In Vlaanderen 
No Comments De Vlaamse randgevallen
De kranten staan vandaag bol en vol over de uitspraak van Vlaams minister-president Yves Leterme:
Nieuwsblad: ,,Franstaligen in rand willen of kunnen geen Nederlands leren”
HLN: Franstalige pers scherp voor Leterme
Is het zo verkeerd wat hij gezegd heeft? Wie Yves een beetje kent, weet dat hij van een gezonde portie ironie houdt. Ik ook trouwens en ook ik heb al ervaren dat het een zeer moeilijk gegeven is om in de politiek te houden van ironie à la Geert Hoste.
Het is en blijft een feit dat de taalfaciliteiten nooit bedoeld zijn geweest om te blijven duren. Mocht Hugo Schiltz al begraven zijn (en dat gebeurt pas aanstaande dinsdag), de man zou zich al omdraaien in zijn graf. Dat de regering Tindemans gevallen is over het Egmontpact, was ook in verband met het permanent karakter van een toegeving van Schiltz omtrent het inschrijvingsrecht van franstaligen uit de rand.
Is de uitspraak schofferend?
Ja, dat is ze wel en ik denk wel dat het de bedoeling was. Soms moet je eens iets krachtiger zeggen in de politiek om iets te bereiken.
Is ze beledigend?
Dat is overroepen, meen ik. Dat wordt nu vooral geroepen in Wallonië, maar wat is eigenlijk meer beledigend? De onwaarheid dat ze te dom zijn of de waarheid dat ze te lui en te gemakzuchtig zijn om Nederlands te leren? Dom zijn, daar kan niemand aan doen. Lui zijn, daar kan je wel aan werken.
Vlaanderen wordt elke dag beledigd: je moet als Vlaming maar eens een krant gaan kopen in een Vlaamse gemeente in de Vlaamse rand rond Brussel.
Ten eerste moet je al geluk hebben om daar in sommige winkels een Vlaamse krant te vinden en dan moet je nog eens proberen in het Vlaams bediend te worden. Vergeet het maar…
Nu roept men moord en brand omdat minderheden meerderheden zijn geworden. Dit is in de eerste plaats een aantasting van de Vlaamse soevereiniteit: het doelbewust aantasten van de grenzen van een land is een oorlogsdaad. In Libanon is er al voor veel minder alles overhoop geschoten.
Di Rupo gaat natuurlijk nu op zijn achterste poten staan. Hij heeft nu de mond vol over “hoe zo iemand ooit Belgisch premier kan worden”… Dat is natuurlijk een aanloop om zichzelf naar voren te schuiven.
Yves, je kan beter trouwens Vlaams minister-president blijven. Je zal vanuit die positie veel meer kunnen drukken op de Vlaamse eisen dan wanneer je voor het premierschap gaat, want dan moet je consequent zijn en premier worden van alle Belgen. Ik heb je liever op Vlaams grondgebied. Vanuit een vlaams vice-eerste-ministerschap zou je veel meer kunnen betekenen binnen de Belgische regering, maar ik zou het een verlies voor Vlaanderen vinden.
Ik hoop dat het geen eenmalige actie was van Yves Leterme – en dus niet een accident de parcours zoals Willem Coppenolle beweert – en dat het terug opnemen van onze vroeger Vlaamse afgesplitste kameraden van de N-VA echt een blijvende verandering hebben met zich meegebracht binnen de CD&V. Nu het Vlaamse gedachtengoed niet langer puur eigendom is van het Vlaams Belang en dus beter aanvaard kan worden, kan er misschien eindelijk eens iets ten gronde veranderen.