niet omdat Jezus wél de gewoonte had eerst naar de marginalen in onze maatschappij om te kijken.
Neen, ik was echt blij om te lezen dat JvdC het wierrookvat uit de kerk zo ambachtelijk had weten om te smeden tot de literaire variant ervan.
Ik heb zelf al meermaals gezegd dat het één van mijn betrachtingen is om politiek toegankelijker te maken (alleen daarom al steek ik zoveel tijd in deze blog), dus ik vind het fantastisch dat onze parochie openstaat om ook dit belangrijke aspect van onze samenleving te belichten.
Men moet de scheiding van Kerk en Staat niet omvormen tot een onoverzichtelijke Berlijnse muur, nietwaar?
Ik kijk dan ook al met enorm veel belangstelling uit naar de volgende edities. Want waarachtig, uit deze hemelse bazuinen moet nog meer nieuws volgen over het reilen en zeilen van onze schat van onze gemeente. Nu burgemeester Tanghe uitgebreid in de spotlights heeft gestaan, neem ik aan dat het letterpodium van ons parochieblad ook zal betreden worden door onze schepenen, die we allemaal ook beter willen leren kennen.
En voorwaar, ik zeg u, stiekem hoop ik dat de kerkelijke heraut aan het eind van hun politieke reeks ook enige lijnen wil besteden aan de dames en heren van de oppositie. Immers zei Jezus niet: wie eer brengt aan de kleinsten onder ons, brengt eer aan God?