David Geens – De kunst van het mogelijke

Alle peilingen duwen Yves Leterme naar een overwinning bij de federale verkiezingen in 2007. Nu, die verkiezingen zijn nog maanden veraf, er kan nog veel gebeuren en een peiling is maar een peiling. Het niet te stuiten succes van Leterme in die peilingen zou misschien zelfs nog wel eens contraproductief kunnen blijken.

Maar men begint dus hier en daar al openlijk te speculeren over de mogelijke opvolging van Leterme. Als hij immers eerste minister van onze landje wordt, dan moet hij ten dele terugkomen op zijn belofte “what you seet, is what you get”… Hij kan dan niet zijn termijn uitdoen als Vlaams minister-president.

De vraag is nu wie zijn troonopvolger is?

Velen denken dan in de eerste plaats aan zijn poulain Kris Peeters. Het zou wel een heel straffe zet zijn. We mogen immers niet vergeten dat Kris Peeters – die goed werk verricht in zijn departement, daarover wil ik duidelijk zijn – niet eens op een lijst stond. Het gebeurt niet zo vaak dat een niet-politicus plots van de ene op de andere dag minister wordt. De voorbeelden in het verleden zijn er dan nog vaak van mislukkingen, maar Kris Peeters heeft het voordeel als ex-voorzitter van Unizo toch heel wat ervaring opgedaan te hebben met de politiek.

Hoedanook, ik vind dat het niet strookt met de “what you see is what you get” principe uit de Vlaamse verkiezingen (waaraan ik zelf heb deelgenomen als opvolger in de provincie Oost-Vlaanderen).

Trouwens, VLD en SP.a laten nu al voorzichtig weten dat Kris Peeters wat hen betreft ongewenst is op de grote stoel in de Vlaamse minsterraadszaal.

Wie is er dan nog? De andere christendemocratische minister is ook niet echt een zwaargewicht te noemen. Inge Vervotte is wel verkozen en met een schitterende uitslag, maar is ook nog lang niet zo doorkneden in de politiek. Wel een mooie background als vakbondsvrouw, maar om nu al een regering te leiden? Zelfs Freya Vandenbossche had al net iets meer politieke ervaring toen ze vice-eerste-minister gebombardeerd werd en we zien nu dat die benoeming eigenlijk toch te vroeg is gekomen…

Neen, ik denk dat het dan tijd is om terug een ander Brabants én Vlaams trekpaard van stal te halen, iemand waarvan ik altijd gedacht had dat die in deze Vlaamse regering een rol te spelen had: Eric Van Rompuy. Politieke ervaring zat al in zijn papfles. Ministeriële ervaring heeft hij opgedaan als Vlaams Minister van Economie, KMO, Landbouw en Media in de periode 1995-99.

In de vorige Vlaamse legislatuur met veel verve de rol van oppositieleider neergezet in zijn functie als fractieleider van de CD&V-fractie in het Vlaams Parlement.

Ik heb opgekeken toen Eric geen minister werd in 2004, ik vond dat zelfs jammer. Ik vond hem zelfs lichtjes aan de kant geschoven en hoewel ik Leterme bewonder voor de wederopstanding van de CD&V, is dat een punt waar Leterme mij als CD&V-lid heeft teleurgesteld toen hij Kris Peeters verkoos boven Eric Van Rompuy.

Op een moment dat voor Vlaanderen het belangrijkste onderdeel in de komende staatshervorming zal draaien rond een verdere federalisering van alles wat rond economische zelfbeschikking te maken heeft, zou het M;I; aangewezen zijn om Eric Van Rompuy minister-president te maken. Zijn achtergrond en ervaring als voormalig Vlaams minister van economie en KMO geven hem voldoende bagage om die hete hangijzers aan te pakken.

Eric heeft in de vorige oppositielegislatuur ook bewezen geen schrik te hebben van VLD en SP.a, en zeker niet van de andere kant van de taalgrens.

Als de CD&V een overwinning kan boeken in 2007, dan hoop ik van ganser harte dat Leterme de goedbeleidsstrategie kan overplanten anar het federale niveau, maar dan is mijn leuze gemaakt: Eric for minister-president!