David Geens – De kunst van het mogelijke

In Het Nieuwsblad kon je lezen dat Zomergems gemeenteraadslid Martine Lataire-Gyssels (CD&V) 7 dagen op 7 de ombudsvrouw wil zijn in de gemeente.

Tijdens haar campagne had Martine al haar GSM-nummer rondgestrooid en mocht men haar bellen voor allerlei problemen.

Ik citeer uit het artikel:

Lataire-Gyssels denkt meer te kunnen doen dan vroeger. “Vroeger gaf ik zaken door, het schepencollege reageerde dan schriftelijk dat het te gepasten tijde voor een oplossing zou zorgen. Nu zal ik in staat zijn om korter op de bal te spelen. Als gemeenteraadslid heb ik meer armslag en zal ik de situatie beter kunnen opvolgen.”

(bron: Het Nieuwsblad)

Fantastisch om dit te lezen, vooral omdat het volledig ook mijn mening is over mijn komend mandaat, maar tegelijk verwonderlijk, want eigenlijk zie ik dit gewoon als de taak van een raadslid.

Ik heb ook al altijd getracht vlot bereikbaar te zijn. Mijn email, telnr en GSM-nummer staan altijd al op deze website, er kan zelfs anoniem iets gemeld worden.

Ook in het verleden heb ik getracht te helpen waar mogelijk, door de juiste diensten op de hoogte te brengen van een probleem. De meeste gemeentelijke diensten hebben me nooit wandelen gestuurd omdat ik geen raadslid was – integendeel.

Nu ik raadslid word, zal ik inderdaad nog meer kunnen doen, aangezien ik nu rechtstreeks toegang zal hebben tot bepaalde informatie. Want als oppositielid kan ik voornamelijk daarmee helpen: problemen signaleren, informatie doorgeven en zaken opvolgen. Het effectief uitvoeren is een taak van het college.

Het verwondert me dus dat dit extra aandacht moet krijgen in de media. Welnu, ze mogen ook mijn nummer publiceren. Liefst ook mijn emailadres en website. Een GSM-gesprek kan je niet altijd en overal aannemen, een email is soms ook makkelijker om duidelijke bepaalde informatie bij de hand te hebben en door te sturen.

Dienstbetoon is een vies “politiek incorrect” woord geworden. Er waren uitspattingen. Er waren tijden dat een jobke bij het spoor niet mogelijk was zonder kruiwagen.

Maar men heeft het kind met het badwater weggegooid: zonder dienstbetoon is die kloof tussen burger en politieker alleen maar groter geworden. Politiek is de kunst van het mogelijke; politieken is ten dienste staan.

Kortom, net zoals vroeger, meldt gerust als een gracht niet gekuist wordt, er putten in een voetpad zitten, straatlampen niet branden, enz…